คือเราเป็นคนที่มีความอดทนต่ำมากๆ หงุดหงิดง่าย
พยายามใจเย็นแล้วแต่ทำไม่เคยได้เลย พยายามคิดเสมอว่าถ้าเจอเรื่องที่กวนใจเรื่องนึงจะทำตัวแบบไหนให้ตัวเองใจร่มๆ
แต่พอเจอเข้าจริงๆมันไม่เป็นตามที่คิดไว้เลย สิ่งที่ไม่ควรพูดมันออกมาหมด ขาดสติทุกที
เพื่อนเคยบอกว่าเราปากไวคือถ้าเราไม่พูดบางทีเราก็จะแสดงออกทางสีหน้าโดยไม่รู้ตัว แบบใครพูดอะไรนิดหน่อยก็จะ จิ๊จ๊ะใส่

กับอาจารย์เวลาเขาบ่นเรื่องที่เราไม่ได้ทำเราก็จะรู้สึกไม่ยุติธรรมแล้วพูดอธิบาย(แต่อ.บอกว่าเราเถียง)ทุกที
ทั้งๆที่เพื่อนคนอื่นก็เงียบกันได้ แต่เราทำไม่ได้เราคิดว่าถ้าไม่ผิดก็ควรพูดไป อะไรที่ไม่ได้ทำก็จะบอกไม่แต่กลับกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปเลยค่ะ

กับรุ่นพี่ก็ด้วย ตอนนั้นโดนว้ากเรื่องไม่เป็นเรื่อง เราโมโหมากเพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิดก็เลยเดินไปบอกพี่เขา แล้วกลายเป็นเรื่องใหญ่โตอีกเช่นเคย

แก้ไม่หายสักที วันนี้ก็เพิ่งมีปัญหามา เนี่ยพูดแล้วก็หงุดหงิดเลย
เรารู้สึกว่าต่อไปมันจะเป็นปัญหาต่อการทำงานมาก เลยอยากให้ตัวเองอดทนให้ได้มากกว่านี้ค่ะ สักนิดก็ยังดี