ครอบครัวได้เข้าไปบูรณะดูแล้ววัดร้างที่ติดกับที่ดินบ้านตั้งแต่สมัย 50 ปีกว่าที่แล้วจนปัจจุบันมีศาสนสถานกุฏิ ศาลา ตามมี
โดยกล่าวปี 2552 ได้นิมนต์พระมาสวดปาฏิโมกข์เพื่อเป็นการริเริ่มบูรณะขึ้น ในครั้งนั้นได้นิมนต์คณะพระธรรมทูตท่านหนึ่งมาร่วมสวดด้วยใน 4 ท่านปัจจุบันพระท่านอื่นๆยังคงอยู่ต่างประเทศ
โดยมี 1 ท่านที่แวะเวียนมาจำพรรษาที่วัดได้ราวประมาณเกือบ 10 ปี จนปัจจุบันนี้กลายเป็นท่านยึดติดวัดนี้เป็นเจ้าอาวาส ทุกสิ่งทุกอย่างต้องกำหนดโดยตัวท่านเอง เมื่อผู้คนแวะเข้ามาทำบุญจะต้องเป็นผู้ออกมารับเอง
โดยภายในวัดเกิดปัญหาพฤติกรรมสะสมของพระมาตลอด มีกระทบ กระทั่งกับผู้ก่อตั้งวัดที่ยังอยู่ จึงมีการประชุม โดยมีพระ เณร แม่ชี ( ผู้ก่อตั้งบูรณะวัดร้างแห่งนี้) โยมอุปถาก
โดยมีเณรเป็นผู้ประมวลเหตุ แต่ท่านไม่สนใจ
ฉันท์เช้า ไม่ตอบโต้ เพราะมีการบันทึกเสียง และอ้างว่าคิดปรุงแต่งกันไปเอง โดยสิ่งที่เรียกร้อง อาทิ
1.การมาทำบุญของคณะและญาติโยมอยากให้มีการสอนธรรมะเป็นหลักเพราะปัจจุบันมีแต่การคุยอวดสรรพคุณส่วนตัวว่าเป็นพระธรรมทูตจากต่างประเทศทิ้งทุกอย่างมาทำที่แห่งนี้ทั้งที่ไม่เป็นความจริง *ซึ่งผู้ก่อตั้งได้แจงในที่ประชุมนี้ว่าในการครั้งนั้นได้มาจริงแต่มาร่วมสวดปาฏิโมกข์แล้วกลับเยอรมันไป
2.การมีคณะมาถ้าทำถวายอาหารสิ่งของจะแสดงความไม่พอใจต่อหน้า ประชด
สังฆทาน จะต้องเอามาจัดเรียงอวด มิได้เอาไปใช้งาน จนเต็มศาลาที่ขัดต่อจุดประสงค์คือความเรียบง่าย ไม่สะสม
3.เปลียนวิถีเพื่อแสดงอำนาจ เช่นเดิมเคยบิณฑบาต 6:20 เมื่อท่านมาก็จะเลื่อนไปเกือบ 6:30 เพื่อแสดงความว่าตัวเป็นหลัก แต่คนใส่บาตร มารอ ตั้งแต่ 6:10 ก็มี บางครั้งต้องเข้ามาถวายถึงในวัด (ต้องเดินทางไปทำงาน)
4.พูดให้ประโยชน์แก่ตัว อวดอ้าง ว่าเคยใกล้ชิดเกจิ ครูบาอาจารย์ ไปจนถึงสังฆราชฯ
มียายมาเยี่ยมเยือนวัด แกจัดการต้นไม้จนโล่งเตียน ใครมาก็ชม ถามว่าใครทำ ท่านว่ามีเวลาก็ค่อยๆทำไป แต่ท่านเองอ้างสูตรพรากของเขียวเสียไม่ได้ แค่กวาดใบไม้ปกติก็ไปเหมารวม เพราะยายตัดกิ่ง ริด ถอน ปลูกจนวัดเปลี่ยนแปลงชัดเจน
เรื่องฉันท์เช้ายันเที่ยง คือนั่งฉันท์ไป คุยกัน เล่นโทรศัพท์ จาก 8:30 กระทั้งมีคนมาถวายเพล ก็ฉันท์รวบไป 10:45 ยังไม่ได้ลุกขึ้น
เรื่องการพิจารณาอาหาร สิ่งใดถูกใจเอาไว้กวาดไว้หมด สำหรับมื้อเพล สำหรับวันหลัง
มีหลักธรรม พระวินัยข้อใด จะใช้เพราะท่านไม่รับฟัง ว่าเรื่องทั้งหมดคือปรุงแต่ง คิดไปเอง
