สวัสดีคะ จขกท ขอเเทนชื่อตัวเองว่าอัน นะ หลังจากอ่านเรื่องของคนอื่นมาเยอะ จขกท เลยอยากเเบ่งปันเรื่องของตัวเองบ้าง (เขียนถูกเขียนผิดยังไงขออภัยด้วยเน้อ ) บอกก่อนว่า จขกท เป็นคนตัวสูงประมาณ165 ผอมเเต่มีน้ำมีนวล ผิวขาวเหลือง หน้าตาบ้านๆ เหมือนไม่มีไรดีเลย เหะๆ

เรารู้จักกะ กร ตอนจะไปเข้าค่าย ที่ตจว ตอนม.4 ช่วงปิดเทอม
ตอนเช้าครูให้ นร. ทุกคนที่จะไปค่ายมารวมตัวกันหน้าอาคาร เพื่อจัดขึ้นรถก่อนออกเดินทาง ซึ่งตอนนั้นเเหละที่เราได้เจอกรครั้งเเรก เราขึ้นไปนั่งบนรถช่วงกลาง เเต่กร นั่งยุตรงท้ายรถ (มันเป็นรถ2เเถวอ่ะ พอนึกออกป่ะ) ตอนนั้นเราก็เฉยๆ ไม่ได้รู้สึกอะไร จนมาถึงค่าย ทุกคนก็เเยกย้ายจัดของกางเต็นท์ เเละพักกินข้าวก่อนกิจกรรมจะเริ่ม คือเรามากะเพื่อนสนิทคนนึงชื่อเม
พอช่วงเย็น กิจกกรรมเเรกก็เริ่มขึ้น คือกิจกรรมสัทนาการ ให้ได้รู้จักวิทยากรค่าย เเละเพื่อนๆพี่ๆที่มาด้วยกัน จากนั้นวิทยากรก็ให้เเบ่งกลุ่ม เเล้วจับกลุ่มช้าออกไปเล่นเกม เเละเราก็ได้ยุกลุ่มเดียวกะกร พอทุกคนออกไปยืนข้างหน้าซึ่งกรก็มายืนข้างเรา ตอนนั้นเริ่มรู้สึกหวั่นๆเเล้ว เพราะกรเป็นคนน่ารัก เวลายิ้มคือมีเสน่ห์มากๆ บวกกับมีลักยิ้มยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่
พอเพลงดังขึ้น ซึ่งเป็นเพลงชักตุก (ตึก ตึก ตึกๆๆ ชักกระตุก ชักกระตุก) พอเพลงขึ้นเราก็เต้นเลยจ้า ไม่สน หเเละต ใดๆ 555 (เราเป้นคนรักในเสียงเพลงอ่ะนะ เอิ๊กๆ)
พอนึกขึ้นได้ว่า เฮ๊ย ผู้อยู่ข้าง เราเลยหยุดเเละหันไปมองกร 😲😲 เต้นหนักกว่าตูอีกจ้า
ซึ่งตอนนั้นเเหละทำให้เรารู้สึกชอบกร (555 ฟังดูตลกใช่มะ เเต่เราชอบนางจริงๆ คือ คิดภาพตามว่า ผู้ชายหน้ารักๆ  เเล้วเต้นท่าตามเพลง ชักกระตุกเเปะตามท่าอ่ะ มันน่ารักขนาดไหน งืมๆ)
จากนั้นวิทยากรก็พาเล่นเกมอีกนิดหน่อยก่อนชี้เเจงรายละเอียดค่ายพรุ่งนี้ เเละปล่อยเข้านอน เต็นท์เรายุห่างจากกรประมาน3เต็นท์
พอเราเข้าเต้นท์ได้สักพัก เเก้ม (เสียงปริศนาดังขึ้นที่หน้าเต็นท์ เรากะเม มองหน้ากัน ทำจาปริบๆ)
เม: กระซิบ ใครอ่ะอัน
เรา:ไม่รู้อ่ะ เเต่ไม่ได้เรียกเราช่างเหอะ
เสียงปริศนา : เเก้ม (พร้อมเขย่าเต็นท์)
เรา: โอ๊ย เขย่าทำไม (เปิดเต็นท์ออกไปเลยจ้า)
ช็อคสิคะ คนที่ยุหน้าเต็นท์เราคือกร
เรา: มีไร
กร: อ้าวไม่ใช่เต็นท์เเก้มเหรอ (ทำหน้างง หน้างงมันยังหล่ออ่ะเค้อะ ไม่เป้นไรให้อภัย หุหุ)
เรา: ไม่ใช่อ่ะ หาทำไม
กร: ไม่มีไรหรอก ขอโทดนะอัน นอนเหอะ (เอ้ารู้ชื่อตูได้ไง จำได้ว่ายังไม่เคยบอก)
เรา: อื้อๆ (เเล้วปิดเต็นท์เข้านอน) ใจตอนนั้นเต้นเเรงมาก กะว่าจะอัพตัสเฟสบุ๊ค เเต่ลืมไปไม่มีเน็ต เราเลยโทหาเพื่อนอีกคนชื่อเเก้ม
เเก้ม: โหล มีราย
เรา: เเก้มมมม กูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
เเก้ม: ไรเรื่อง ผู้
เรา: เออ รู้ใจกูจัง คืองื้อ ...
เราก็เลยเล่าให้เเก้มฟังว่าเจอกร เเล้วตอนนี้รู้สึกชอบกรมาก
เรา:ฝากฟาเฟสให้กูดิ
เเก้ม: เออแปป (มันหายุแปปนึง) กูเจอละ ก็มีเป้นเพื่อนยุนะ
เรา: เอ้าตอนไหนวะ เออๆ ดีละ  เเค่นี้ฝันดี กูจะฝันถึงกร บายยย

