คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ลองไป บ้านพักราชาวดี ที่ปากเกร็ด แล้วคุณจะรู้ว่าคูรเป็นคนโชคดีมากเลยที่มีโอกาสต่อสู้กับปัญหา ในขณะที่คนที่อยู่ในบ้านพักราชาวดี คือ คนที่พิการซ้ำซ้อนทั้งทางร่างกายและสติปัญหา บางคนได้แต่นอนอย่างเดียวทั้งชีวิต หรือพูดง่ายๆว่าหมดสิทธิ์ที่จะต่อสู่กับปัญหาต่างๆ ต้องจำนวนอยู่กับการถูกจำกัดความสามารถด้วยร่างกายที่ไม่เอื้ออำนวยและสติปัญหาที่ไม่ดีพอจะช่วยตัวเองได้........ถ้าคุณเก็บผลไม้จากต้นมา 1 ลูก คุณไม่ได้ดูให้ดีหรือไม่มีโอกาสที่จะพิจารณาให้ดีในเวลาที่จำกัดว่าผลไม้นั้นมีตำหนิหรือเปล่า พอกลับมาบ้านคุณเพิ่งเห็นว่ามันมีหนอนกินและผลเสียไปครึ่งใบ ถ้าคุณจ้องมองแต่ปัญหาคุณจะเห็นว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันช่างแย่จัง เสียทั้งเวลา เสียกำลังกาย เสียกำลังใจที่ต้องไปเก็บผลไม้นั้นมา แต่ถ้าคุณหยุดมองปัญหาแล้วหันมามองสิ่งดีๆที่คุณมีอยู่ คุณจะรู้สึกโชคดีว่ามันยังเหลืออีกตั้งครึ่งใบแน่ะ.....สิ่งที่เราบังคับไม่ได้คือ เราไม่สามารถบังคับให้ต้นไม้ทุกต้นออกผลมามีแต่ผลดีไม่มีผลเสียเลย มันเป็นไปไม่ได้ เราบังคับแมลงห้ามมากินไม่ได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นล้วนมีเหตุปัจจัยทั้งนั้น ถ้าเหตุปัจจัยใดที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา เราต้องพยายามอย่าเอาใจไปเกาะเกี่ยวกับมันมาก ทำเฉพาะที่เป็นหน้าที่ ให้เอาใจวางเฉย ให้เห็นว่าเพราะมันมีเหตุปัจจัยมาอย่างนั้นมันจึงเป็นอย่างนั้น แต่เราต้องมาสร้างเหตุปัจจัยภายในของเราให้มันดี มองให้เห็นเหตุและผลจากภายในของเราเอง เราจะรู้ว่าสิ่งใดเราควรวางมันไว้อย่างนั้นไม่ควรไปแตะต้องมัน สิ่งใดเราควรดำเนินการตามหน้าที่ของเรา..........คนเราจัดการให้ทุกคนเป็นอย่างใจเราไม่ได้หรอก เพราะแม้แต่เราเอง ในบางครั้งเราก็ยังรู้สึกว่าไม่ได้ดั่งใจเราเองเลย
แสดงความคิดเห็น
ท้อ อยากตาย ไม่อดทนอะไรอีกแล้วได้ไหม
เหมือนเราบ้า สู้อยู่คนเดียว
ไม่มีใครให้เราพึ่งได้ ไม่มีใครเข้าใจ
ทุกคนบอกว่ารักเรา แต่การกระทำตรงข้าม ไม่มีใครนึกถึงความรู้สึกเราซักคน
เราเหนื่อยแล้ว ไม่อยากสู้ ไม่อยากพยายามทำอะไรให้แล้ว ไม่อยากอดทนอะไรอีกแล้ว
อยากทิ้งทุกอย่าง อยากพาตัวเองไปไกลๆ
ไม่อยากต้องตื่นมาเจออะไรอีกแล้ว