คือพอปิดเทอม เราก็อยู่เเต่บ้าน ทำเเต่งานบ้านพอตื่นเช้ามาเเม่กับพี่สาวก็จะสั่งให้เราทำนู้นทำนี่ ซึ่งมันเป็นงานบ้านที่เราไม่อยากทำเลยค่ะ เเล้วเรายังต้องรับผิดชอบน้องสาวเราอีกคนนึง เเม่กับพี่ก็ไปทำงาน เราอยากเรียนในสิ่งที่ใจหวังเเต่มันก็ติดตรงฐานะทางบ้านอีก เลยทำได้เเค่เรียนรร.ใกล้ๆบ้าน ไม่มีคนคอยซัพพอต บางทีก็น้อยใจตัวเองอ่ะค่ะ ว่าทำไมต้องคอยอยู่เเต่ในกรอบที่ครอบครัวสร้างไว้ให้ ทำอะไรที่เเม่สั่งตลอด มันเหนื่อยอ่ะ มีเเต่คนให้เราช่วยนู้น ช่วยนี่ เเต่พอเราต้องการความช่วยเหลือ เรากลับไม่มีใครเลย เราอยากรู้อ่ะค่ะ ว่ามีคนเป็นเเบบเราบ้างมั้ย เเล้วมีวิธีออกจากความจำเจเเบบนี้ได้ยังไง