สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกหลังจากที่เสพพันทิปมาหลายปี แต่เพิ่งมีแอคจริงๆกับเค้าซ้ากกกกกที
วันนี้ก็ตามหัวข้อเลย วันนี้จะมาแชร์ปสก.อกหักที่เจ็บสุด
โหดสุด สำหรับผมนะ เพราะจากที่อ่านๆมามีคนเจ็บหนักกว่าอีกมั้ง 555555
เอาละเริ่มเลยละกันนะครับ
ย้อนไป 2 ปีก่อนตอนนั้นผมอยู่ปี3 เปิดเทอมใหม่ๆก็ธรรมดา ต้องมีรุ่นน้องปี1ที่เข้ามาทำให้ใจหวั่นๆบ้าง
แต่นั่นแหละ ผมไม่ค่อยได้สนใจใครมาก ผมโสดมาตั้งแต่ปี1แล้วครับ จบม.6ปุ๊ป แยกย้ายกันเข้ามหาลัย ก็เป็นเหตุที่ทำให้เลิกกับแฟนที่คบกันมาตั้งแต่ม.4
แล้วช่วงมหาลัยเนี้ย ผมก็สังกัดอยู่ชมรมส่วนกลางของมออยู่ชมรมนึง (ไม่ขอเอ่ยนามมหาลัยกับชมรมนะครับ)
เนื่องด้วยคนในชมรมมีไม่เยอะ ตอนปี3ผมเลยได้เป็นประธานชมรมซะงั้น ทั้งๆที่เข้าชมรมน้อยมาก และแน่นอนว่าการเป็นประธานเนี่ย มันบังคับอยู่แล้วว่าต้องเข้าชมรมแบบถี่ๆ แทบทุกวันอะ
กิจกรรมของชมรมส่วนใหญ่ก็มีไปลงพื้นที่บ้าง น้องปี1ก็มีเข้าชมรมเยอะพอสมควร (ต่างจากรุ่นผมที่นับหัวกันได้เลย)
มันเป็นธรรมดา(รึเปล่า)ที่เฮดชมรมจะเป็นที่ชื่นชอบ(มั้ง)ของน้องปี1 จำได้ว่าตอนเปิดเทอมใหม่ๆนี่น้องแอดเฟสมากันเยอะมาก ก็ถือเป็นการทำความรู้จักกันไปอะเนอะ
จนวันนึงชมรมก็ไปลงพื้นที่ปกติครับ ตอนนั้นจำได้ว่าไปแม่ฮ่องสอนกัน ก็เริ่มสนิทกับน้องกลุ่มนึง ซึ่งน้องกลุ่มนี้จะเป็นผญ.5คน แล้วมีคนนึงที่เรียบร้อยมาก คนอื่นๆนี่พูดมาก
(ปกติไม่ค่อยชอบคนพูดมากครับ เพราะผมพูดมากอยู่แล้ว555555) ตอนอยู่ที่นั่นก็ปกติทุกอย่างครับ จนกลับมามอ ก็เริ่มมีน้อง1ใน5นี่แซวๆผมกับน้องคนที่เรียบร้อย
ขอแทนชื่อน้องเรียบร้อยว่า น้องมี่ นะครับ
ก็นั่นแหละ เพื่อนน้องแซวจนผมเริ่มรู้ทางละว่าน้องมี่นี่ชอบผมชัวร์ (มั่นหน้าอีกแล้ว) แต่ก็ทำตัวปกติครับเพราะไม่ได้คิดอะไรกับน้อง
จนวันนึงน้องมี่ทักแชทเฟสผมมา แต่เป็นการทักผิดแชทนะครับ เหมือนน้องจะทักเพื่อนแต่ดันเป็นแชทผมซะงั้น *อันนี้ไม่มั่นใจว่าตั้งใจหรือผิดพลาด*
ด้วยความที่ว่างผมเลยแกล้งตอบน้องไปตามที่น้องถามอะ ก็เป็นคำถามทั่วไปเหมือนทักเพื่อนประมาณว่า *แกอยู่ไหน*
แต่มันดันเป็นบทสนทนาที่ยาวมากเลยครับ เริ่มคุยตอนสามทุ่ม กว่าจะแยกไปนอนก็ปาไปตีสอง
คือน้องเป็นคนที่ชวนคุยเก่งมากกกกกก แค่จากบทสนทนาผมก็รับรู้ได้ว่าผญ.คนนี้เป็นคนน่ารัก
อะ
