คุยกันเปนปีกว่าๆ มีความสุขดี ยิ้มทุกวัน ดีใจทุกครั้งที่เขาโทมาหา วันไหนไม่ได้คุยเหมือนใจจะขาด เปนเพราะต่างคนต่างคนต่างชอบกัน มีแต่ความรู้สึกดีๆให้กันมาตลอด  สัญญาอะไรกันไว้หลายอย่าง ทำตามสัญญาที่ให้กันมาตลอด จน.. มีปัญหา 2-3 ครั้ง ที่ทำให้เราสองคน ต้องห่างกันไปประมาณ 1-2 เดือน ไม่ได้ทักเฟส ไม่ได้โทหา แต่ก่มีคุยกันบางแต่ไม่มาก แล้วสุดท้าย เราก่ได้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม ทุกๆปันหาเราผ่านมาด้วยกัน ตอนนั้นรู้สึกรักเขามาก ทั้งที่ยังไม่ได้คบกัน เขาจะคอยง้อ บอกคิดถึง บอกว่าไม่อยากให้เราหายไป เขารักเราไปแล้ว เขาง้อให้เรากลับไปคุยกับเขาทุกครั้งที่ห่างกันไป จนในที่สุด "เราก่ได้คบกัน"  
ทุกอย่างแฮปปี้ไปหมด ช่วงโปรโมชั่น เราติดกันมาก รักกันมาก เขาชอบบอกว่า อยูาด้วยกันไปนานๆเลยนะ อยู่ข้างๆกันแบบนี้ตลอดไปนะ ไม่อยากเสียเราไป ไม่อยากเห็นเราไปเปนของใคร สัญญานะว่าจะไม่ทิ้งกัน เราสัญญา เขาสัญญา ประมาณนี้จนวันนึงเขาไปเรียนต่างจังหวัด กลับมาบ้านก่ไม่ค่อยบ่อย เจอกันหย้าก่ทางเฟสทาม โทคุยกันทุกวัน มีครั้งนึงเราต้องเลิกกันไป เพราะฐานะทางบ้าน บวกกับการที่เขานอกใจเรา และเราก่รู้สึกกับอีกคนที่เปยแฟนเก่าเรารู้สึกดีและเขาให้อะไรเราๆด้มากกว่าคนนี้  เราเลิกกันไปเดือนนึง  เขาโทมาง้อ โทมาขอโทษสารพัด ขอโอกาสกลับเริ่มใหม่ ทักเฟสมาบอกคิดถึง ถึงเราจะไม่อ่านเขาก่ทักอยูาอย่างนั้น อัพตัสเพ้อถึงเรา โทมาง้อบอกอยากคุยด้วยได้มั้ย คิดถึงมาก ร้องห่มร้องไห้ จนเราใจอ่อนและกลับไป เปนเพราะเรารักเขาและเขาทำให้เรารู้ว่า เขาคงอยากมีเราจิงๆคงไม่ตามง้อขนาดนี้ และมันเปนจุดเปลี่ยนของใจเราทันที... หลังจากกลับมาคบกันได้ 5 เดือนทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป แรกๆเขาจะกลับมาหาเราทุกอาทิตย์ เพราะมหาลัยกับบ้านเดินทางแค่ 1 ชม. ไม่ว่าจะมีเทศกาลอะไรเขาจะกละบมาอยู่กับเราตลอด ตามใจเราทุกอย่าง น่ารักมากจิงๆ โทคุยกับบ่อยมาก วันนึง7-10 รอบได้ เขาชอบบอกคืดถึงเราตลอด แต่พักหลังกลับเปนเราที่รักเขามาก ยอมทุกอย่าง ไม่มีเงินเลี้ยงข้าวเรา เราจ่ายให้ ไม่มีเงินซื้อของดีๆให้เรา เราไม่เรียกร้อง มีแต่เราที่ให้เขาทั้งใจให้ทุกอย่าง ถึงแม้เขาไม่เคยบอกว่าอยากได้ เราก่ซื้อให้เราชอบเซอไพร์ เขาเรียนต่างจังหวัดเราก่ขึ้นรถไปหาอยู่บ่อยครั้ง บางครั้งเขาเมาหนักมาก เราก่คอยตามเก็บอ้วก เช็ดปัสสะวะ เปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดตัวให้ เรารักเขาพร้อมดูแลตลอด รับได้นะ บางทีก่มีความรู้สึกเหมือยเขาจะเลี้ยงเราไม่ได้ ดูแลเราไม่ได้ แต่เรารักมากๆอ่ะ จะเปนยังไงก่นับได้ ฐานะทางล้ายต่างกันก่จิง แต่มันไม่เกี่ยวเลย ใจเรารักเขา ไม่ได้นักที่เงินทองเขาเลย สักพักเราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น บ่อยขึ้น ด้วยความที่ว่า เราเรียนไกลกัน เขายุปี1 เราอยู่มัธยม สังคมคนละแบบ เขาเรียนหนักมาก ซ้อมกีฬา ชอบเข้าสังคมเช่น ตกเย็นเตะบอล กินเหล้า เข้าร้านนม เปนคนชอบสังสรรค์ เขาเปนคนน่าตาดี คนชอบ คนปลื้มค่อนข้างเยอะ ส่วนเราเปนคนขี้หึง หวงแฟนมากถึงมากที่สุด