เรารู้สึกว่าเวลาที่มีปัญหา เวลาที่จะขอคำปรึกษาจากใคร บางครั้งกลับยิ่งทำให้รู้สึกแย่กว่าเดิม เพราะเขาไม่เข้าใจเราจริงๆ ไม่มีใครที่จะเข้าใจเราจริงๆ เพราะเขาไม่ใช่เรา

แม้แต่คนที่สนิทที่สุดก็ไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าสิ่งที่เราเผชิญมันทรมานใจแค่ไหน

เขาทำได้เพียงรับฟัง แต่ก่อนจะเล่าให้ใครฟังก็ต้องคิดแล้วคิดอีก เขาจะเอาไปเล่าต่อไหม  หรือยิ่งเป็นคนที่ไว้ใจมากๆ เรากลับรู้สึกเกรงใจและไม่อยากให้เขามาทุกข์ใจไปด้วย

สุดท้ายคนที่รู้จักตัวเราเองที่สุดมันก็คือตัวเรา จริงไหมคะ