สวัสดีครับ กลับมาอีกครั้งกับเรื่องเล่าของคนเลี้ยงหมู ก่อนอื่นขอบคุณสำหรับการตอบรับสำหรับกระทู้ที่ผ่านๆมานะครับ หากใครยังไม่เคยอ่านก็แวะเข้าไปดูก่อนได้นะครับ ตามลิ้งค์นี้ครับ

เรื่องเล่าของคนเลี้ยงหมู https://ppantip.com/topic/36168516
เรื่องเล่าของคนเลี้ยงหมู : พะโล้ของพร่องงงงง https://ppantip.com/topic/36390427

ต่อที่ความคิดเห็นที่ 42 และ 56 นะครับ

สำหรับวันนี้เรื่องของหมูตัวที่ผมจะเล่า ถือเป็นนางเอกของผมก็ได้ครับ เจ้าตัวนี้เลย "แม่เขียวหวาน"

ที่มาที่ไปของเขียวหวานก็คือ หลังจากที่พวกผมเลี้ยงพะโล้จนอายุได้ปีกว่าๆพวกผมก็ได้ตัดสินใจเอาเองว่าพะโล้น่าจะมีคู่ครองได้แล้ว 555
พวกผมพยายามหาว่าที่ไหนที่เค้าขายหมูพันธ์นี้ตัวเมียบ้าง ติดต่อไว้ 3-4 ที่ แต่มีเหตุหลายอย่างทำให้พลาดไป ใช้เวลาตามหาหลายเดือนจนไปเจอเจ้าของประกาศขายหมูเพศเมียอายุ 6 เดือน พิกัดแถวๆวัดไร่ขิงครับ พอถึงวันหยุดพวกผมก็เดินทางเพื่อไปดูว่าที่เจ้าสาวให้พะโล้ทันที ภาพแรกที่ผมถ่ายไว้ก็คือภาพนี้แหละครับ

ดูหน้าก็รู้ว่านิสัยคงเรียบร้อยแน่ๆ 5555 ใช้เวลาตัดสินใจไม่นานก็เดินไปกดเงิน และรับหมูตัวนี้ทันที จัดการโบก Taxi ให้ไปส่งบ้านเรียบร้อย พอถึงบ้านก็ลองปล่อยเข้าไปหาพะโล้ดู แรกๆก็กลัวว่าพะโล้จะกัดน้องหรือเปล่า แต่เปล่าเลยครับ พะโล้ก็ยังคงเป็นพะโล้ ใจดี ไม่กัดไม่ขู่น้องเลย ปล่อยให้น้องปีนป่ายเล่นตามตัวได้ไม่ว่ากัน

พอได้มาก็ต้องนั่งปวดหัวว่าจะให้ชื่ออะไรดี มีพี่คนหนึ่งแกช่วยเสนอว่าให้ชื่อเขียวหวาน ผมเห็นว่าน่ารักและเข้ากันดีเลยตัดสินใจใช้ชื่อนี้ซะเลย
หมูพะโล้และหมูเขียวหวาน 555

ปัญหาเดียวที่พวกผมกลัวก็คือ เนื่องด้วยขนาดตัวที่ค่อนข้างต่างกัน เลยกลัวว่าพะโล้จะเผลอทับเขียวหวานหรือเผลอเหยียบเข้าสักวัน แต่ก็ไม่เลยครับ พะโล้ค่อนข้างฉลาดไม่เคยทับหรือเผลอเหยียบเขียวหวานเลย อาจจะมีเดินชนหรือเบียดบ้างเวลาวิ่งแข่งกันมาหาพวกผม


เพราะมีประสบการณ์ในการเลี้ยงหมูมาบ้างแล้ว พวกผมเลยต้องระวังเรื่องอาหารการกินและปัญหาด้านสุขภาพของเขียวหวาน แต่ปัญหาพวกนี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลยครับ เขียวหวานสุขภาพแข็งแรงมากตั้งแต่เลี้ยงมาจนถึงวันนี้ไม่เคยมีปัญหาเรื่องสุขภาพเลยแข็งแรงสมบูรณ์ดีทุกอย่าง อ้อจะมีก็แต่เรื่องประจำเดือนครับ อันนี้บอกเผื่อเอาไว้ก่อนว่า อาการของหมูตัวเมียเวลามีประจำเดือนคือ จะนิ่งๆ ดูท่าทางซึมๆ ไม่ร้องโหวกเหวกโวยวาย ไม่ค่อยกินอาหาร บางตัวจะงับเจ้าของด้วยนะครับ เป็นประมาณ 1-3 วันเดี๋ยวก็กลับมาสดใสเหมือนเดิมครับ

พอเลี้ยงเขียวหวานเพิ่มขึ้นอีกตัวทำให้ผมรู้ว่า หมูเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบเบียดสิ่งมีชีวิตที่ตัวใหญ่กวามาก อย่างเช่นภาพนี้
ยอมใจเขียวจริงๆในการนอนแทรก หรือจะเป็นแบบนี้

จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคงเป็นกันอยู่นะครับ
อีกอย่างหนึ่งที่พิสูจน์ได้ก็คือ หมูสามารถฝึกสอนการขับถ่ายและความสามารถพิเศษอย่างพวกลุกนั่งได้จริงๆครับ อย่างเขียวหวานอาจฝึกยากกว่าพะโล้เพราะน่าจะเป็นหมูไฮเปอร์ แต่สุดท้ายก็ฝึกให้นั่งเรียบร้อยเป็น กุล-สตรีที่แท้จริงได้

แล้วเวลาก็ล่วงเลยผ่านมาเป็นปี ในที่สุดน้ำยาของพะโล้ก็ทำงานครับ ตอนแรกนึกว่าพะโล้เป็นหมัน 5555 แต่สุดท้ายก็ทำเขียวหวานตั้งท้องจนได้ครับ
^^

เดี๋ยวไว้มาเล่าเรื่องการดูแลเขียวหวานในช่วงท้อง ตลอดจนการทำคลอดลูกหมูให้ฟังต่อนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