ผมขออนุญาตเล่าความก่อนนะครับ
เมื่อปี ๒๕๐๐ ยายผมได้นำโฉนดไปจำนองไว้กับนายทุน ในราคา๕๐๐๐บาท และเมื่อจะครบกำหนดไถ่ถอน ยายผมได้ไปหานายทุนที่บ้านเพื่อไถ่ถอน แต่นายทุนไม่อยู่ ซึ่งยายก็นั่งรอจนค่ำก็ไม่พบกับนายทุนนั้น วันรุ่งขึ้นยายผมจึงไปที่บ้านนายทุนอีกครั้งพบนายทุนที่บ้านแต่นายทุนไม่ไห้ไถ่อ้างว่ากำหนดมันเมื่อวานมาวันนี้ไม่ไห้ไถ่ นายทุนคนนี้ทำแบบนี้ทุกราย เมื่อไม่ได้ไถ่ยายผมจึงกลับบ้าน   และต่อมายายผมได้ย้ายไปอยู่ที่อื่น โดยบ้านหลังดังกล่าวลูกหลานก็อยู่ต่อเรื่อยมา  นับตั้งแต่ปี๒๕๐๐ถึงปี๒๕๖๐ก็ไม่เคยเห็นนายทุนนั้นมาวุ่นวายหรือยุ่งกับพวกผมที่บ้านเลย แม่และผมก็อยู่กันเรื่องมาเพราะมันเป็นบ้านของเรา จนเมื่อปีที่แล้วมีหนังสือขายทอดตลาดมาติดหน้าบ้าน ที่แรกผมไม่ได้เอะใจอะไรเพราะมันไม่ใช่ชื่อพวกเราและไม่รู้จัก  จนมารู้ที่หลังว่าเป็นชื่อของลูกหลานนายทุน และต่อมารู้ว่ามีการขายทอดตลาดไปแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรยังคงอยู่ที่บ้านตามปกติเพราะไม่เคยมีใครเข้ามาพูดคุยมาถามหรือแม้แต่มาดูที่ดูทาง ขนาดกระดาษขายทอดตลาดยังแอบเอามาติดตอนไม่มีใครอยู่บ้านเลย  จนเมื่อวานก่อนมีหนังสือจากบังคับคดีมาติดที่บ้าน มีโจทย์ยื่นฟ้องโดยชื่อที่ถูกฟ้องคือชื่อลูกหลานของนายทุน โดยหมายดังกล่าวแจ้งว่า
”ให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่ดิน..จึงประกาศให้ผู้อ้างว่าไม่ใช่บริวารของจำเลย ยื่นคำร้องแสดงอำนาจพิเศษต่อศาลภายในกำหนด๘วัน นับแต่วันปิดประกาศ มิฉะนั้นจะถือว่าเป็นบริวารของ จำเลย และเจ้าพนักงานบังคับคดีจะดำเนินการบังคับคดีคามกฎหมายต่อไป”
ผมจะต้องอย่างไรครับ อธิบายผมที