เมื่อครู่นี้เราเล่นเฟสบุคอยู่ มือก็เลื่อนดูเรื่อยๆในหน้าฟีดค่ะ ทีนี้ไปเจอโพสต์ที่เพื่อนแชร์มา เป็นวีดีโอคลอดลูกเป็นตอนที่เบ่งออกมาครึ่งนึงแล้วอะค่ะ ทีนี้เราเลยเลื่อนขึ้นหวังให้มันหายจากจอเราไป แต่มือถือดันค้าง เลื่อนไม่ไปค่ะ ทีนี้เราเห็นคลิปนี้เต็มตา รู้สึกแน่นหน้าอก จุกๆที่คอ ทุกอย่างมันอื้อไปหมด ค่อนข้างหายใจติดขัด จนคิดได้เลยคว่ำหน้าจอมือถือลงค่ะ
จู่ๆเหตุการณ์วัยเด็กก็แว้บขึ้นมาในหัว ตอนเรียนมัธยม ทางรร.เชิญพระอาจารย์มาเทศนาเกี่ยวกับวันแม่ บุญคุณของแม่ ท่านเลยเปิดวีดีโอคลอดลูกให้ดูค่ะ เราจำได้ว่าเราต้องเอามืออุดหู ปิดตา เราหายใจไม่ออก จุกที่ลำคอ แล้วคือห้องมันใหญ่ค่ะ ท่านเลยเปิดเสียงดัง ปิดหูไงก็ได้ยิน ณ ตอนนั้นพอได้ยินแล้วหัวมันก็จินตนาการเอง แม้จะปิดตา จำได้ว่าเราจะคลั่งตายอะค่ะ จนหัวเริ่มวิ้งๆละ วีดีโอจบพอดี ใช้เวลาอยู่แปปนึงถึงกลับมาเป็นปกติ
เราเครียดค่ะ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ปรึกษาเพื่อนก็หาว่าเราคิดมาก ไร้สาระ เราอาจแค่กลัวเลือด เราเลยลองเปิดภาพอุบัติเหตุดู ก็เฉยๆค่ะ ไม่มีอาการนะ TT แต่อาการเมื่อครู่นี้ทำเราเครียดมากจริงๆค่ะ รบกวนขอคำปรึกษาหน่อย มันพอเป็นไปได้ไหมคะ ที่เราจะแพนิคเรื่องคลอดลูก
เราเข้าข่ายแพนิคมั้ยคะ กังวลกับตัวเองมากๆ
จู่ๆเหตุการณ์วัยเด็กก็แว้บขึ้นมาในหัว ตอนเรียนมัธยม ทางรร.เชิญพระอาจารย์มาเทศนาเกี่ยวกับวันแม่ บุญคุณของแม่ ท่านเลยเปิดวีดีโอคลอดลูกให้ดูค่ะ เราจำได้ว่าเราต้องเอามืออุดหู ปิดตา เราหายใจไม่ออก จุกที่ลำคอ แล้วคือห้องมันใหญ่ค่ะ ท่านเลยเปิดเสียงดัง ปิดหูไงก็ได้ยิน ณ ตอนนั้นพอได้ยินแล้วหัวมันก็จินตนาการเอง แม้จะปิดตา จำได้ว่าเราจะคลั่งตายอะค่ะ จนหัวเริ่มวิ้งๆละ วีดีโอจบพอดี ใช้เวลาอยู่แปปนึงถึงกลับมาเป็นปกติ
เราเครียดค่ะ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ปรึกษาเพื่อนก็หาว่าเราคิดมาก ไร้สาระ เราอาจแค่กลัวเลือด เราเลยลองเปิดภาพอุบัติเหตุดู ก็เฉยๆค่ะ ไม่มีอาการนะ TT แต่อาการเมื่อครู่นี้ทำเราเครียดมากจริงๆค่ะ รบกวนขอคำปรึกษาหน่อย มันพอเป็นไปได้ไหมคะ ที่เราจะแพนิคเรื่องคลอดลูก