แล้วหลังจากนั้นเราก็เจอกันบ่อยด้วยความที่อยู่ชมรมเดียวกัน แต่ลุคน้องมี่ก็เหมือนเดิมนะ ดูเป็นคนเรียบร้อย ส่วนเพื่อนน้องก็ยังแซวๆผม ทีนี้น้องก็ทักมาคุยกับผมเกือบทุกวันอะ คือน้องจะเป็นคนเข้าหาผม มีเรื่องให้คุยกันทุกวัน แล้วน้องมี่เป็นคนชวนคุยเก่งมากๆ
เราเริ่มรู้จักกันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆจนผมมั่นใจว่าค.รู้สึกที่ผมมีกับน้อง มันเหมือนที่น้องมีกับผม
ก็ขอเป็นแฟนสิครับรอไร ตอนตกลงเป็นแฟนกับน้องนี่คือเทอมสองแล้วครับ แต่คบกันแบบเงียบๆนะ คนในชมรมก็มีรู้บ้าง ก็มีไปไหนด้วยกันบ้างตามประสาคนเป็นแฟนกัน
เพื่อนๆน้องก็รู้กันหมดครับว่าเราคบกัน แต่อย่างที่บอกว่าคนอื่นๆนี่ไม่ค่อยรู้ครับ น้องเป็นคนงียบๆด้วย เวลาไปไหนด้วยกันน้องจะขอให้เพื่อนไปด้วยเสมอ เธอให้เหตุผลว่าเดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดี
ผมก็โอเคเข้าใจเธอครับ เธอเป็นคนที่เรียบร้อยจริงๆ ทั้งการแต่งตัว การพูด ทุกอย่างอ่ะ แล้วเธอเป็นคนอ้อนเก่ง เข้าทางเธอเลยครับ ผมแพ้ผญ.ขี้อ้อนนนน T^T
ทุกอย่างเหมือนจะผ่านไปด้วยดีนะครับ จนผมคบกับน้องได้หกเดือนกว่า(แบบเงียบๆนั่นแหละ)
ก็มีรุ่นน้องผช.ปี2 มาถามผมว่าคบกับน้องมี่หรอ
แล้วน้องคนนี้ก็พูดกับผมว่า 'เลิกเหอะพี่ เชื่อผม'
ตอนนั้นช้อคเล็กน้อยครับ ถามเหตุผลมันไปมันก็ไม่ตอบ แต่มันก็ยืนยันว่าให้เลิก โกรธมันนะครับแต่ก็ปล่อยผ่าน และก็ยังไม่เลิก ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับมี่ด้วยกลัวเธอเสียความรู้สึก
ผ่านไปไม่ถึงเดือน ไอน้องคนเดิมเนี้ยก็บมาบอกให้ผมเลิกกับมี่อีก ทีนี้เป็นเรื่องครับ ผมถึงขั้นชี้หน้าด่ามันแบบไม่เป็นคน ทั้งๆที่ผมกับมันก็ค่อนข้างสนิทกัน เพราะเล่นบาสด้วยกันบ่อย
ในที่สุดมันก็บอกผมครับ ว่ามี่มีแฟนอยู่แล้ว มันบอกว่าเผลอๆเป็นมากกว่าแฟนด้วยซ้ำ
อึ้งครับ ต่อยมันปากแตกไปสองที
แน่นอนว่าไม่เชื่อในสิ่งที่มันบอกหรอก
เราคบกันมาขนาดนี้แล้วผมก็รักผู้หญิงคนนี้มาก มากจริงๆ ผมถึงขั้นคิดถึงเรื่องอนาคต ในอนาคตที่ผมฝันมันมีแต่ผู้หญิงคนนี้เต็มไปหมด ผมทำทุกอย่างเพื่อคนนี้ ดูแล เอาใจใส่ รักเธอ ทนุถนอมเธอมากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้ เธอก็ดูรักผมมาก ใส่ใจผมในทุกๆเรื่อง จนผมคิดนะว่าถ้าวันนึงเลิกกันไปผมคงมีใครไม่ได้อีกแล้ว
แล้วสุดท้ายความจริงมันก็ค่อยๆคายออกมา
เพื่อนสนิทของมี่ก็บอกผมในแบบที่น้องผช.บอกผม ให้ผมหยุดความสัมพันธ์กับเธอ ผมจะเชื่อได้ไงจริงมั้ยครับ หลักฐานก็ไม่มี
