สวัสดีครับ

เห็นหลายๆกระทู้ ได้บอกเล่าและแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองกับสัตว์เลี้ยงแล้ว ผมเองก็อยากลองแบ่งปันเรื่องของผมให้อ่านเหมือนกันครับ เดี๋ยวลองมาอ่านกันดูนะครับ



นี่ครับ ตัวในรูป(ด้านซ้ายนะครับ) ชื่อพะโล้ครับ อายุ 4 ปีแล้ว พะโล้เป็นหมูแคระ พันธ์พอทบิวลี่มินิเจอร์ หลายคนสงสัย นี่แคระแล้วหรอ ก็ตอบได้เลยถ้าเทียบกับหมูสีชมพูทั่วไปอายุและน้ำหนักประมาณนี้ก็แคระละครับ 55555 ผมเริ่มเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเท่าฝ่ามือจนตอนนี้ก็คงประมาณฝ่ามือเทพยูไลในไซอิ๋วละครับ นอนด้วยกันตั้งแต่เล็กจนถึงทุกวันนี้เลยครับ กลางวันจะปล่อยให้ไปเล่นนอกห้องตกค่ำๆพอผมเลิกงานก็จับอาบน้ำฟอกสบู่แล้วพาเข้านอนครับ



ตัวนี้ เขียวหวาน เมียพะโล้ครับ ตอนนี้อายุจะ 3 ปีละครับ หลังเลี้ยงพะโล้ได้ปีกว่าๆ ผมก็ไปรับเขียวหวานมา อยู่กินกันได้เกือบปีเขียวหวานก็ท้องครับ

หลังจากเขียวหวานท้องได้ไม่นาน อยู่ดีๆก็มีหมาจากไหนก็ไม่รู้ ถูกทิ้งและหลงเข้ามาอยู่หน้าบ้าน ก็มีการให้ข้าวให้น้ำกันไป สุดท้ายก็เลยรับเข้ามาเลี้ยงเป็นเพื่อนเล่นกับหมู เจ้าหมาตัวนี้พวกผมก็ตั้งชื่อให้ว่า ฉงน ครับ


ผมเลี้ยงฉงน พะโล้ เขียวหวาน ไว้คนละที่แต่ก็ปล่อยมาเล่นด้วยกันตลอด แรกๆก็แอบกลัวว่าฉงนจะเผลอกัดหมูบ้างหรือเปล่า แต่ไปๆมาๆ ฉงนโดนรังแกตลอดเลยครับ 5555


บางทีก็โดนขู่ด้วยสายตา


และบางทีฉงนก็ต้องคาบจานข้าวหนี เพราะหมูแย่งข้าวกินครับ 55555


แต่โดยรวมแล้วก็รักกันดีครับ


เวลาล่วงเลยผ่านไป 3-4 เดือน ท้องเขียวหวานก็ใหญ่ขึ้น จนถึงวันที่เขียวหวานจะคลอด วันนั้นผมจำได้แม่นเลย ตกดึกตี 3 ตี 4 เขียวหวานดูกระวนกระวายมาก พยายามเอาจมูกดันฟูกที่นอนจนขาดกระจุยเลยครับ เลยคาดว่าน่าจะคลอดแน่ๆ จับตาดูไม่ให้คลาดสายตาเลยครับ เด็กๆในท้องดิ้นกันใหญ่ ถ่ายรูปออกมาดูชัดมากครับ


พอช่วงสายๆ มหกรรมแห่งความวุ่นวายก็เกิดขึ้น พวกผมศึกษาข้อมูลทั้งภาพและตัวหนังสือเกี่ยวกับการทำคลอดลูกหมูมาพอสมควร แต่พอถึงเวลาจริงๆมันตื่นเต้นมากๆครับ รอไม่นานเจ้าตัวแรกก็ออกมาครับ


พอออกมาก็ต้องตัดสายสะดือ ดึงรกออกจากตัว พาไปทำความสะอาดให้วุ่นวายไปหมด ทำแบบนี้วนไปเรื่อยๆจนครบลูกหมูทั้ง 10 ตัวเลยครับ ตอนแรกก็กลัวว่าจะมีเรื่องโรคอะไรตามมาหรือเปล่าแต่สุดท้ายทุกตัวก็ปลอดภัยแข็งแรงทั้งแม่และลูกครับผม


นี่เป็นแค่ช่วงเริ่มต้นเท่านั้นนะครับ ถ้ามีเวลาและมีคนสนใจเดี๋ยวผมจะกลับมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลามาอ่านจนถึงตอนนี้ครับผม