พ่อแม่แยกทางกัน เราอยู่กับเเม่ เเม่ไปทำงานต่างจังหวัด เเล้วช่วงนี้แม่หาเงินไม่ค่อยได้ ตายาย เลยเครียจไม่มท่ระบายอารมละมั้งเลยมาระบายใส่เรา ทั้งๆที่เราก้ไม่ได้ทำไรผิดเลย ตอนเด็กๆ ก็ชอบพาเราไปอวด คือตอนเด็กๆเป็นคนเรียนค่อยข้างดีนะค่ะ พอโตมาเราเรยนอังกฤษได้เกรดไม่ดี เเต่วิชาอื่นเราได้เกรด3เกรด4 แต่ไม่เคยพูดถึงมันเลย พูดเเต่ข้อเสีย ตอนเด็กๆ เราโดนตีด้วยไม้ไพ่จนหัก โดนกดหัวลงน้ำ บ้าง แรงกว่าน้ก็มีนะ เเม่เราก็เป็นโรคซึมเศร้าด้วยอะ เราเคยลองบอกแม่เเล้วเเต่เเม่บอกว่า ตายายเขาเเกเเล้วนะลูก แล้วเราละอายุ 13 เองนะ ไม่เห็นห่วงเราเลย มัวเเต่บอกว่าท่านเเก่เเล้วบ้างละ วัยทองบ้างละ (เราเจอเรื่องเเบบน้ตั้งเเต่อายุ 5 ขวบ จนปัจจุบันอายุ13เเล้วจร้า555 13ก็โตเเล้วนะ555) เราไม่มีที่ระบายอารมไม่มใครท่ปรึกษาได้เลยสักคน พอลองบอกเเม่ เเม่ก็บอกแต่คำเดิมๆ พอตายายจับได้ว่าบอกแม่หรอ บอกทำไม อยากให้มันเครียจตายหรอไงหะ!!
เรามน้องอยู่คนนึงเป็นลูกของอา อาเป็นคนค่อนข้างมีฐานะรวย เวลาตายายอยู่กับน้องคุยจะจ๋าน้อง(ชื่อน้อง) ทุกคำพูดดีไม่เคยด่า เเต่กับเรา สักคำก็ไม่มีมีเเต่กู อี(ชื่อเรา) เด็กนรกส่งมาเกิด เกิดมาทำไม เกิดมาก็เป็นภาระ ถ้าตายไปบ้านคงมีท่อยู่เยอะกว่าน้ ไม่เคยยิ้มให้เราเห็นเลยเราจะเห็นตอนยิ้มก็ตอนยิ้มให้น้องไม่ใช้เรา!! เราเคยส่งสัยนะ เราอาจเป็นเด็กท่ถูกเก็บมาเลี้ยงก็ได้ เราอาจจะไม่ใช้ลูกแม่เราจริงๆก็ได้ ตั้งเเต่มีชิวิตมาก็ไม่เคยมความสุขเลยสักครั้งเดียว เเม่ยังบอกว่า ครอบครัวไหนๆมันก็มีปัญหาทั้งหมดนั้นเเหละๆ ในครอบครัว ไม่เคยมีใครพูดดีกับเราสักคนมีเเต่ด่า เราเป็นคนเก็บตัวอะนะ วันๆอยู่เเต่ในห้อง ไม่ออกไปไหน ตายายก็บอกว่าอยู่ตายอะไรในห้อง ออกมาเช็ดบ้านถูบ้านดิวันๆเอาเเต่เล่นคอม เรียนไม่ดีเดี๋ยวกูจะไม่ให้เรียนมาเลี้ยงควายหาเงินดีกว่าเรียนไปก็เปลืองเงินเปล่าวๆ ข้าวปลาเรากินไม่คบ3มื้อด้วยซ้ำกินก็เเค่2มื้อไม่ก็มื้อเดียว คือเรากลัวมาก เวลามีเสียงอะไรดังข้างนอกก็กลัว กลัวว่าจะโดนด่า? นอนก็ไม่เคบหลับเต็มขนาดนอนยังไม่ให้เปิดเเอร์ให้เปิดเเต่พัดลม โทรศัพเรามเเค่เครื่องเดียวเเล้วใช้มา3ปีเเล้ว!!! ตายายมีโทรศัพ 3 4 เครื่อง!!! ขอเเม่ชื้อใหม่ก็ไม่ให้?