แต่แน่นอนว่าใจผมมันเริ่มสั่นๆ วันนั้นผมกลับหอไปคิดทบทวนทุกอย่าง ก็ไม่มีความเป็นไปได้เลยว่ามี่จะทำแบบนั้น
ผมเริ่มไล่ๆละเรื่อง เริ่มจากเฟสบุ๊คเธอ มีเพื่อนแค่200กว่าคน ผมเคยขอแลกรหัสกับเธอครับ แต่เธอก็ไม่ให้ เธอบอกว่ามันไม่มีอะไรเลย เพราะเฟสเทอมีเพื่อนแค่ไม่กี่คน อีกอย่างเทอไม่ค่อยอัพเดทอะไรในเฟสเลยครับ นอกจากรูปโปรของเทอที่มีแค่3รูป
เฟสบุ้คก็เพิ่งเล่นตอนเข้ามหาลัย (อันนี้ผมไปย้อนๆมาครับ)
คือเอาจริงๆผมแทบไม่รู้ภูมิหลังอะไรเทอเลย สิ่งที่น้องๆมาพูดกับผมมันก็ทำให้ผมเริ่มสงสัย
ผมเลยขอนัดเจอเพื่อนสนิทของน้องมี่ครับ วันที่เจอกันน้องคนนี้ก็บอกว่าสงสารผม ไม่อยากให้ผมโดนหลอก ยิ่งเห็นผมทุ่มเทกับมี่มากเท่าไหร่เค้าก็อดสงสารไม่ได้ ตอนนั้นในหัวผมคือหนักอึ้งมาก
ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นว่ามันจริงหรอ มี่มีแฟนแล้วหรอ แล้วมาหลอกคบกับผมทำไม
สุดท้ายเพื่อนเธอให้ผมดูเฟสบุ้คของมี่ครับ แต่เป็นอีกแอคเค้าท์นึงที่ผมไม่เคยรู้ว่ามี
หน้าวอลของเธอมีผู้ชายคนนึงโพสต์ให้เธอบ่อยมาก
มันทำให้ผมมั่นใจว่า เธอมีแฟนแล้วจริงๆ
โอม้ายก้อดดดดดด จะตีสองแล้ว นอนก่อนนะครับ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อ..
แชร์ประสบการณ์อกหัก แบบไหนที่คุณเจ็บที่สุด แล้วเริ่มต้นใหม่ยังไงกัน
วันนี้ก็ตามหัวข้อเลย วันนี้จะมาแชร์ปสก.อกหักที่เจ็บสุด
โหดสุด สำหรับผมนะ เพราะจากที่อ่านๆมามีคนเจ็บหนักกว่าอีกมั้ง 555555
เอาละเริ่มเลยละกันนะครับ
ย้อนไป 2 ปีก่อนตอนนั้นผมอยู่ปี3 เปิดเทอมใหม่ๆก็ธรรมดา ต้องมีรุ่นน้องปี1ที่เข้ามาทำให้ใจหวั่นๆบ้าง
แต่นั่นแหละ ผมไม่ค่อยได้สนใจใครมาก ผมโสดมาตั้งแต่ปี1แล้วครับ จบม.6ปุ๊ป แยกย้ายกันเข้ามหาลัย ก็เป็นเหตุที่ทำให้เลิกกับแฟนที่คบกันมาตั้งแต่ม.4
แล้วช่วงมหาลัยเนี้ย ผมก็สังกัดอยู่ชมรมส่วนกลางของมออยู่ชมรมนึง (ไม่ขอเอ่ยนามมหาลัยกับชมรมนะครับ)
เนื่องด้วยคนในชมรมมีไม่เยอะ ตอนปี3ผมเลยได้เป็นประธานชมรมซะงั้น ทั้งๆที่เข้าชมรมน้อยมาก และแน่นอนว่าการเป็นประธานเนี่ย มันบังคับอยู่แล้วว่าต้องเข้าชมรมแบบถี่ๆ แทบทุกวันอะ
กิจกรรมของชมรมส่วนใหญ่ก็มีไปลงพื้นที่บ้าง น้องปี1ก็มีเข้าชมรมเยอะพอสมควร (ต่างจากรุ่นผมที่นับหัวกันได้เลย)
มันเป็นธรรมดา(รึเปล่า)ที่เฮดชมรมจะเป็นที่ชื่นชอบ(มั้ง)ของน้องปี1 จำได้ว่าตอนเปิดเทอมใหม่ๆนี่น้องแอดเฟสมากันเยอะมาก ก็ถือเป็นการทำความรู้จักกันไปอะเนอะ
