Fuuka ฟูกะ 154 - เริ่มต้นจากตรงนั้น

ก่อนอื่นต้องขออภัยทุกคนด้วยนะครับ ตอนที่แล้ว(153) ผมสปอยชื่อนิโกะผิดครับ จริงๆต้องอ่านว่า "โอดะ นิโคลสัน มุซาชิ" ครับผม ขออภัยในความผิดพลาด

ความเดิมตอนที่แล้ว
มีการประวัติการก่อตั้งวง เฮดจ์ฮ็อค ว่ากำเนิดขึ้นมาได้อย่างไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/36384550

โดยตอนนี้เป็นการเล่าต่อจากตอนที่แล้วครับ


-เปิดตอนมา นิชิเบะ บอกว่างานโรงเรียนในปีนี้พวกเราจะขึ้นแสดงกัน ทำเอาทั้งนิโกะ และทามะ อึ้งกิมกี่


-ตัดมาอีกทีเป็นทามะ นั่งเบื่อโลกอยู่ในห้องเรียน โดยมีคนอื่นๆในห้องนินทากันว่าเห็นทามะอยู่กับกลุ่มคนน่าสงสัย เลยโดนทามะเขม่นใส่ เลยเผ่นกันไปหมด
-ทามะ ก็คิดในใจว่า มันก็เป็นแบบนี้ตลอดเลยนะ คนพวกนี้


-ตัดมาที่นิโกะ ซึ่งนั่งอ่านหนังสือและไม่สนใจคนอื่น จนโดนคนที่ย้ายมาจาก ม.ต้น ที่เดียวกันนินทาว่านิโกะเคยเล่นงานครูจนปางตาย ทุกคนเลยกลัว
-นิโกะ ก็คิดในใจว่า มีแต่พวกแบ่งแยกคนที่แตกต่างจากตัวเองกันทั้งนั้น


-ตัดมาที่ห้องชมรม นิโกะ&ทามะ มาสาย ซึ่งทำให้ นิชิเบะ กังวลมากๆเพราะกลัวว่าทั้งคู่จะไม่มาซะแล้ว
-นิโกะ&ทามะ ตกใจ เพราะไม่เคยมีใครมาเป็นห่วงตัวเอง
-นิชิเบะ บอกว่า มันก็ต้องห่วงอยู่แล้ว พวกนายเป็นสมาชิกใหม่ ถ้าเกิดมาช้ากว่านี้อีกนิด คงออกไปตามหาแล้ว
-นิชิเบะ บอกว่ามาเริ่มซ้อมกันเถอะ


-แต่ นิโกะ เห็นกีตาร์ตัวหนึ่งวางอยู่ เลยถามว่า นั่นของรุ่นพี่นิชิเบะหรอ?
-นิชิเบะ บอกว่าเป็นของที่เขาทำงานพิเศษเก็บตังซื้อมา เท่ใช่ไหมละ ไวท์ฟัลคอล เลยนะเฟ้ย แต่นิโกะตอบว่า ก็ไม่ได้สนใจหรอก
-นิชิเบะ เลยบอกว่า [ว่าไงนะ!? แต่เอาเถอะ พาร์ทของ ทามะ กับ นิโกะ จะเอายังไงถ้าอยากเล่น ก็มี กลองกับเบส ของรุ่นพี่ที่ทิ้งเอาไว้ด้วยนะ]
-ทามะ พูดไปตรงๆว่า ขี้เกียจจำวิธีเล่นเครื่องดนตรี เลยไม่อยากจะเล่นอะไรสักอย่าง


-นิชิเบะ เลยบอกให้ ทามะ ร้องนำไปเลย ซึ่ง ทามะ ก็ตกใจ
-นิชิเบะ บอกว่า คิดว่าเสียงของทามะมันเจ๋งมากๆ ตั้งแต่ตอนเจอกันครั้งแรกแล้ว นิโกะ ได้ทีก็เลยพูดแหย่ทามะ เล่นๆ
-แหย่กันไปถึงชื่อด้วย ทามะ ล้อเรื่องชื่อกลาง นิโคลสัน ส่วนนิโกะ ก็สวนกลับเรื่องที่ ทามะ นามสกุลเหมือนกับแมว
-นิชิเบะ ถาม นิโกะ บ้างว่าสนใจเล่นอะไรเป็นพิเศษไหม
-นิโกะตอบว่า อะไรก็ได้ แต่เอาที่ไม่ต้องขยับตัวมากนะ มันเหนื่อย


-ทามะ เลยบอกว่า "แกเป็นตาลุงหรอวะ" แต่นิชิเบะ ไม่ได้สนใจและบอกนิโกะไปว่า งั้นเล่นเบสละกัน แกตัวสูงด้วย คงเท่มากเลยละ
-ทามะ บอกว่า [ดีจังเลยนะ เขาบอกว่าเท่ด้วยละ ไอ้ลุง] นิโกะเลยสวนว่า [หุบปากน่า]
-จากนั้น นิชิเบะ เลยบอกให้เริ่มซ้อมกันจากเพลงง่ายๆก่อนละกัน ส่วนเรื่องมือกลอง เดี๋ยวค่อยหา

