สวัสดีค่ะ เพื่อนๆทุกคน เราคิดนานมากว่าจะมาตั้งกระทู้ดีหรือไม่ แต่เราอยากบอกเพื่อนๆทุกคนให้ได้รับรู้บ้างสักนิดก็ยังดีนะคะ
เนื่องจากเราเองป่วยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ รักษามา 10กว่าปีแล้ว เราเองดีที่สามีเข้าใจ แต่โชคร้ายที่ครอบครัวไม่ยอมรับ เราได้เข้ากลุ่มเกี่ยวกับผู้ป่วยในเพจ พอเราได้รับรู้เรื่องราวของผู้ป่วยคนอื่นๆในเพจแล้ว เราหดหู่ใจมากค่ะ เพราะหลายๆคนประสบปัญหาเดียวกันคือ คนในครอบครัวไม่ทำความเข้าใจ
บางครอบครัวรังเกียจ บางครอบครัวโมโหเมื่อผู้ป่วยมีอาการ บางคนต่อว่าว่าผู้ป่วยอ่อนแอ และอีกหลายๆอย่างค่ะ
เราขอร้องเถอะค่ะ อย่าไปทำอย่างนั้นเลย เพราะสิ่งที่ผู้ป่วยแสดงออกมา เพราะเขาไม่สามมารถควบคุมอาการได้ ไม่ว่าจะโมโหหรือ เศร้า ถ้าถามจากใจผู้ป่วย ไม่มีใครอยากเป็นแบบนั้น ถ้าเราถามคำถามกับผู้ป่วยแต่ละคนว่าสิ่งที่ต้องการคืออะไร หลายคนจะตอบว่า อยากหายและมีสภาวะอารมณ์เหมือนคนปรกติ
คำพูดที่ผู้ป่วยในกลุ่มใช้ให้กำลังใจกัน คือ พวกเราเก่งมากนะ เพราะพวกเราอยู่กับความเศร้ามากันทั้งชีวิตและยังมีลมหายใจอยู่
ทั้งนี้ สิ่งที่อยากจะขอจากเพื่อนๆคือ ถ้าคนใกล้ตัวคุณเศร้า หรืออ่อนแอ อย่าซ้ำเติมพวกเขาเลย อย่าไปว่าเขาว่าอ่อนแอ และถ้าทำได้ช่วยถามพวกเขาเถอะค่ะ ว่ามีอะไรอยากเล่าให้ฟังหรือเปล่า หรือ ร้องไห้กับเราได้นะ ถ้าคุณช่วยกอดพวกเขาได้ ก็ช่วยกอดเถอะค่ะ กำลังใจสำคัญกับผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามากค่ะ
ถ้าทำได้ ผู้ป่วยหลายๆคนก็จะอยู่กับสังคมได้อย่างเข้มแข็งไปนานๆไม่ต้องมีข่าวฆ่าตัวตายให้เห็น
ขอบคุณค่ะ