คือ ผมนั่งคิดมาหลายวันแล้ว เรื่อง School bullying (เพราะช่วงนี้มีกระแสซีรีย์เรื่อง 13 Reasons Why)
ผมมาลองคิดๆดู จากในหลายๆเคส มันก็เกิดขึ้นกันทั่วโลก และก็ยังไม่เห็นใครเสนอวิธีแก้ที่มันเป้นเรื่องเป็นราว
พอจะสามารถนำมาแก้ปัญหาได้จริงๆซะที
อย่างงี้สิ่งที่สังคมควรทำควรจะเป็นอะไรเหรอครับ
1. ปล่อยให้เป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะทุกโรงเรียนก็มีเริ่องพวกนี้อยู่แล้ว มาก/น้อยแล้วแต่สถานการณ์ เอาแบบไม่โลกสวยคือ ให้เด็กเผชิญกับสิ่งเหล่านั้นและเรียนรู้ด้วยตัวเอง (ซึ่งถ้าเลือกข้อนี้ก็จะเหมือนกับทิ้งคนที่อ่อนแอไว้แบบ Natural selection ไปกลายๆ และค่อนข้างดูโหดร้าย)
2. พยายามหาทางแก้ไข เช่น เริ่มจากทางผู้ใหญ่ ครู พ่อแม่ ครอบครัว (แต่ข้อนี้เอาจริงๆก็จะมีปัญหาอีก เพราะมันไม่ใช่จะสามารถทำได้ 100% ด้วยปัจจัย 108 นานาประการ เช่น พ่อแม่ ไม่พร้อม ไม่ว่างจะดูแลให่คำปรึกษาลูก ครูไม่เข้าใจเด็ก ไม่สามารถ deal กับเด็กได้ จะด้วยปัจจัยด้านช่วงวัยที่ต่างกัน ฯลฯ)
3. หาทางแก้ แต่แก้เป็นรายเคสๆ และไม่สามารถสร้าง Model ใหญ่ๆมาใช้แก้ปัญหาแบบม้วนเดียวจบได้
แต่โดยส่วนตัวผมคิดว่า มันเป็นเรื่องที่แก้ไม่ตกนะ เพราะอย่างที่เห็น มันเกิดขึ้นกันทั่วโลก และเป็นสากลสำหรับในทุกๆโรงเรียนมาก และจะแก้ยังไงก็แก้ไม่หมด จะแก้ด้วยการปลูกจิตสำนึกมันก็ต้องใช้เวลาอยู่ดี (อย่าง Finland Model ผมคิดว่าก็เป็นข้อเสนอที่ดี แต่ถ้าจะปรับเอามาใช้ในบริบทของสังคมไทย ก็อาจจะทำได้ลำบากสักนิดนึง)
School Bullying การแกล้งกันภายในสถานศึกษา มันเป็นเรื่องธรรมชาติจริงไหม?
ผมมาลองคิดๆดู จากในหลายๆเคส มันก็เกิดขึ้นกันทั่วโลก และก็ยังไม่เห็นใครเสนอวิธีแก้ที่มันเป้นเรื่องเป็นราว
พอจะสามารถนำมาแก้ปัญหาได้จริงๆซะที
อย่างงี้สิ่งที่สังคมควรทำควรจะเป็นอะไรเหรอครับ
1. ปล่อยให้เป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะทุกโรงเรียนก็มีเริ่องพวกนี้อยู่แล้ว มาก/น้อยแล้วแต่สถานการณ์ เอาแบบไม่โลกสวยคือ ให้เด็กเผชิญกับสิ่งเหล่านั้นและเรียนรู้ด้วยตัวเอง (ซึ่งถ้าเลือกข้อนี้ก็จะเหมือนกับทิ้งคนที่อ่อนแอไว้แบบ Natural selection ไปกลายๆ และค่อนข้างดูโหดร้าย)
2. พยายามหาทางแก้ไข เช่น เริ่มจากทางผู้ใหญ่ ครู พ่อแม่ ครอบครัว (แต่ข้อนี้เอาจริงๆก็จะมีปัญหาอีก เพราะมันไม่ใช่จะสามารถทำได้ 100% ด้วยปัจจัย 108 นานาประการ เช่น พ่อแม่ ไม่พร้อม ไม่ว่างจะดูแลให่คำปรึกษาลูก ครูไม่เข้าใจเด็ก ไม่สามารถ deal กับเด็กได้ จะด้วยปัจจัยด้านช่วงวัยที่ต่างกัน ฯลฯ)
3. หาทางแก้ แต่แก้เป็นรายเคสๆ และไม่สามารถสร้าง Model ใหญ่ๆมาใช้แก้ปัญหาแบบม้วนเดียวจบได้
แต่โดยส่วนตัวผมคิดว่า มันเป็นเรื่องที่แก้ไม่ตกนะ เพราะอย่างที่เห็น มันเกิดขึ้นกันทั่วโลก และเป็นสากลสำหรับในทุกๆโรงเรียนมาก และจะแก้ยังไงก็แก้ไม่หมด จะแก้ด้วยการปลูกจิตสำนึกมันก็ต้องใช้เวลาอยู่ดี (อย่าง Finland Model ผมคิดว่าก็เป็นข้อเสนอที่ดี แต่ถ้าจะปรับเอามาใช้ในบริบทของสังคมไทย ก็อาจจะทำได้ลำบากสักนิดนึง)