เราอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งค่ะ อยู่ชมรมนึง ซึ่งส่วนใหญ่ผชเยอะ ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้เราหวั่นไหวเลยค่ะ ถึงแม้เราจะไม่เคยมีแฟน เข้าใกล้ผช รู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนเป็นพี่กันทุกคน จนมาวันนึง มีพี่คนนึงเขาเข้ามาในชมรม จริงๆเขาก็อยู่ในชมรมนานแล้วนะคะ แต่ตอนเราปี1เขาไม่ได้เข้ามา ตอนแรกไม่ได้ชอบเลยค่ะ เพราะเขาไม่ได้ตรงสเปกแล้วอีกอย่างก็คิดว่าเป็นพี่ชมรมเสมอ ตอนเราเข้ามาในชมรมปี1พี่ๆเค้าก็พูดนะคะว่าอย่าคบกันในชมรมเลยนะให้คบคนนอกเดี๋ยวพอมีปัญหาแล้วจะอยู่ยาก ซึ่งก็เคยมีจริงๆค่ะเค้าถึงเตือน เข้าเรื่องต่อเลยนะคะ เราก็ไม่ได้ชอบแต่แบบไม่รู้ทำไม ด้วยความใกล้ชิดทำงานแล้วนิสัยพี่เค้าด้วยค่ะ พี่เค้าเป็นคนอบอุ่น นิสัยดี ตลก ยิ้มน่ารักมากก ก็มีโมเม้นให้คิดบ้างค่ะ แต่เราว่าพี่เค้าคงไม่ได้คิดไปเกินกว่าน้อง เราเคยให้พี่ที่สนิทไปถามพี่เขาว่ามีแฟนรึยัง พี่เขาก็ตอบกลับมาว่า ใครอ่า น้องในชมรมหรอ ไม่อยากคบในชมรมเดี๋ยวมีปัญหาแล้วอยู่ยาก ซึ่งพี่ที่สนิทก็บอกว่าป่าวครับพี่น้องที่คณะผมฝากถามมา ซึ่งเราก็เสียใจนะคะที่รู้แบบนั้น แบบเรายังไม่ได้เริ่มอะไรเลย ก็อยากเลิกชอบ แต่มันทำไม่ได้ เราก็ยังต้องเข้าไปทำงานในชมรม ก็เจอทุกวัน แค่เห็นพี่เค้าแซว คุย ยิ้มมา มันก็ใจอ่อนแอลงทุกที อยากจะบอกว่าหนูชอบพี่ที่นิสัย และความเป็ฺนตัวของตัวเองของพี่ ไม่ได้ชอบจากภายนอกเลยค่ะ  เพื่อนในชมรมรุ่นพี่ในชมรมก็ให้กำลังใจนะคะบางคนที่เราปรึกษาด้วย บอกให้ลองคุยดู แต่หนูจะลองคุยยังไงให้เนียนๆ จะทำยังไงดี  ควรทำยังไงดีคะ อีกไม่กี่เดือนพี่เค้าก็จบแล้ว ...