ผมเป็นทอม ส่วนแฟนของผมเธอเป็นผู้หญิงเราอายุห่างกัน5ปี เธอเป็นคนที่ยิ้มแล้วน่ารัก เฟรนลี่กับทุกคน
เลยมีคนมาชอบเธอมากอยู่พอสมควร ส่วนผมก็เปนคนขี้หึงอยู่แล้ว คือเมื่อก่อนเธอก็เคยมีแฟนเป็นผู้ชายแต่ก็เลิกกันมานานแล้ว เราเจอกันที่ทำงานอีกอย่างเราทำงานอยู่ที่เดียวกันแล้วเธอก็รุ้จักกับแม่กะพ่อของผม ซึ่งพ่อแม่ของผมกับแฟนรับรู้ว่าเราคบกัน บ้านเราอยู่ใกล้กัน เลยทำไห้เราอยู่ด้วยกันตลอด ไปกินข้าว ไปทำอะไรด้วยกันตลอด นอนด้วยกันทุกคืน แต่แล้วต่างคนก็ต่างมีหน้าที่ของตัวเอง เราอยู่ด้วยกันตลอดมาปีนึงได้ หลังจากนั้นเาก็ต้องแยกกัน ซิ่งเทอไปทำงานท่เกาะเต่ามันก็ต้องพบเจอคนมากมาย ไหนจะฝรั่งไหนจะคนไทยซึ่งผมเป็นคนขี้หึง พอเราไกลกันมันก็ยิ่งทำไห้ผมกะวนกะวายหาเรื่องเทอบ้าง ง้องแง้งใส่บ้าง เอาง่ายๆผมหวงเธอมาก รักเธอมาก เราก็คุยกันตามปกติมาตลอด พอถึงเวลาได้ลางานเธอจะกลับมาหาผมทุกๆเดือน. เราก็ปกติดีน้ะ พอถึงช่วงที่ใกล้จะสองปี เราเริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น คงเปนเพราะผมหวงเทอมาก เทอเปนผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดเลยก็ว่าได้ ถ้าถามว่าผมเชื่อใจเธอไหมผมเชื่อใจเธอน้ะ แต่บางทีก็ดูเหมือนเธอจะอายที่คบกับผม ผมก็พยายามพิสูจตัวเองมาตลอดว่าผมสามารถดูแลเธอได้ไม่น้อยไปกว่าผู้ชาย ผมอยากจะทำไห้เธอมีความสุข แต่แฟนผมเปนคนใจแข็งมาก อีกอย่างเราอยู่ไกลกันพอทะเลาะกันเรายิ่งง้อกันยากขึ้น ทะเลาะทุกครั้งไม่ว่าผมจะผิดจะถุกผมจะเปนฝ่ายยอมขอโทดก่อนเสมอ คงเปนเพราะผมไม่อยากเสียเธอไป
อยู่ๆวันนึงใกล้จะวันครบรอบสองปีแล้ว เธอก็เริ่มเปลี่ยนไปเริ่มไม่ค่อยคุยเหมือนเมื่อก่อน เริ่มไม่ค่อยโทหา ทั้งๆที่เมื่อก่อนเทอโทหาผมตลอด เมื่อคืนเราทะเลาะกันหยักมากอีกอย่างเธอเหนื่อยจากการทำงานมาแล้วผมยังไปหาเรื่องเธอทำไห้ทะเลาะกันหนักเทอถึงขั้นบ้อคเมสเสนเจอร์ผม ผมโทรศัพท์ไปเธอก็ไม่รับ จนเลิกงานเธอก็โทรกับมาก็คุยปกติน้ะ เทอบอกว่าอยากดัดนิสัย เทอไม่ได้มีใคร จะมีคนอื่นไปทำไมอยู่แบบนี่ก็ดีอยูาแล้วแต่พอหลังจากคืนนืไปเทอเริ่มเปลี่ยน จากที่เปนคนคุยเก่งเทอก็เริ่มตอบแบบ อืม อือ อ่า อ่าห้ะ คือทั้งๆที่เมื่อก่อนเทอไม่เปน ผมก็ไม่อะไรมาก พออีกวันนึงผมเริ่มสังสัยและว่าเธอเป็นอะไร เธอมีใครหรือป่าว เธอก็ตอบกลับมาว่าไม่มี แต่ไม่อยากคบกันอีกแล้ว เธอเบื่อ ผมถามเธอว่ายังรักกันอยู่ไหม เธอก้เงียบ ถามว่าคถ.