พอตอนเช้า มีกิจกรรมปีนเขาเดินทางไกล เราก็เตรียมตัวเรียบร้อยมาเข้าเเถว ตุ๊บ! โดนชน.เเรงมากด้วย ใครชน กะหันไปด่า เเต่อี่คนที่บืนยิ้มอยู่คือกร
เรา:เอ้าเเกล้งเพื่อ? (เเต่ในใจเเกล้งเยอะๆก็ได้ไม่ว่า555)
กร: เปล่าเเกล้ง (เเล้วนางก็ยิ้ม โอ๊ยดีต่อใจ😍)
พอดีกับที่วิทยากรกลุ่มเรามาพาเดินขึ้นเขา กรก็คุยนั่นคุยนี่ ตามประสาคนเพื่อนเยอะ เเต่เราได้เดินคนเดียวเพราะเมได้ยุอีกกลุ่ม งืออ อีอันโดนทิ้ง
เดินมาสักพักก็ถึงทางขึ้น ชันมากคะ ชีนชนิดที่ว่าตั้งฉากกับพื้นโลกเลยทีเดียวเชียว ไม่เป้นไรเราผู้หญิงสายถึก ปีนได้ สู้โว๊ยยย เราก็ปีนๆจนมาถึงจุดที่เป็นจุดชมวิว
เรา:โหยสวยมากอ่ะ คุ้มกะที่ปีนมามาก
กร: สวยเนาะ (เอ้ามาตอนไหน นางเดินมายืนข้างๆเรา)
เรา:อื้อสวยดี (อย่ายุใกล้ได้ม้ายย ตูเขิล)
กร: เหนื่อยป่ะ
เรา: ห้ะ! (เเกล้งไม่ได้ยินเเต่จริงๆได้ยิน เเค่อยากฟังอีกรอบ 555)
กร: เหนื่อยมั้ย เดินอีกไกลเลยนะ
เรา:เหนื่อย มากด้วย (ทำหน้าเศร้า อ่อยวนไปคะ)
กรเลยหันไปถามวิทยากรว่าอีกไกลมั้ยกว่าถึง คำตอบคือ พามาจุดชมวิวก่อน ยังไม่ใช่ตรงนี้ ต้องลงเเล้วไปขึ้นเขาอีกลูก อีอันช็อครอบที่ล้าน ตายกูตายเเน่ๆ
กร:งั้นไปเถอะ
กรเดินจับมือเรา ใช่จับมือคะ (เขิลมากคะ ไม่คิดว่านางจะทำเเบบนี้ )
เรา: กรปล่อย มือมันเปื้อน
กร:ไม่เป้นไรหรอกน่า
นางก็จับมือเราอยู่เเบบนั้น ไม่ว่าลงจากเขา หรือขึ้นเขาอีกลูก คือเขาช่วยเราตลอด จนเราคิดว่า เขามาทำเเบบนี้กับเราทำไม มาทำให้รู้สึกดีทำไม เเล้วต่อไปจะเป็นยังไงต่อ เรากะเขาคงไม่เหมาะกัน คิดไปต่างๆนาๆ วันนั้นนางดูเเลเราดีมากจิงๆ ตอนกินข้าวเที่ยงก็มานั่งเป็นเพื่อน
เรา: กรไม่ต้องมานั่งกะเราก็ได้นะ ไปนั่งกะเพื่อนเหอะ
กร: ไม่เป้นไร
เรา: กรทำเเบบนี้ทำไม
กร: เราเห้นอันไม่มีเพื่อนน่ะ ^^
เเค่นี้สินะ เขาก็เเค่เห็นเราไม่มีเพื่อน เลยมายุเป้นเพื่อน สำหรับเขาเราคงเป้นได้เเค่นี้ เเค่คนที่ชอบเขา เเต่อย่างนอนเขาก็ยุข้างๆเรา สำหรับคนที่เเอบชอบอย่างเรา
ได้เเค่นี้ก็ดีมากๆเเล้วอ่ะ

ตกเย็นมีกิจกรรมดูดาว กรก็มานั่งข้างๆ เเต่ตอนนั้นไม่ใครพูดอะไร เราเลยพูดขึ้นทำลายความเงียบ
เรา:กร รู้ป่ะนั่นดาวอะไร (ชี้ไปที่ดาวดวงนึง)
กร: นั่นดาวศุกร์ ดาวประกายพรึกอ่ะ
เรา: โห้ว เก่งอ่ะ รู้ด้วย (พอได้ยุใกล้เเบบนี้ ก็ได้กลิ่นตัวหอมๆของกร หืม อารมหื่นเริ่มมา ลืมความเศร้าไปทันที)
กร: นิดหน่อยเอง เดียวก็ได้เรียน
เรา:55 ไม่เอาไม่พูดถุงเรียนดิ
จากนั้นเราก็ขอไปนอน เพราะไม่อยากอยู่ใกล้ๆกร กลัวใจตัวเองจะคิดกับกร เกินกว่าเพื่อน จอนนั้นกลัวจริงๆ

*ฝากติดตามด้วยน้าา ถ้ามีคนอยากอ่านต่อเดี๋ยวเราจะมาอัพเพิ่มให้เน้อ
สปอยนิดนึงคือตอนหน้าเราจะไปเที่ยวถ้ำกัน ...
ปล. จขกท ไม่ได้ยืนยันตัวตนบัตร ปชข เลยตั้งเป็นกระทู้สนทนามิได้