เรื่องจืดไม่จืดนี่เป็นที่ความเคยชินของลิ้นมากกว่าครับ  
ถ้าสุขภาพดีและเคยทานรสจัดมาก่อน พอทานอาหารรสอ่อนๆติดกันสักสามเดือน
ก็จะชิมอาหารได้ดี แยกแยะความต่างความคล้ายของอาหารได้ดีขึ้นมาก
เช่นจากเดิมแยกเผ็ดหรือเปรี้ยวน้อยๆไม่ค่อยได้ ก็จะแยกได้หลายระดับ ทำให้ปรุงอาหารได้ดีขึ้น

ถ้าเทียบเรื่องรสอาหารไทยกับอาหารฝรั่ง
มีตัวแปรที่เราไม่คอยได้คิดกันก็คือ ปัญหาวัฒนธรรมการกินมีส่วนอย่างมากครับ

1. อาหารฝรั่งหลายๆอย่างเขาก็มีกินแยก หรือเสริฟเป็นชุดๆ เขารู้วิธีกินอยู่แล้ว
ของไทยก็มีที่ต้องกินเป็นชุดมีเครื่องเคียง เหมือนกันนะ แต่ฝรั่งไม่ได้เรียนรู้อะไรตรงนี้ มาถึงก็กินเลย
อันนี้หละที่ทำให้เกิดปัญหาว่าทำไมอาหารไทยไม่อร่อยสมคำลือ

2. อาหารไทยบางอย่างแม้คนไทยก็ใช่จะรู้จักวิธีกินทุกคน บางคนก็เลยไม่อร่อย
ก็เพราะต้องรู้จังหวะการกินด้วย ไม่ใช่ใส่ปากเดินหน้าอย่างเดียว
เครื่องเคียงบางอย่างต้องทานพร้อมกัน  บางอย่างรสจัดใช้ทานสลับไปตัดรสของจานหลัก แต่ต้องทานแค่น้อยๆ ทานมากไปก็เลี่ยน
พวกเครื่องเคียงข้าวหมกข้าวมันอะไรทำนองนี้ ต้องเติมน้ำจิ้มแต่เพียงน้อย ให้ได้กลิ่นรสกลมกลืน

อย่างอาหารจานเดียวพวกข้าวผัดเราก็มีบีบมะนาว พริกน้ำปลา
แม้กระทั่งผลไม้ส่วนใหญ่ ถ้าจะกินเอาสบายท้องด้วยเวลากินก็จำกัดปริมาณและต้องจับคู่ผลไม้ด้วยครับ
สมมุติทานฝรั่ง กะท้อน หรือ ตะขบไทยพร้อมกัน
มีโอกาสท้องอืดท้องผูก มากกว่าทานผรั่งกับกล้วยสุกหรือมะม่วงสุก

3. ภูมิอากาศก็มีส่วนมาก คือฝรั่งเขาไม่มีตัวอย่างให้ดูแบบเราเห็นพ่อแม่กินไง ร้านอาหารไทยก็ไม่ได้ขายแบบออริจินัลด้วย
อย่างฝรั่งเอาข้าวผัดไปกินกลางแจ้งอากาศหนาวหน่อยงี้ เสริฟไปในจานก็มีพื้นที่สัมผัสอากาศเยอะ
ตัวข้าวผัดก็ระบายอากาศได้ค่อนข้างดี แค่วางใว้มันจืดเย็นเร็วแล้วเม็ดข้าวแข็งกระด้างทันตาเห็น
ปัญหาตรงนี้ทำให้เสียชื่อได้เลยนะครับ

ส่วนซุปของเขาอร่อยได้เพราะมันเป็นน้ำร้อนเสริฟในโถ ทั้งภาชนะทั้งอาหารเองก็เหมาะ
ตักมาแต่ละช้อนเจออากาศก็อุณหภูมิก็พอดีทานได้
ต้องแก้ด้วยข้าวอบสัปปะรด ได้เรื่องภาชนะมาช่วยพร้อมความสร้างสรรค์นิดหน่อย
หรือไม่ก็แนะนำไปเลยว่าพื้นที่อากาศหนาวต้องทานในห้องปิด

4. แล้วอาหารพวกต้มแกงไทยกว่าครึ่งเป็นแบบรสจัด เพราะคนไทยทานคู่กับข้าวหรือใช้คลุกข้าว ไม่ได้ทานแยก
เวลาสั่งข้าวก็สั่งแกงรสจัด แกงจืด ปิ้งย่างทอด และยำเปรี้ยวๆผักสดหรือพวกหมักดองมาตัดรสกัน อันนี้ฝรั่งไม่รู้ด้วย
ถ้ายังขายวัฒนธรรมการกินออกไปไม่ได้ ก็เป็นปัญหาว่าอาหารไทยไม่อร่อย มีแต่คนแถบนี้อร่อยอยู่กลุ่มเดียวนะครับ

ใช้วิธีลดความจัดจ้านของรสชาติ ก็ไม่ควรลดเยอะๆจนเสียเอกลักษณ์ของอาหาร
การแก้ปัญหานี้ ในระยะยาว คือคงรสจัดใว้ให้พอเหมาะ
พวกแกงที่ต้องกินกับข้าว ก็ต้องขายไปกับข้าวสวยด้วย ไม่งั้นลดความจัดจ้านลงมาเยอะๆ
เหมือนกลายเป็นอาหารจานเดียวไปเลยแบบนั้น ก็ควรต้องแยกสูตรเป็นอาหารรสอ่อนขายนะครับ
เพราะถ้าทำแบบรสกลางๆจนเกินไป ยอมเสียเอกลักษณ์เพราะอยากเอาใจคนทั้งโลก
อาหารไทยก็จะไม่เด่นอะไรหรอกนะครับ

ควรคงเอกลักษณ์ของอาหารใว้ให้มาก แล้วให้เขามาเรียนรู้วิธีกินดีกว่าครับ
อาจจะมีการ์ดแนะนำวัฒนธรรมในการกิน เพิ่มเข้าไปเป็นเกร็ดเล็กน้อย
ให้เลือกเครื่องเคียงต่างๆ กำหนดปริมาณ จังหวะในการเลือกกิน
ฝรั่งได้เรียนรู้การสลับใช้เครื่องเคียงตัดรส เสริมรสของเมนูหลักไปพร้อมกันเลย
แนะนำภาชนะ เครื่องเคียง เครื่องมือเสริมพิเศษ ภูมิอากาศ ฤดูกาล สถานที่
ประเพณีเทศกาลโอกาสต่างๆที่เหมาะสมกับเมนูนั้นๆ
คือขายวัฒนธรรมการกินแบบนี้ในระยะยาว จะเป็นผลดีต่ออาหารไทยมากกว่าขายแบบทื่อๆนะครับ