อยากรู้ว่าเราเป็นแบบนี้คนเดียวรึปล่าวหรือทุกคนเป็นด้วย ทุกครอบครัวมีปัญหาเเบบน้หรือปล่าว?
อยากรู้ว่าควรทำยังไงดี หรือไม่ก็บอกวิธีฆ่าตัวตายที่มันไม่เจ็บเท่าไรอะนะ อยู่ไปก็ตายทั้งเป็น คิดหลายครั้งเเล้วละเเต่ว่าไม่รู้ว่าตายยังไงถึงจะได้ไม่เป็นภาระเเม่อะนะ
ตายาย เเม่ ใครเป็นเเบบนี้บ้างค่ะ? (โดนดุด่านะค่ะ)
เรามน้องอยู่คนนึงเป็นลูกของอา อาเป็นคนค่อนข้างมีฐานะรวย เวลาตายายอยู่กับน้องคุยจะจ๋าน้อง(ชื่อน้อง) ทุกคำพูดดีไม่เคยด่า เเต่กับเรา สักคำก็ไม่มีมีเเต่กู อี(ชื่อเรา) เด็กนรกส่งมาเกิด เกิดมาทำไม เกิดมาก็เป็นภาระ ถ้าตายไปบ้านคงมีท่อยู่เยอะกว่าน้ ไม่เคยยิ้มให้เราเห็นเลยเราจะเห็นตอนยิ้มก็ตอนยิ้มให้น้องไม่ใช้เรา!! เราเคยส่งสัยนะ เราอาจเป็นเด็กท่ถูกเก็บมาเลี้ยงก็ได้ เราอาจจะไม่ใช้ลูกแม่เราจริงๆก็ได้ ตั้งเเต่มีชิวิตมาก็ไม่เคยมความสุขเลยสักครั้งเดียว เเม่ยังบอกว่า ครอบครัวไหนๆมันก็มีปัญหาทั้งหมดนั้นเเหละๆ ในครอบครัว ไม่เคยมีใครพูดดีกับเราสักคนมีเเต่ด่า เราเป็นคนเก็บตัวอะนะ วันๆอยู่เเต่ในห้อง ไม่ออกไปไหน ตายายก็บอกว่าอยู่ตายอะไรในห้อง ออกมาเช็ดบ้านถูบ้านดิวันๆเอาเเต่เล่นคอม เรียนไม่ดีเดี๋ยวกูจะไม่ให้เรียนมาเลี้ยงควายหาเงินดีกว่าเรียนไปก็เปลืองเงินเปล่าวๆ ข้าวปลาเรากินไม่คบ3มื้อด้วยซ้ำกินก็เเค่2มื้อไม่ก็มื้อเดียว คือเรากลัวมาก เวลามีเสียงอะไรดังข้างนอกก็กลัว กลัวว่าจะโดนด่า? นอนก็ไม่เคบหลับเต็มขนาดนอนยังไม่ให้เปิดเเอร์ให้เปิดเเต่พัดลม โทรศัพเรามเเค่เครื่องเดียวเเล้วใช้มา3ปีเเล้ว!!! ตายายมีโทรศัพ 3 4 เครื่อง!!! ขอเเม่ชื้อใหม่ก็ไม่ให้?
อยากรู้ว่าเราเป็นแบบนี้คนเดียวรึปล่าวหรือทุกคนเป็นด้วย ทุกครอบครัวมีปัญหาเเบบน้หรือปล่าว?
อยากรู้ว่าควรทำยังไงดี หรือไม่ก็บอกวิธีฆ่าตัวตายที่มันไม่เจ็บเท่าไรอะนะ อยู่ไปก็ตายทั้งเป็น คิดหลายครั้งเเล้วละเเต่ว่าไม่รู้ว่าตายยังไงถึงจะได้ไม่เป็นภาระเเม่อะนะ