ปกติแล้วเราสองคนเปนคนค่อนข้างเจ้าชู้ทั้งคู่ ชอบเที่ยว เข้าสังคม คนชอบคนปลื้มก่มีทั้งคู่ แต่เราก่ไม่ได้ตาดีเหมือนนางฟ้าอะไร เขาก่เช่นกันแต่ด้วยคงามมีเสน่ห์ รึป่าวเลยมีคนเข้าหาเยอะ เราหยุดทุกอย่างเพราะเขา จากคนที่เจ้าชู่อย่างเรา เราหยุดหมดเลย เขาก่เหมือนไม่มีใครนะ แต่พอหลังๆมา เราทะเลาะกันบ่อย ทะเลาะทุกวัน เขาขอห่างเราไป 2 อาทิตย์ เราร้องไห้แทบตาย เหมือนคนโดนบอกเลิก555555555 แล้วเขาก่กลับมา เพราะเราง้อ เราทนไม่ได้ กลับมาคบได้แป๊ปๆ ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เขาไม่ค่อยโทมา เฟสก่ไม่ค่อยคุย โทสับก่คุยแปปเดียว จนมันถึงเวลาที่เขาทยไม่ไหว เขาบอกเลิกเรา เราเงิบ สตั้นมากๆ ร้องไห้ และขอเหตุผลกับเขา เขาบอกเราว่า "เราอึดอัด เธอตึงเกินไป เบื่ออ่ะ ชอบเอาเรื่องเล็กมาเปนเรื่องใหย่ หวงกัยเกินไปรึป่าว พอเราหายไปเธอก่โกดก่นอยแล้วจะให้ตามง้อตลอดก่ไม่ได้หรอกนะ มหาลัยมันไม่ได้มีเวลาว่างเหมือนมอปลาย เราเข้ากันไม่ได้จิงๆแหละ " คือ?? แล้วที่ผ่านมาคืออะไร?? ที่เราเลิกกันไป ห่างกันไปหลายๆครั้ง ง้อให้เรากลับมาทำไม เราก่ไว้ใจคืดว่าจะอยู่ด้วยกันไปนานๆ เปนเราที่ทำทุกอย่างพังหมด พังกับมือเรา พังเพราะเรารัก เราหวง เราหึง เรากลัวเขาทิ้งเราไป เรากลัวเขาไม่รัก กลัวเขามีคนอื่น กลัวจะไปหลงสาวมหาลัยจนลืมเรา กลัวว่าที่สัญญาอะไรกันไว้จะทำไใ่ได้ จะไม่มีโอกาสได้ทำเพราะเราเปนคนจำคำสัญญาคนมากๆ ถ้าสัญญาไรแล้วเราจะทำให้ได้ ทำให้สำเร็จ และก่ไม่ได้ทำจิงๆ สุดท้ายทักอย่างพังเพราะคำว่ารักของเรา เรางี่เง่าเอง สุดท้ายก่เลิกกันจิงๆ ก่อนเขาเลิกเขามีเพื่อน ผญ ที่คอยปลอบใจ มีสาวๆเข้ามาทัก นู่นนี่ มีสังคมสังสรรค์ เขาหลงละเลิงและสนุกจนลืมนึกถึงคงามรุ้สึกเรารึป่าว ตอนคบกันเขาก่ไม่ได้มีกิ๊กอะไร ก่มีคุยกับสาวตามพาสาคนเจอเัยที่ร้านเหล้า เจอกันที่มอ ทำนองนี้ แต่เราคิดมากไป ตีโพยตีพาย งี่เง่าไม่เข้าใจเขา หรือเขาเองที่ไม่เข้าใจเราและไม่แคร์คงามรู้สึกตอนแรกคิดว่าจะกลับมา แต่ไม่เลย เลิกกันจะปีนึงแล้ว ง้อตลอด เขาบอกเขาหมดรักเราแล้ว กลับไปเปนเหมือยเดิมไม่ได้อีกแล้ว เราเลยหยุดง้อและพอแค่นี้ ทุกวันนี้เขายังไม่มีแฟน เราก่เหมือนกัน ยังหวังยุเล็กๆว่าเขาคงจะกลับมา  เหมือนดขาคือส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว เหมือนเขาคือกำลังใจของเราอีกคนอ่ะ อะไรที่ไม่สามารถปรึกษาพ่อแม่หรทอเพื่อยได้ เราก่ยังมีเขาคอยอยู่ข้างๆตลอดๆ  อยากให้เขากลับมานะ เรารักเขามาก จะขอแก้ไขทักอย่างตอนนี้รุ้แล้วว่าต้องทำยังไง ถ้ามีฌอกาสจะกอดเขาไว้ให้แน่นๆ จะไม่ทำให้เขาเหนื่อยเหมือนที่ผ่านมา..  

อยากถามเขาอยู่เหมือนกันนะ ว่าที่ผ่านมาคืออะไร รักรึป่าว?? ทำไมไปง่าย ลืมกันได้ลง ทั้งที่ผ่านอัปสรรคด้วยกันมาก่เยอะนะ ไใ่คิดว่าจะลืมความผูกพันธ์ที่มีให้กันเร็วขนาดนี้ แล้วที่ผ่านมาคำว่ารักของเรามันไม่ดีพอเลยใช่มั้ย??


ทุกอย่างต้องอยู่บนความพอดี เชื่อใจกัน กอดกันไว้ให้แน่นๆเวลาที่ไกลกันจะได้ไม่มีใครเข้ามาแทรกกลางได้ และคำสัญญาไม่มีค่าอะไรในวันที่เราไม่ได้รักกัน

#แชร์ประการณ์ได้นะ แชร์ๆกันได้เลย