คือต้องเล่าก่อนว่าเพื่อนคนนี้ผมรู้จักมาตั้งแต่ ม.4 แล้ว แต่มีเหตุให้ไม่ได้คุยกันช่วง ม.6 - จนถึงจบมหาลัย (ปี 4)
หลังจากจบมหาลัยก็มีโอกาสได้คุยกัน เคยไปดูหนังด้วยกันบ่อยๆ ไปเที่ยวใกล้บ้างไกลบ้างก็หลายครั้ง จนตอนนี้อายุก็เกือบจะขึ้เลข 3 แล้ว

คือไอ้เพื่อนคนนี้ผมก็ชอบมันแหละ แต่บอกไปแล้ว โดนปฏิเสธไปแล้ว ก็เออแบบเป็นเพื่อนกันธรรมดา (เพื่อนผู้หญิงนะ ดักไว้ก่อน 55555)

แล้วทีนี้คือผมเป็นคนแบบ ถ้าอยู่ว่างๆก็จะชอบเม่อมองไปเรื่อย บางทีก็ไปมองคนนู่นที คนนี้ทีแบบไม่รู้ตัว บางทีเห็นอะไรขยับก็หันไปมอง หรือบางทีก็มองแบบอยากจะพูดอะไร แต่คิออีกทีไม่พูดดีก็ก็เลยมองเฉยๆ แต่ไอ้เพื่อนผมเนี่ยมันไม่ชอบโดนคนจ้องหน้า o.O

แล้วพอช่วงสงกรานต์เค้ามาเที่ยวจังหวัดที่ผมอยู่ ผมก็เลยอาสาขับรถพาเที่ยว ก็ไปเที่ยวด้วยกันแหละ แต่จะไปเฉพาะที่ๆเค้าอยากไป เพราะผมเป็นคนไม่ค่อยชอบเที่ยวอยู่แล้ว แค่อยากไปสนุกกับเพื่อนเฉยๆ เพื่อนผมก็มากับเพื่อนของเค้าอีกคน(ผู้หญิงเหมือนกัน)ซึ่งเคยเจอกับผมแค่ครั้งเดียว

พอเวลาอยู่ด้วยกันมันก็จะเป็นอารมณ์แบบ เค้าจะนั่งเล่นมือถือและก็คุยกัน 2 คนกับเพื่อนของเค้าเป็นส่วนใหญ่ ไม่ก็ไปถ่ายรูปแล้วก็ selfy กัน 2 คนกับเพื่อนเค้า ซึ่งผมไม่ค่อยเล่นมือถือ (กลัวแบตหมดด้วย เอาไว้ดู GPS) ผมก็ไม่มีอะไรทำ ตอนนั่งคุยกันผมก็เลยมองไปเรื่อย บางทีก็ชอบมองเค้ากับเพื่อนนั่งคุยกับ แบบก็อยากมีส่วนร่วม แต่เปิดประเด็นไม่ถูกเลยนั่งดูเฉยๆดีกว่า บางทีผมมองไปมองมาแล้วเพลอไปสบตาเค้าหรือเพื่อนของเค้าผมก็จะยิ้มให้ ก็ไม่รู้เหมือนกันแบบมันทำตัวไม่ถูกก็เลยยิ้มคิดว่ามันจะดีขึ้น ส่วนตอนเค้าไปถ่ายรูปกัน ผมก็ไปยืนอยู่ใกล้ๆ แบบอยากมีส่วนร่วม แต่เค้าไม่ชวนไปถ่ายด้วยกัน เลยได้แค่ยืนมองเฉยๆ บางทีเค้าไปยืนกลางถนนเราก็มองคอยระวังรถให้ เวลารถมาก็หันไปมองพยายามจะบอกแต่ไม่ทันเพื่อนเค้าบอกก่อน เราก็เลยมองเฉยๆเหมือนเดิม 5555+

มีอยู่ครั้งนึงตอนไปนั่งอยู่ร้านด้วยกัน ผมก็มองตามรถไปเรื่อย แล้วก็หันมาตรงเค้าพอดี ผมก็เลยพยามยามจะเล่นมุขเรื่องรถเนี่ย แต่คิดอีกทีเค้าคงไม่ชอบเลยตัดสินใจไม่พูด ก็เลยกลายเป็นว่าไปมองหน้าเค้าแล้วยิ้มเฉยๆ เค้าเลยด่าผมประมาณว่า "อย่างจ้องหน้า แกลก็รู้ชั้นไม่ชอบ" (ตอนนั้นแอบเจ็บจี้ดในใจ แล้วแอบคิดว่าที่ว่าที่บอกว่า "แกลก็รู้ว่าชั้นไม่ชอบ" หมายถึง "แกลก็รู้ว่าชั้นไม่ชอบแกล" รึปล่าว 5555+ ซึ่งจริงๆก็รู้แหละว่าเค้ามองถึงเรื่องที่ไปมองหน้าเค้า) ผมก็เลยมาถามเค้าใน chat ทีหลัง เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ชอบให้จ้อง แกลชอบจ้อง มันน่ากลัว เพื่อนชั้นก็กลัว