ตัดมาตอนเย็น


-นิชิเบะ พา นิโกะ&ทามะ มากินราเม็ง
-นิโกะ กินน้อยมาก จนนิชิเบะเป็นห่วง แต่ก็เป็นเพราะนิโกะไม่ชินกับการกินข้าวต่อหน้าคนเยอะๆเฉยๆ
-ทามะ ผู้มองโลกในแง่ร้าย ก็ถามว่า ที่พาพวกเรามาเลี้ยงข้าวมีเป้าหมายอะไรกันแน่


-นิชิเบะ ก็บอกว่า ไม่มีหรอกเป้าหมายน่ะ ก็แค่พามาเลี้ยงต้อนรับสมาชิกชมรมใหม่ และขอบคุณที่มาเป็นสมาชิกในวงของฉัน
-ทามะ ก็บอกว่า พูดเรื่องน่าอายแบบนั้นออกมาได้ง่ายๆเลยเนอะ


-นิชิเบะ พยายามพูดอธิบายถึงสรรพคุณของอาหารว่าอะไรที่มีประโยชน์บ้าง โดยเขาพูดชมทามะว่า "ถึงแม้เธอจะยังร้องห่วย แต่เธอมีเสียงที่ดีมาก เธอน่ะคือชีวิตของ เฮดจ์ฮ็อค เลยนะ ให้ความสำคัญกับตัวเองหน่อยสิ"
-ทามะ ถึงกับดีใจ เลยโดนนิโกะแซว


-นิชิเบะ เลยพูดต่อถึงนิโกะว่า นิโกะ แม้จะเพิ่งเคยเล่นครั้งแรกแต่ก็มีเซ้นท์ที่ยอดเยี่ยมอยู่ และเป็นคนที่คำนึงถึงคนอื่นอยู่เสมอ ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ดีของนักแต่งเพลง
-จากนั้น นิชิเบะ ก็เลยให้ทั้งคู่กินเยอะๆ จะได้แข็งแรงๆ

หลังจากกินเสร็จ แยกย้ายแล้ว


-ทามะ ได้รับข้อความทางมือถือมาจากเพื่อนแก๊งค์นั้นว่า หลังๆมานี้ไม่ได้เจอกันเลยวันนี้มาเจอกันหน่อยสิ
-ทามะ นึกถึงคำพูดของ นิชิเบะ ว่าต้องให้ความสำคัญกับตัวเอง พอคิดได้ดังนั้น ทามะ ก็พับมือถือเก็บไป ก่อนจะเหลือบไปเห็นป้ายร้านคาราโอเกะ
-ทามะ เลยพูดออกว่า "ความพยายามงั้นหรอ ถึงจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ก็เถอะนะ"

ตัดมาที่นิโกะ


-นิโกะ กำลังซ้อมเบสอยู่ที่โต๊ะกินข้าวในบ้านตัวเองซึ่งมีเงิน 2พันเยน วางอยู่บนโต๊ะตัวนั้น พร้อมกับนึกถึงคำพูดของนิชิเบะ ที่บอกว่าตัวเขามีเซ้นท์ที่ยอดเยี่ยมอยู่
-นิโกะ พูดออกว่า "อย่างนี้นี่เอง นี่สินะคือ เบส"

วันต่อมาที่โรงเรียน
-ทามะ กับ นิโกะ ต่างก็ไปที่ห้องชมรม มีบ่นนิดๆแต่ก็ไป

ในห้องชมรม


-มีคน(2คน)มาบอก นิชิเบะ ว่า มีข่าวลือไม่ดีเกี่ยวกับทั้ง นิโกะ และ ทามะ อยู่นะ


-นิชิเบะ ตอบไปว่า "งั้นหรอ ขอบคุณนะ(ที่มาบอก)"
-ทามะ กับ นิโกะ อยู่หน้าห้องชมรมเลยได้ยินพอดี ก็คิดว่า แม้แต่รุ่นพี่ก็เป็นแบบนี้สินะ
-แต่แล้ว นิชิเบะ ก็พูดขึ้นมาว่า "พวกนายน่ะเป็นสมาชิกสภานักเรียนสินะ"


-นิชิเบะพูดต่อว่า "งานโรงเรียนปีนี้พวกเราชมรมดนตรีจะจัดไลฟ์ ฝากตัวด้วยนะ"
-ทามะ กับ นิโกะ ที่ยืนอยู่ข้างหน้าห้อง และพวกสภานักเรียนต่างก็อึ้ง ทึ่ง ไปตามๆกัน
-นิชิเบะ "แล้วที่พวกนายบอกมาน่ะ ฉันก็ฟังอยู่ทั้งหมดนั่นแหละ ขอบคุณนะ"
-พวกสภาเลยถามว่า งานโรงเรียนจะจัดตอนฤดูใบไม้ร่าง งั้นนายจะทำวงจนถึงช่วงใบไม้ร่วงสินะ



-นิชิเบะ ตอบว่า "พูดอะไรอย่างนั้น ใบไม้ร่วง น่ะนะ มันคือจุดเริ่มต้นไม่ใช่หรือไง? จุดเริ่มต้นแห่งตำนานของวงเฮดจ์ฮ็อค ยังไงละ !!!"

-นิโกะ กับ ทามะ สบายใจที่ไม่ได้ถูกรุ่นพี่ผลักไส ก็เดินกลับไปเลยไม่เข้าห้องชมรม แล้วพูดคุยหยอกเล่นกัน


จบตอน

รุ่นพี่นิชิเบะ เท่ชะมัด กินใจสุดๆ