คือเราเป็นคนชอบเซอร์ไพรส์มากๆ รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่เราเซอร์ไพรส์วันสำคัต่างๆกับเขา เราเลยชอบสั่งของวางแผนล่วงหน้าตลอด เราตั้งใจรักเขามากเลยค่ะ จดทุกอย่างไว้ในโน๊ต ช่วงแรกที่มีความสุขมากเลยค่ะ แต่

มันจะอะไรกันนักหนากับชีวิตที่ถูกบอกเลิก ก็ไม่อะไรนักหนาหรอ ก็แค่มานั่งเสียใจ พร่ำเพ้ออะไรๆ ที่น่ารำคาญอยู่ตรงนี้ ร้องไห้มาก็มาก เสียน้ำตามาก็เยอะ แล้วไงล่ะ เค้ากลับมาสนใจหรือก็เปล่า ชีวิตมันก็ต้องสู้ก

คุยได้แค่ผิวเผิน ไม่มีการถามสารทุกข์สุกดิบ เขาจะคุยหรือทักเราก่อนแค่เวลาที่เขาต้องการความช่วยเหลือเท่านั้น ไม่รับรู้เรื่องราว ไม่รับฟังปัญหา ไม่มีน้ำใจ ไม่แบ่งปัน แต่เราชอบเขามากๆเลยค่ะ ครั้งสุดท้ายที

ถามจ้า ถ้าเขา เพ้อในเฟสบุ๊ค ถึงคุณ ทุกวัน คุณจะรำคาญเขาไหม แต่พอเขาเจอคุณเขาก็ทำตัวปกติ มีคุยบ้าง แต่พอคุณออนเฟส ปุ๊บเขาก็พร่ำเพ้อสเตตัสปั๊บ คุณจะรำคาญเขาไหม ?

เคยเป็นกันไหมที่เวลาเลิกคุยกับคนๆนึงที่เราทั้งรักทั้งห่วงเขา เคยคิดกันไหมว่าทำไมผู้หญิงที่ให้อภัยผู้ชายได้นับครั้งไม่ถ้วน แต่ผู้ชายกลับบอกว่า มันมากไปแล้วนะ โอกาสหมดแล้ว เคยเจ็บกับการเลิกคุยน

คือเราทะเลาะกับแฟน เขาบอกว่าเอาตรงๆนะ ถามว่ารักไหม กูรักนะรักมากแต่ถ้าไปหรือเลิกกับกู กูไม่เสียน้ำตาสักหยดนะไม่ร้องไห้ด้วย ขออนุญาตคำหยาบนิดนึง แบบนี้คือรักหรอค่ะเราแค่คิดว่าเขาจะไม่อยู่ในชีวิตเราก็ร้

ถ้าแฟนเราเค้าเพ้อ เค้าโพตส์ ถึงแฟนเก่ามันแสดงว่าเค้ารักแฟนเก่าเค้าอยู่ใช่มั้ย เค้าไม่สงสารเราบ้างหรอว่าเราก็เสียใจมากเหมือนกัน...

ดีจ้าา ..คือว่าตอนที่เรามีแฟน แล้วตอนนั้นแฟนเราเป็นฝ่ายบอกเลิกเราเองคะ เหตุผลก็ อยากให้เราเจอคนที่ดีกว่าเค้า คนที่ดูแลเราได้ดีกว่าเค้า เราก็เสียใจมากนะ แต่ไม่คิดว่าเค้าก็เสียใจมากเช่นกัน คือเราเข้าไป

รู้สึกเศร้ามากค่ะ ไม่ชอบตัวเองทำอะไรก็ไม่ค่อยได้ดี เป็นแม่ก็ยังทำได้ไม่ดี เป็นภรรยาก็ทำได้ไม่ดี เงินก็ไมมีต้องเป็นภาระคนอื่น เป็นตัวปัญหาให้คนอื่นหนักใจ #ไม่ชอบตัวเองเลยค่ะรู้สึกไร้ค่ามากๆ อีกอย่างคือ