แล้วเวลาไปเที่ยวด้วยกัน ถ้าผมทำอะไรพลาดหรือไม่ถูกใจก็มักจะโดนด่าอยู่บ่อยๆ ตอนโดนด่าเราก็คิดว่าจะพยายามไม่ทำพลาดอีก แต่บางทีก็มีแอบน้อยใจบ้าง เพราะเค้าไม่ได้ด่าแบบว่าขำๆ แต่ด่าแบบหน้านิ่วคิ้วขมวด

เวลาอยู่ด้วยกันกับเค้าถ้าเค้าขอให้ทำอะไรให้ปรกติผมก็จะทำให้แบบไม่ปฏิเสธนะ แบบแกลอยากได้ไอ้นี่หามาให้หน่อยผมก็จะหามาให้(หมายถึงของเล็กๆน้อยๆอะนะ) แกลชั้นอยากไปที่นี่ๆเราก็จะพยายามวางแผนให้มันไปได้ แต่จะได้ไปรึปล่าวก็ขึ้นอยู่กับว่าพอจะไปจริงๆเค้าจะเปลี่ยนไปอยากไปที่อื่นแทนรึปล่าว แกลสติ๊กเกอร์ไลน์อันนี้สวยไหม๊เราก็จะถามว่าอยากได้เหรอ ถ้าอยากได้ก็ซื้อส่งให้ แกลกินไม่หมดช่วยกินหน่อยเราก็กินให้ จริงๆมันก็มีความสุขดีนะถ้าไม่โดนด่า 555+

จนตอนนี้มานั่งคิดว่าทำไมผมต้องพยายามทำทุกๆอย่างเพื่อนให้ทริปเที่ยวกับเค้าเป็นไปอย่างราบรื่น แต่สุดท้ายผมกลับทำได้แค่นั่งเบื่ออยู่คนเดียว มาคิดดูดีๆแล้วมันเหมือนไม่ใช่เที่ยวกับเพื่อนยังไงก็ไม่รู้ แล้วทำไมผมต้องโดนด่าเพื่อปรับปรุงตัว ทำไมไม่เตือนกันแบบขำๆ นี่ผมมาเที่ยวนะไม่ได้กำลังทำงานให้เจ้านาย หรือกำลังเข้าค่ายอบรมณ์อะไรทำนองนั้น

แล้วทำไมผมต้องทำให้เค้าทุกอย่าง จนมันแทบจะเหมือนตอนที่ผมมีแฟนแล้วทำให้แฟนอะไรแบบนั้น แต่ผมกลับเป็นได้แค่เพื่อน ที่เผลอจ้องหน้าก็ไม่ได้ โดนตัวก็ไม่ได้ (โดนตัวไม่ได้นี่คือจะสกิดยังต้องระวัง ถ้าเผลอเอานิ้วไปจิ่มโดนตัวเค้าแล้วบอกว่าไม่มีอะไรนี่โดนด่าแน่นอน)

แต่เค้าก็ยังบอกว่าผมเป็นเพื่อนที่ดี เคยบอกว่าเป็นเพื่อนผู้ชายที่ดีที่สุดด้วย แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกว่าผมเป็นเพื่อนที่ใช้งานง่ายมากกว่า หรือผมจะคิดมากเกินไป

เลยสงสัยว่าจริงๆผมควรจะทำตัวยังไง ไม่ให้ตัวเองรู้สึกไม่ดีหรือรู้สึกเบื่อ แล้วก็ไม่ทำให้เค้ารำคาญหรือไม่พอใจ

ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้อาจะดูเหมือนเพื่อนผมไม่ดี แต่จริงๆเรื่องดีเค้ามีเยอะนะ อย่างตอนจะขับรถกลับบ้านเค้าก็จะเป็นห่วงบอกให้ไลน์บอกด้วย ถ้าผมขัดสนไม่มีเงินเค้าก็จะให้ยืมแบบไม่ถามอะไร ตอนไปกินข้าวด้วยกันถ้าผมทำเหมือนจะไม่มีตังค์เค้าก็จะเลี้ยงผม แล้วก็อีกหลายๆอย่างที่เล่าไม่หมด

ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากเป็นเพื่อนที่ดีของเค้าต่อไป แต่ตอนนี้ผมทำตัวไม่ถูก ต้องทำอย่างไรเค้าถึงจะพอใจ ไม่เห็นผมเป็นตัวน่ารำคาญ