จนวันนึงชมรมก็ไปลงพื้นที่ปกติครับ ตอนนั้นจำได้ว่าไปแม่ฮ่องสอนกัน ก็เริ่มสนิทกับน้องกลุ่มนึง ซึ่งน้องกลุ่มนี้จะเป็นผญ.5คน แล้วมีคนนึงที่เรียบร้อยมาก คนอื่นๆนี่พูดมาก (ปกติไม่ค่อยชอบคนพูดมากครับ เพราะผมพูดมากอยู่แล้ว555555) ตอนอยู่ที่นั่นก็ปกติทุกอย่างครับ จนกลับมามอ ก็เริ่มมีน้อง1ใน5นี่แซวๆผมกับน้องคนที่เรียบร้อย
ขอแทนชื่อน้องเรียบร้อยว่า น้องมี่ นะครับ
ก็นั่นแหละ เพื่อนน้องแซวจนผมเริ่มรู้ทางละว่าน้องมี่นี่ชอบผมชัวร์ (มั่นหน้าอีกแล้ว) แต่ก็ทำตัวปกติครับเพราะไม่ได้คิดอะไรกับน้อง
จนวันนึงน้องมี่ทักแชทเฟสผมมา แต่เป็นการทักผิดแชทนะครับ เหมือนน้องจะทักเพื่อนแต่ดันเป็นแชทผมซะงั้น *อันนี้ไม่มั่นใจว่าตั้งใจหรือผิดพลาด*
ด้วยความที่ว่างผมเลยแกล้งตอบน้องไปตามที่น้องถามอะ ก็เป็นคำถามทั่วไปเหมือนทักเพื่อนประมาณว่า *แกอยู่ไหน*
แต่มันดันเป็นบทสนทนาที่ยาวมากเลยครับ เริ่มคุยตอนสามทุ่ม กว่าจะแยกไปนอนก็ปาไปตีสอง
คือน้องเป็นคนที่ชวนคุยเก่งมากกกกกก แค่จากบทสนทนาผมก็รับรู้ได้ว่าผญ.คนนี้เป็นคนน่ารักอะ
แล้วหลังจากนั้นเราก็เจอกันบ่อยด้วยความที่อยู่ชมรมเดียวกัน แต่ลุคน้องมี่ก็เหมือนเดิมนะ ดูเป็นคนเรียบร้อย ส่วนเพื่อนน้องก็ยังแซวๆผม ทีนี้น้องก็ทักมาคุยกับผมเกือบทุกวันอะ คือน้องจะเป็นคนเข้าหาผม มีเรื่องให้คุยกันทุกวัน แล้วน้องมี่เป็นคนชวนคุยเก่งมากๆ
เราเริ่มรู้จักกันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆจนผมมั่นใจว่าค.รู้สึกที่ผมมีกับน้อง มันเหมือนที่น้องมีกับผม
ก็ขอเป็นแฟนสิครับรอไร ตอนตกลงเป็นแฟนกับน้องนี่คือเทอมสองแล้วครับ แต่คบกันแบบเงียบๆนะ คนในชมรมก็มีรู้บ้าง ก็มีไปไหนด้วยกันบ้างตามประสาคนเป็นแฟนกัน
เพื่อนๆน้องก็รู้กันหมดครับว่าเราคบกัน แต่อย่างที่บอกว่าคนอื่นๆนี่ไม่ค่อยรู้ครับ น้องเป็นคนงียบๆด้วย เวลาไปไหนด้วยกันน้องจะขอให้เพื่อนไปด้วยเสมอ เธอให้เหตุผลว่าเดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดี
ผมก็โอเคเข้าใจเธอครับ เธอเป็นคนที่เรียบร้อยจริงๆ ทั้งการแต่งตัว การพูด ทุกอย่างอ่ะ แล้วเธอเป็นคนอ้อนเก่ง เข้าทางเธอเลยครับ ผมแพ้ผญ.ขี้อ้อนนนน T^T
ทุกอย่างเหมือนจะผ่านไปด้วยดีนะครับ จนผมคบกับน้องได้หกเดือนกว่า(แบบเงียบๆนั่นแหละ)
ก็มีรุ่นน้องผช.ปี2 มาถามผมว่าคบกับน้องมี่หรอ
แล้วน้องคนนี้ก็พูดกับผมว่า 'เลิกเหอะพี่ เชื่อผม'
