ผมเกิดความคิด/จินตนาการ/เพ้อเจ้อ แบบนี้จากการดูหนังเรื่อง edge of tomorrow กับเคยอ่านนิยายวิทยาศาสตร์พล็อตเรื่องแบบเดียวกัน (จำชื่อเรื่องไม่ได้ น่าจะเป็นนิยายของสมเถาว์ สุจริตกุล) เมื่อกว่าสามสิบปีมาแล้ว และการเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์แบบต้องผ่านด่านไปเรื่อยๆ ถ้าแก้ปัญหาหรือหาทางออกไม่ได้แล้วตายก็ต้องย้อนกลับไปเล่นใหม่เพื่อหาหนทางหรือแก้ไขให้ได้ถึงจะพ้นไปได้
   ผมนำแนวคิดนี้มาเทียบกับศาสนาที่มีคำสอนเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว เป็นไปได้มั้ยว่า ทุกสิ่งทุกอย่างถูกกำหนดเอาไว้แล้ว(หรือเกิดขึ้นแล้ว)ในทุกๆความเป็นไปได้ เรามีหน้าที่ค้นหาหนทางที่ถูกต้อง/แก้ไขปัญหาให้ได้ก็จะผ่านไปด่านต่อไป(หรือภพภูมิต่อไป) เพื่อเก็บแต้มหรือสะสมบุญบารมีจนกว่าจะหลุดพ้นหรือจบเกมส์ แต่ด่านใหน(ภพภูมิใหน)ที่เรายังไม่ผ่าน(เอาชนะกิเลสหรือความชั่วไม่ได้) ก็ต้องย้อนกลับมาเกิดในอดีตหรืออนาคตของเราเพื่อสร้างความเป็นไปได้อื่นๆจนกว่าจะผ่านหรือแก้ไขปัญหาให้ได้ซะก่อน
   ทีนี้ผู้สำเร็จขั้นอรหันต์ท่านค้นพบสูตรหรือวิธีการลัดวงจร(หลุดพ้นออกไปจากลูป) เหมือนการโกงเกมส์หรือเล่นโหมดพระเจ้า/โหมดอมตะ จึงทำให้ผ่านไปได้หรือหลุดพ้นออกไปได้ แต่การลัดวงจรหรือการโกงเกมส์ ด้วยการทำสมาธิวิปัสนาก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย เป็นหน้าที่ของเราหรือไม่ที่จะต่อยอดหรือค้นหาความเป็นไปได้หรือวิธีใหม่ๆ เพื่อให้ผ่านด่านไปให้ได้
   อยากได้ความเห็น/คำแนะนำของผู้รู้ทุกท่านเกี่ยวกับเรื่องนี้นะครับ ว่ามีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ใหน หรือว่าหลุดโลกมากไป หากมีความเป็นไปได้จะได้เอาไปเพ้อต่อ ขอบคุณมากครับ

@@ ป.ล. ขออภัยในการเรียบเรียง/ถ่ายทอดความคิดออกมาเป็นภาษาของผมด้วยนะครับ บางท่านอาจงงหรือไม่เข้าใจ @@