ไหมเธอก็เงียบอีก (คอลคุยกันแบบเห็นหน้า) แล้วอยู่เทอก้พูดขึ้นว่าเทอมีคนอื่น แต่ผมไม่เชื่อเพราะทุกครั้งที่ทะเลาะเทอจะหาเรื่องมาไห้ผมต้องเลิกกับเทอ เพราะเทอรู้ว่ายังไงผมก็ไม่ไป แต่ถ้าเปนเรื่องมีคนอื่น เทอรู้ว่าผมไปแน่นอน แต่ผมก้ยังยืนยันกับเทอว่าผมไม่เชื่อ อย่ามาโกหกดีกว่า บอกมาตงๆ เทอบอกว่าเทอยากอยู่คนเดียวดูบ้าง อยากจะไปเที่ยวอยากจะใช้เวลาอยู่กับตัวเองบ้าง แต่ผมก็บอกไปว่าถ้าเปนเรื่องแบบนี่ผมไม่ได้ว่าอะไรอยู่แล้ว เพราะต่างคนก้ต้องมีพื้นที่ส่วนตัวกันอยู่แล้ว คือยังไงๆผมก็ไม่ไปจากเธอ ต่อไห้เธอบอกว่าไม่รักผมแล้วผมก็ไม่เชื่อ เทอก้เลยบอกว่าเราห่างกันสักพักเถอะ ผมก็ไม่ได้ตอบตกลงอะไรผมก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ก่อนนอนก้คอลเฟสหา กาอนไปทำงานก้โทหา แต่หลังๆเทอเริ่มไม่รับสาย แล้วจู่ๆวันนึงเทอก้บ้อคเมสเสนเจอร์ผม บ้อคเฟสผม ซึ่งมันทำไห้ผมงงมากว่าเทอเปนอะไร อยู่ๆมาทำแบบนีา อยู่ๆก้หายไป หลังจากคืนนี่ผมมารู้อีกทีคือเทอหลับมาบเานแล้ว ซึ่งทุกครั้งที่กลับมาเทอจะมาหาผมเสมอ ผมจะเปนคนไปรับเทอที่ท่าเรือ และก็มานอนมากินไปเท่วไหนด้วยกันทุกครั้ง ตอนส่งเทอกลับเกาะผมก้เปนคนมาส่งเทอที่เรือตลอด แต่ทำไมครั้งนี่เทอมาไม่บอกผมสักคำ ซึ่งผมโทไปเทอก้ไม่รับสาย (เบอโทรศัพย์)โททุกวัน โทถี่เรยก้ว่าได้ แต่ผมกลัวเทอรำคาญก้เรยไม่ได้โทมากมาย พอเทอไม่รับผมก้ไม่โท ผมก้เลือกเปนส่งข้อความแทน แต่ที่ผมอยากรู้คือเทอเปนอะไร ทำไมถึงทำแบบนี่ เทอยังรักผมหรือป่าว หรือเทอมีใครถึงทำแบบนี่ ซึ่งผมไม่รุ้จะไปถามใคร ตั้งแต่วันที่เทอบ้อคผมก้ส่งข้อความง้อเทอตลอด ขอโอกาสเทอตลอดจนวันนี้เราก็ไม่ได้คุยกันมาห้าวันแล้ว ผมไม่รุ้จะทำยังไง ผมรักเทอมาก ผมไม่รุ้ว่าจะตื้อเทอต่อไปดีไหม กลัวว่าถ้าเทอหมดใจตื้อไปยังไงก้ต้องเลิกอยู่ ผมเสียใจมาก จะกินข้าวจะนอนก้ทำอะไรไม่ได้ กะวนกะวายคิดถึตลอด ผมคิดถึงเธอที่สุด #P&P