พระธรรมฑูต ไม่รับฟัง พุทธบริษัท ในพฤติกรรมของท่าน จะทำอย่างไร
โดยกล่าวปี 2552 ได้นิมนต์พระมาสวดปาฏิโมกข์เพื่อเป็นการริเริ่มบูรณะขึ้น ในครั้งนั้นได้นิมนต์คณะพระธรรมทูตท่านหนึ่งมาร่วมสวดด้วยใน 4 ท่านปัจจุบันพระท่านอื่นๆยังคงอยู่ต่างประเทศ
โดยมี 1 ท่านที่แวะเวียนมาจำพรรษาที่วัดได้ราวประมาณเกือบ 10 ปี จนปัจจุบันนี้กลายเป็นท่านยึดติดวัดนี้เป็นเจ้าอาวาส ทุกสิ่งทุกอย่างต้องกำหนดโดยตัวท่านเอง เมื่อผู้คนแวะเข้ามาทำบุญจะต้องเป็นผู้ออกมารับเอง
โดยภายในวัดเกิดปัญหาพฤติกรรมสะสมของพระมาตลอด มีกระทบ กระทั่งกับผู้ก่อตั้งวัดที่ยังอยู่ จึงมีการประชุม โดยมีพระ เณร แม่ชี ( ผู้ก่อตั้งบูรณะวัดร้างแห่งนี้) โยมอุปถาก
โดยมีเณรเป็นผู้ประมวลเหตุ แต่ท่านไม่สนใจ
ฉันท์เช้า ไม่ตอบโต้ เพราะมีการบันทึกเสียง และอ้างว่าคิดปรุงแต่งกันไปเอง โดยสิ่งที่เรียกร้อง อาทิ
1.การมาทำบุญของคณะและญาติโยมอยากให้มีการสอนธรรมะเป็นหลักเพราะปัจจุบันมีแต่การคุยอวดสรรพคุณส่วนตัวว่าเป็นพระธรรมทูตจากต่างประเทศทิ้งทุกอย่างมาทำที่แห่งนี้ทั้งที่ไม่เป็นความจริง *ซึ่งผู้ก่อตั้งได้แจงในที่ประชุมนี้ว่าในการครั้งนั้นได้มาจริงแต่มาร่วมสวดปาฏิโมกข์แล้วกลับเยอรมันไป
2.การมีคณะมาถ้าทำถวายอาหารสิ่งของจะแสดงความไม่พอใจต่อหน้า ประชด
สังฆทาน จะต้องเอามาจัดเรียงอวด มิได้เอาไปใช้งาน จนเต็มศาลาที่ขัดต่อจุดประสงค์คือความเรียบง่าย ไม่สะสม
3.เปลียนวิถีเพื่อแสดงอำนาจ เช่นเดิมเคยบิณฑบาต 6:20 เมื่อท่านมาก็จะเลื่อนไปเกือบ 6:30 เพื่อแสดงความว่าตัวเป็นหลัก แต่คนใส่บาตร มารอ ตั้งแต่ 6:10 ก็มี บางครั้งต้องเข้ามาถวายถึงในวัด (ต้องเดินทางไปทำงาน)
4.พูดให้ประโยชน์แก่ตัว อวดอ้าง ว่าเคยใกล้ชิดเกจิ ครูบาอาจารย์ ไปจนถึงสังฆราชฯ
มียายมาเยี่ยมเยือนวัด แกจัดการต้นไม้จนโล่งเตียน ใครมาก็ชม ถามว่าใครทำ ท่านว่ามีเวลาก็ค่อยๆทำไป แต่ท่านเองอ้างสูตรพรากของเขียวเสียไม่ได้ แค่กวาดใบไม้ปกติก็ไปเหมารวม เพราะยายตัดกิ่ง ริด ถอน ปลูกจนวัดเปลี่ยนแปลงชัดเจน
เรื่องฉันท์เช้ายันเที่ยง คือนั่งฉันท์ไป คุยกัน เล่นโทรศัพท์ จาก 8:30 กระทั้งมีคนมาถวายเพล ก็ฉันท์รวบไป 10:45 ยังไม่ได้ลุกขึ้น
เรื่องการพิจารณาอาหาร สิ่งใดถูกใจเอาไว้กวาดไว้หมด สำหรับมื้อเพล สำหรับวันหลัง
มีหลักธรรม พระวินัยข้อใด จะใช้เพราะท่านไม่รับฟัง ว่าเรื่องทั้งหมดคือปรุงแต่ง คิดไปเอง