ก่อนอื่นต้องต้องขอบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนอิสานใต้ ตอนสมัยเด็กๆเราจะพบเห็นพิธีกรรมทางสมัยโบราณที่เกี่ยวกับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือภูตผี ค่อนข้างเยอะพอสมควร ทั้งคนเล่นของบ้าง คนที่มีวิชาอาคมบ้าง หลายๆอย่ารวมกัน มันเลยทำให้เราไม่ค่อยกลัวเรื่องนี้เท่าไร  
           แต่มาเมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมา มันเกิดเหตุการฝันแปลกๆขึ้น 3 ครั้งแล้ว นี้เป็นเรื่องแรก
           เราทำงานอาทิตย์ละ6วัน หยุด1วัน วันนั้นเป็นว้นหยุด ตื่นมาแต่เช้าทำธุระส่วนตัวปกติ  พอเที่ยงๆก็เริ่มรู้สึกง่วงนอนอีกแล้ว ก็เลยคิดว่าจะนอนเล่นอยู๋บนเตียง พอนอนไปนอนมาเริ่มเคลิ้มหลับ ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่ามันนานแค่ไหนที่เราหลับไป สักพักหนึ่ง ฝัน ฝันนี้ทำไมเราร็สึกว่าเรารู้ตัวเองทุกๆอย่าง รู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนที่นอนน่ะ แต่ทำไมรอบๆข้างมันมืดจัง คิดในใจ "นี้มันเพิ่งเที่ยงเองน่ะ มืดขนาดนี้คงไม่ใช่ เพราะเราก็เพิ่งนอนไปเอง " ตอนนั่นในความฝันเราก็แปลกใจ ก็เลยคิดว่าอยากลุก แต่ร่างกายเจ้ากรรมดันลุกไม่ขึ้น เหนื่อยไปหมดไม่มีแรงเลย หายใจก็ลำบาก  สักพักหนึ่ง เราก็เหลือบไปมองข้างๆเตียงนอน เราเจอผู้หญิงผมยาวประบา มองหน้าเธอไม่ชัด หรือเธอไม่มี จมูก มีตา มีปาก กันแน่ คิดไปต่างๆนานา แต่สิ่งที่มั่นใจมากคือ เธอเป็น ผี แน่นอน ตอนนั่นก็กลัวๆน่ะ แต่ในใจอยากจะถามเธอคนนี้ว่าเข้ามาในห้องได้ยังไง เพราะห้องเรามีของ(พระที่บูชา แม่เป็นคนเอามาให้จากบ้าน )เยอะ คำถามในหัวสมองตอนนี้คือ "เธอเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง มาทำอะไร ?" เราพยายามไล่ พยายามที่จะพูดกับเค้า แต่ก็ไม่เป็นผล เค้ายังนั่งนิ่ง ก้มหน้าก้มตาอยู่แบบนั่น เราเลยคิดได้ว่าห้องข้างๆเป็นห้องเพื่อนเรา เราต้องไปหาเพื่อน เราต้องไปบอกเพื่อนว่ามี ผี อยู่ในห้อง แต่เป็นแบบเดิมคือ ลุกไม่ได้ ลุกไม่ขึ้น มันอึดอัดไปหมด เหนื่อยไม่มีแรง ตาลืมไม่ขึ้น แต่รู้ตัวทุกอย่างว่าตัวเองกำลังนอน ต้องตื่นสิ ตื่นๆๆๆๆๆๆๆ  ลืมตาสิ มันจะยากอะไร แค่ลืมตา สุดท้ายยังไงก็ไม่ได้  เธอคนนี้ก็ยังอยู่ตรงที่เดิม  นั่งก้มหน้า เราคิดว่าไม่ไหวแล้ว เลยจับสายชาร์ตแบตที่อยู่ข้างๆ ตีเข้าไปที่เธอคนนั้น เธอคนนั้นรับรู้ และทำเหมือนกลัวเรา แต่ก็ยังไม่ไปไหนน่ะ  สติตอนนั่นแตกกระเจิงค่า ทำอะไรไม่ถูกแล้ว จะไล่ด้วยวิธีไหนล่ะถึงจะไป  เราเริ่มมีสติขึ้นมา เลยท่องนะโม ท่องไม่ได้ ปากไม่ขยับ ท่องแผ่เมตตา ท่องไม่ได้ ไม่มีแรงแม้แต่จะพูด แต่เหมือนเธอคนนั้นจะชอบใจน่ะ เหมือนเรารู้สึกว่าเค้าหัวเราะเบาๆ ชอบใจ  ในใจตอนนั้นเริ่มทำอะไรไม่ถูกแล้วคิดอยู่อย่างเดียวว่าถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างไม่รอดแน่ เพราะหายใจไม่ออกแล้ว ไม่มีแรงอีกแล้วพอคิดถึงพ่อกับแม่  บอกให้พ่อกับแม่ช่วย เราตะกวนคำว่า"พ่อจ๋า แม่จ๋า ช่วยหนูด้วย " ทั้งๆที่เสียงไม่มี แรงไม่มี แต่พยายามมาก
              สุดท้าย เราลืมตาได้ รีบมองไปที่เธอคนนั้นนั่งไม่เจอเธอ โล่งใจมาก เราคิดว่าฝันบ้าอะไร ดีน่ะที่ไม่เป็นความจริง ดีน่ะที่คิดถึงพ่อกับแม่ ไม่งั้นจะตกอยู่ในความฝันแบบนั้นอีกกี่นาที  จากนั่นก็เลยหยิบโทรศัพท์เพื่อมาดูเวลา สรุปเราจำได้ว่านอนเคลิ้มๆจะหลับเราหยิบนาฬิกามาดู อ้าวเราเพิ่งหลับแค่ 10 นาทีเองหลอเนี่ย ทำไมตอนนั้นรู้สึกว่ามันนานมาก ก็ไม่คิดอะไรเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วเดินมาที่เตียงอีกที แต่เผลอเหลือบไปเห็นกลอนประตู เฮ้ยยย ทำไมไม่ได้ล็อค ปกติจะล็อคตลอด ไม่ว่าจะอยู่คนเดียวกับเพื่อน หรือใครก็ตาม แปลกใจมากๆ แต่ก็ไม่อยากคิดอะไรแล้ว ตอนนี้ที่ทำได้คือขอบพระคุณพ่อกับแม่มากๆ บุญบารมีของท่าน ทำให้เราหลุดพ้นมาได้  (คือที่บอกว่ามันแปลก เรามีสติและรู้ว่าเรากำลังทำอะไร ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย)
                     จากนั้นทุกวันหยุดเราจะนอนตอนกลางวันแบบนี้ และความฝันแปลกๆ ก็กลับมาเช่นเดิม ไว้ถ้ามีโอกาสจะเล่าให้ฟังน่ะคะ
พรุ่งนี้ก็วันหยุด ไม่กล้านอนกลางวันเลย  คงต้องไปหาทำบุญบ้างซะแล้ว แบบนี้ไม่ไหวจริงๆ เหนื่อยมากๆ
ใครที่เคยฝันแปลกๆร่วมแชร์ประสบการณ์ได้นะคะ