คือผมสงสัยว่าทำไมพระสายมหานิกายบางวัดย้ำบางวัดถึงห่มแบบห่มดงที่แบบเฉวียงบ่ามีผ้ารัดอกออกนอกเขตวัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาออกบิณฑบาต คือตามพระวินัยเวลาออกนอกเขตพุทธาวาสหรือเขตวัดของตนต้องห่มเป็นปริมณฑลซ้อนสังฆาฏิแบบคลุมทั้งสองหลายนี่ครับที่เห็นกันส่วนใหญ่ โดยเฉพาะสายธรรมยุติ ไม่ได้จะเปรียบเทียบนะครับแค่ยกมาให้เข้าใจ


  อ้อแล้วก็อยากถามเพิ่มเติมว่าทำไมพระสายมหานิกายถึงไม่ลองหันมาครองผ้าแบบพระสายวัดหนองป่าพง(ของหลวงพ่อชา)ที่เป็นมหานิกายเหมือนกันแต่นุ่งอีกแบบนึง คือถ้าสังเกตจะเห็นว่าพระสายหลวงพ่อชาหรือหลวงปู่ชาแห่งวัดหนองป่าพงท่านจะครองผ้าต่างจากมหานิกายทั่วไปเวลาครองผ้าในเขตวัดท่านจะไม่มีผ้ารัดอก เวลาออกนอกวัดก็ห่มคลุม สีจีวรออกแนวสีจากธรรมชาติจากส่วนต่างๆของพืชต่างๆ คือไม่แน่ใจว่ามาจากสายกรรมฐานของพระอาจารย์มั่นหรือเปล่านะ แต่ผมว่าดูตรงตามพระวินัยตามพุทธบัญญัติสุดๆ ดูไม่ประดิษฐ์จนสำเร็จรูปเกินไป และยังเรียบร้อยอีกต่างหาก น่าลองห่มตามนะรูปแบบนี้ยังไงก็มหานิกายเหมือนกัน

ก็ฝากไว้ทั้งคำถามและข้อเสนอะแนะ ขอบคุณครับ