ตอนนั้นช้อคเล็กน้อยครับ ถามเหตุผลมันไปมันก็ไม่ตอบ แต่มันก็ยืนยันว่าให้เลิก โกรธมันนะครับแต่ก็ปล่อยผ่าน และก็ยังไม่เลิก ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับมี่ด้วยกลัวเธอเสียความรู้สึก
ผ่านไปไม่ถึงเดือน ไอน้องคนเดิมเนี้ยก็บมาบอกให้ผมเลิกกับมี่อีก ทีนี้เป็นเรื่องครับ ผมถึงขั้นชี้หน้าด่ามันแบบไม่เป็นคน ทั้งๆที่ผมกับมันก็ค่อนข้างสนิทกัน เพราะเล่นบาสด้วยกันบ่อย
ในที่สุดมันก็บอกผมครับ ว่ามี่มีแฟนอยู่แล้ว มันบอกว่าเผลอๆเป็นมากกว่าแฟนด้วยซ้ำ
อึ้งครับ ต่อยมันปากแตกไปสองที
แน่นอนว่าไม่เชื่อในสิ่งที่มันบอกหรอก
เราคบกันมาขนาดนี้แล้วผมก็รักผู้หญิงคนนี้มาก มากจริงๆ ผมถึงขั้นคิดถึงเรื่องอนาคต ในอนาคตที่ผมฝันมันมีแต่ผู้หญิงคนนี้เต็มไปหมด ผมทำทุกอย่างเพื่อคนนี้ ดูแล เอาใจใส่ รักเธอ ทนุถนอมเธอมากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้ เธอก็ดูรักผมมาก ใส่ใจผมในทุกๆเรื่อง จนผมคิดนะว่าถ้าวันนึงเลิกกันไปผมคงมีใครไม่ได้อีกแล้ว
แล้วสุดท้ายความจริงมันก็ค่อยๆคายออกมา
เพื่อนสนิทของมี่ก็บอกผมในแบบที่น้องผช.บอกผม ให้ผมหยุดความสัมพันธ์กับเธอ ผมจะเชื่อได้ไงจริงมั้ยครับ หลักฐานก็ไม่มี
แต่แน่นอนว่าใจผมมันเริ่มสั่นๆ วันนั้นผมกลับหอไปคิดทบทวนทุกอย่าง ก็ไม่มีความเป็นไปได้เลยว่ามี่จะทำแบบนั้น
ผมเริ่มไล่ๆละเรื่อง เริ่มจากเฟสบุ๊คเธอ มีเพื่อนแค่200กว่าคน ผมเคยขอแลกรหัสกับเธอครับ แต่เธอก็ไม่ให้ เธอบอกว่ามันไม่มีอะไรเลย เพราะเฟสเทอมีเพื่อนแค่ไม่กี่คน อีกอย่างเทอไม่ค่อยอัพเดทอะไรในเฟสเลยครับ นอกจากรูปโปรของเทอที่มีแค่3รูป
เฟสบุ้คก็เพิ่งเล่นตอนเข้ามหาลัย (อันนี้ผมไปย้อนๆมาครับ)
คือเอาจริงๆผมแทบไม่รู้ภูมิหลังอะไรเทอเลย สิ่งที่น้องๆมาพูดกับผมมันก็ทำให้ผมเริ่มสงสัย
ผมเลยขอนัดเจอเพื่อนสนิทของน้องมี่ครับ วันที่เจอกันน้องคนนี้ก็บอกว่าสงสารผม ไม่อยากให้ผมโดนหลอก ยิ่งเห็นผมทุ่มเทกับมี่มากเท่าไหร่เค้าก็อดสงสารไม่ได้ ตอนนั้นในหัวผมคือหนักอึ้งมาก
ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นว่ามันจริงหรอ มี่มีแฟนแล้วหรอ แล้วมาหลอกคบกับผมทำไม
สุดท้ายเพื่อนเธอให้ผมดูเฟสบุ้คของมี่ครับ แต่เป็นอีกแอคเค้าท์นึงที่ผมไม่เคยรู้ว่ามี
หน้าวอลของเธอมีผู้ชายคนนึงโพสต์ให้เธอบ่อยมาก
มันทำให้ผมมั่นใจว่า เธอมีแฟนแล้วจริงๆ
โอม้ายก้อดดดดดด จะตีสองแล้ว นอนก่อนนะครับ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อ..