สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ เราอาจจะพิมพ์ผิดหรืออะไรขออภัยด้วยนะคะ

  คือเราเป็นคนง่ายๆสบายๆค่ะ จนบางทีคนอื่นก็มองข้ามความรู้สึกเราไป เราไม่กล้าพูดอะไรที่ขัดใจคนอื่นถึงแม้มันจะไม่ถูกใจเราก็ตาม เวลาคนอื่นมาว่าเราอย่างงั้นอย่างงี้เวลาเราไม่ได้ทำอะไรผิดเราก็อยากจะเถียงหรืออธิบายเค้ากลับนะคะ แต่เราไม่กล้าไม่กล้าเลยกลัวยังไงไม่รู้ เลยต้องยอมรับมันทั้งๆที่บางทีเราก็ไม่ผิด บางทีคนอื่นมาพูดแทงใจเรา เราก็เงียบฝืนยิ้มเหมือนไม่มีอะไรมาแทงใจทั้งๆที่ในใจอยากจะร้องออกมาแล้ว เวลามีคนพาไปไหนที่ตัวเองไม่อยากไปก็ต้องฝืนทนไปไม่กล้าปฏิเสธเค้ากลัวเค้าน้อยใจ
เราโครตเบื่อนิสัยตัวเองตรงนี้แหล่ะคะไม่กล้าพูดกล้าอะไรสักอย่าง เราอยากเป็นคนกล้าพูดก็เถียงกล้าทำอะไรที่เราอยากทำหรืออยากพูดออกไปเหมือนคนอื่นๆ แต่เราไม่กล้าทั้งๆที่ในใจอยากจะต่อยไปหล่ะ
#บางทีเวลาอยู่คนเดียวเราก็คิดเรื่องนี้แล้วเครียดเหมือนคนเก็บกดไม่กล้าพูดกล้าบอกใครสักคนเราจะกลายเป็นคนเก็บกดมั้ยคะ
    มีใครพอมีวิธีกำจัดนิสัยหรืออารมณ์แบบนี้มั้ยค่ะ ใครรู้หรือใครเป็นอยู่ช่วยบอกเราหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