"พี่เรียนจบแค่ม.6 ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ตื่นตีสี่ตีห้าทุกวัน แกตื่นกี่โมง เรียนจบปริญญาด้วยเงินของพี่ แล้วทุกวันนี้รายได้แกต่อเดือน ทั้งเงินเดือนทั้งส่วนแบ่งกี่แสนกัน วันๆแกทำอะไรบ้างเคยได้หยิบจับน็อตที่ร้านสักตัวมั้ย"

"ถ้าแม่รู้เข้าคงสาแก่ใจล่ะที่คุณทำแบบนี้กับผม ก่อนตายแม่พร่ำบอกอยู่นั่นให้เชื่อฟังคุณ คุณเป็นพี่ที่รักน้องแล้วเป็นไง แม่เห็นหรือยังว่าไอ้พี่ตัวนี้มันสา..ร..เลวแค่ไหน มันกล้าต่อยหน้าผม แล้วยังมีหน้ามาใส่ร้ายอีก มันเหี้ยมหน้าเนื้อใจเสือ เห็นหน้าซื่อๆงี้เถอะ " หลังจากเงียบไปพักใหญ่อาร์ต วิรุจ เงยหน้ามองเพดานโรงพยาบาลแล้วพร่ำเพ้อ