เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่มัธยม พอจบมัธยมมาเรียนมหาลัยเขาเป็นรุ่นพี่เราปี1 เราตามเขามาเรียน
แน่นอนเราอยู่หอด้วยกัน ตั้งแต่เราอยู่ปี1 เราตามเขามา คือเรามีความพยายามากอ่ะที่จะอยากอยู่ด้วยกัน
จนเราอยุ่ปี2 เขาอยู่ปี3และกำลังขึ้นปี4 เราทำอะไรมาด้วยกันก็เยอะ ทั้งช่วยเหลือกัน ให้กำลังใจกัน มีก็กินด้วยกัน อดก็อดด้วยกัน
ไปไหนก็ไปด้วยกัน เราชอบไปร้านเกมส์กันมากๆเพราะพี่เขาติดเกมส์ เราอยู่ได้ทุกที่ที่มีเขาอ่ะ ไม่ใช่เราติดเขานะ คือเราอยู่ด้วยกันมันก็เป็นธรรมดาเรื่องกิจวัตรประจำวัน เรารักของเราอยู่ดีๆทำไมใจเขาเปลี่ยนไป คือแบบอยู่ม.เขาแถบไม่ค่อยมาหาเราเลย แต่เราไม่คิดไรไง เพราะคิดว่าเขาอาจอยู่กับเพื่อนของเขา ตอนหลังแบบไม่มาให้เห็นเลยอยู่ม.เพราะพี่เขาอยู่กับเพื่อนคนละห้อง คือไปติดอยู่กับพวกนั้นเลย เราก็ไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนห้องนั้นของเขาสักเท่าไหร่
พอกลับหอก็รักกับเราปกติ คือทำกับเราปกตินะไปหาอะไรกินด้วยกัน เล่นเกมส์ บางครั้งออกกำลังกาย พอนอนก็กอดกันปกติ ไป-กลับจากม.เขาก็ไปพร้อมเรา
เรากลับเขาก็มาส่งเวลาที่เขาติดงานเขาก็พยายามมาส่งเราที่หอตลอด คิอดูแลดีมากๆอ่ะ ทุกอย่างราบรื่น
   จนวันหนึ่ง 27 มี.ค 60 ตอนเช้ายังดีๆอยู้เลย มาส่งเราที่ม. พอตอนเย็นเรารู้สึกแปลกๆกับเขาเราถามเขาว่าพี่เป็นอะไร ทำไมเหมือนพี่ไม่ค่อยสนใจหนูเลย
เราก็ถามไปถามมา เขาบอกว่าก็เธออ่ะ ชอบดูนั้นดูนี่ของพี่ เหมือนพี่ไม่ได้ใช้ชีวิตพี่เลย ชอบมากดดูโทรศัพท์พี่ ยุ่งอะไรกับชีวิตพี่มากไป (คือเรางงอ่ะ เอ้าเราใช้ชีวิตคู่กันป่ะว่ะ แล้วมาพูดไรตอนนี้) พี่อยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ อยู่กับเธอมันอึดอัด ชอบกดดันพี่ ไปไหนก็ไม่ได้อะไรๆก็มีแต่เธอไปหมดอ่ะ (เราน้ำตาคลอเบ้า เราคิดว่ามันเริ่มมากไปแล้ว คือไม่ปกติ เหมือนคนของหัวใจกำลังจะไป) เขาบอกต่อว่าเราไปกันไม่หรอดหรอกนะ เราบอกว่าเอ้าก็เราใช้ชีวิตด้วยกันมาตั้งนานนิ เราก็น่าจะรู้นิสัยกันนะแล้วทำไมมาพูดอะไรตอนนี้อ่ะ ทำไมคิดแบบนี้ แล้วเมื่อก่อนเราเป็นยังไงพี่คิดบ้างไหม เขาบอกต่อว่านี่มันปัจจุบัน นั้นมันอดีตนะ ปลอยพี่ไปเถอะให้พี่ไปเจออะไรดีๆกว่านี้เถอะ เราตัดสินใจถามเขาว่าพี่มีคนอื่นใช่ไหม เขาบอกใช่พี่มีคนอื่น(ตอนแรกไม่ยอมบอกหรอกนะว่ามีคนอื่น เราถามเขาเองจนได้คำตอบ เราเสียใจมาก) เราบอกว่าทำไมพี่ทำกับหนูแบบนี้ หนูก็มีหัวใจนะ(ร้องไห้ฟูมฟายไม่อยากให้ไป ตอนนั้นแบบหัวจะระเบิด) ไม่รักหนูแล้วเหรอ เขาบอกว่าก็รักนะแต่น้อยลง เเล้วเขาก็บอกว่าปล่อยพี่ไปเถอะ แล้วเขาก็เก็บเสื้อผ้าจะออกจากหอที่เราอยู่ด้วยกัน
(คิอตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูก คือเขาจะไปให้ได้เลย เขาใช่แรงกับเรามากเรากอดขาเขา เรายกมือไหว้เขาด้วยแทบกราบอ่ะ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ) เราบอกเขาว่าแล้วหนูจะอยู่ยังไง เขาบอกว่าเธออยู่ได้เธอโตแล้ว เราก็บอกเขาว่าแล้วถ้าหนูไม่สบายใครจะดูแลหนู เขาบอกว่าเด่วพี่ไปซื้อยาให้ตอนนี้เลยดีไหม เราส่ายหัวไม่เอาๆท่าเดียว เรารู้สึกว่าเขาห่างไกลจากเราเหลือเกิน เขาจะไปให้ได้เลย เขาเก็บเสื้อผ้าไปหน้าหอแล้ว เขาโทรให้เพื่อนเขามารับเรายืนร้องไห้ตรงนั้นเลย แล้วเพื่อนเขาก็มาถึงเตรียมเอาเสื้อผ้าไป เขาเดินมาหาเราเขากอดเรา เขาบอกว่าดูแลตัวเองดีๆนะ เราร้องไห้ตอนที่เขากอดเลย
เรารั้งไว้ไม่ได้แล้ว หลังจากวันนั้นเราโทรหาเขาให้มาหาหน่อยได้ไหม เขาก็มาเราก็ร้องไห้ต่อหน้าเขาเลย แต่เขาไม่ฟังเขาบอกว่าเขาได้เลือกแล้ว เราถามว่ารักคนนั้นเหรอ เขาบอกก้อรักอ่ะ เราถามเขาว่าพี่ไม่เจ็บมั้งเหรอพี่ทำได้ไง เขาบอกว่าพี่เจ็บมากนะแต่เธอไม่รู้หรอกเราคบกันมานานพี่ก็ลืมเธอไม่ได้ง่ายๆหรอกเราเคยทำอะไรมาด้วยกันตั้งเยอะ เราคุยกันพักหนึ่งเราพยายามรั้งพูดดีๆ แต่เขาจะไปแล้วก็ขับรถออกไปเลย แต่เขาฝากเพื่อนมาบอกทางไลน์ว่าพี่ขอโทษเป็นครั้งสุดท้ายนะ ดูแลตัวเองด้วยนะ ค่าห้องเขาก็เอามาให้เป็นครั้งสุดท้ายของเดือนนั้น
   เรามารู้ทีหลังว่าแฟนเราแอบคบกับผญ.คนนั้น ซึ่งเป็นเพื่อนกันมาสักพักแล้ว โดยโดนเพื่อนเขานี่แหละกดดันเขาว่าให้คบๆ เขาโดนกดดันทุกวัน เขาเองก็เล่นกับผญ.คนนั้นด้วย เหมือนเขาทำตามใจตัวเอง คือเขาเป็นคนเชื่อเพื่อนๆมากๆกับเราไม่ค่อยฟังอ่ะ แอบไปจับมือ นอนตักกัน ไปไหนด้วยกันอีก ตอนที่เราอยู่หอคนเดียวอ่ะ ผญ.คนนั้นก้อรุ้นะว่าเราเป็นแฟนกับพี่เขา ผญ.ก็กดดันแฟนเราเหมือนกันว่าทำไมคบกันแล้วทำไมไม่ย้ายออกมาสักที
เรารุ้ได้ไงเหรอเพื่อนพี่เขาแอบมาบอกเรา แต่เขาบอกมากไม่ได้เพราะแฟนเราบอกกับเพื่อนเขาว่าไม่ให้บอกเรา เรามาร้านเกมส์พี่เขาก็ถามถึงเรานะ ว่าเรามาร้านบ้างไหมพี่เจ้าของร้านเกมส์บอกเรา2ครั้งแล้ว เพราะอะไรเขาถึงถามอ่ะ เห้ออเราเสียใจมากตอนนั้นเราทำใจไม่ได้ เราไม่ดีตรงไหนเหรอเราทำให้เขาทุกอย่างเลยนะ ซักผ้า รีดผ้า ขัดรองเท้า อยู่ข้างเขาตอนที่ไม่มีใครเขาเคยร้องไห้กับเราด้วยคาอกเราเลย เราก้อกอดเขาปลอบใจเขา ทำไมเขาถึงทิ้งกันง่าย กว่าเขาจะจีบเราใช่เวลานาน พอบอกเลิกไม่ถึงวันด้วยซ้ำ เราเสียใจจริงๆ ช้วยเราด้วยนะ เราไม่มีแรงทำอะไรเลย ทุกวันนี้ก็เห็นเขาเดินด้วยที่ม.หลังจากเลิกกับเรา เห้อออ เรามันไม่ไดีใช่ไหม