---ดาวของฉัน---

นั่งดูดาวสุกสกาวพราวแสงสวย
ประกอบด้วยฟ้างามตามวิถี
เหตุไฉนเรานี้ไม่เห็นมี
ดาวดีดีนำทางให้ก้าวมา

เดินทางไปไกลแค่ไหนใครจะรู้
เดินเดินอยู่ตกหล่มเซถลา
คงเพราะเรารีบก้าวตามกาลเวลา
เดินไม่ดีหกล้มหนาจะโทษใคร

แต่ถ้าหากเราหยุดอยู่กับที่
เดินรอรีหรือนั่งว่างให้หวั่นไหว
มันจะดีจริงหรือใจนะใจ
ไม่เดินไปเขาจะว่าไหมนะเออ

เรานั่งลงรอชะตาฟ้าลิขิต
ดังดวงจิตเหนื่อยล้าและไผลเผลอ
ดวงไม่ดีหรือว่าเรานั้นละเมอ
เหตุไฉนนะเกลอถึงทางตัน

มองทางใดก็ไม่มีให้อิงแอบ
ไม่มีใครให้แนบแอบเก็บฝัน
ไม่เคยเห็นจะมีเลยสักวัน
ว่าทางตันจะพบทางออกเอย

---กวีแก้ว พรรณราย---