ประเทศไทย ใกล้สู่สังคมผู้สูงอายุแล้ว แต่ยังไม่มีใครมาให้ความรู้ เกี่ยวกับการดูแลผู้สูงอายุเลย

ฉันรับเลี้ยงผู้สูงอายุ(คุณยาย) มาตั้งแต่สมัยมหาลัย จนถึงทุกวันนี้
ที่บ้านฉันมีกัน4คน(พ่อ แม่ ยาย ฉัน)

ยายของฉันเป็นคนที่เอาแต่ใจและไม่ฟังใคร
แต่หลังๆมานี้ แกเป็นหนักเอามากๆ
ยายกระดูกพรุน ปวดเข่าปวดหลัง ท่านจึงขโมยยาในลิ้นชักไปกิน
พาราเซตามอน1กล่อง(50เม็ด) หมดภายใน1สัปดาห์

ยาแก้ไมเกรน ยาแก้ไข้ ถูกขโมยไปจดเกือบหมด กินยามั่วซั่ว(พยายามล็อคกุญแจ ท่านก็ทุบกุญแจตู้ เอายาไปซ่อน ท่านก็หาเจอ)
คิดว่าตนเองเป็นสารพัสโรค ทั้งหัวใจ ปอด ยันริดสีดวง ทั้งๆที่ไปตรวจหลายโรงพยาบาล ทุกที่ยืนยัน ว่าแกไม่เป็นอะไร
แกก็ยังโอดครวญโวยวาย นำยาริดสีดวงทาจนผิวผุผอง หมอห้ามก็ไม่ฟัง

ดิฉันทนไม่ได้ จนทำร้ายตัวเองไปอีกรอบ อยากตายๆให้พ้นๆไป จนต้องไปหาจิตแพทย์
ยารักษาโรคซึมเศร้า ก็โดนคุณยายกินไปจดหมด
แม่ของฉัน มีโรคความดัน คุณยายก็ขโมยยาไปกิน

คุณยาย อยากได้อะไรก็ต้องได้ อยากได้แชมพูตอน4ทุ่ม ก็ต้องขี่มอเตอร์ไซค์ฝ่าฝนไปซื้อมาให้
ตอนตี4 โวยวาย จะเอายาแก้ปวด เมื่อไม่ให้ แกก็นั่งร้องห่มร้องไห้

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ฉันขัดใจคุณยาย เพราะฉันไม่มียาให้แกแล้ว แก(แกล้ง)อ้วก ตัวสั่นร้องไห้ รบเร้าจะไปโรงพยายาม(ตอน ตี 3!)
ไปหลายโรงพยาบาล เขาก็ไม่ตรวจเจออะไร

เจอหน้าหมอ ทำเป็นเจ็บตรงนู้นตรงนี้ ทั้งๆที่ไม่เป็นอะไร
เหนื่อยค่ะ ขอระบาย