ตอนนี้อยู่ปี4ครับ แต่เก็บหน่อยกิตได้ครึ่งนึงเพราะต้องค่อยๆลงเรียนเพราะต้องช่วยงานที่บ้านด้วย ก็เลยค่อยๆลง ที่บ้านทำธุรกิจกลางคืน เรียน พุธ พฤ ศุกร์ แต่ต้องช่วยงานที่บ้านทุกวัน(ไม่มีวันหยุด) ทำตั้งแต่หัวค่ำ ยันเกือบเช้า เราฝืนตื่นไปเรียนไม่ไหว ปรับเวลาก็แล้ว แต่ทำจนมันติดเป็นนิสัย กลับมาถึงบ้านตี2 เราก็จะข่มตานอนแต่เราก็นอนไม่หลับ เพราะบางทีกว่าจะทำงานเสร็จก็ประมาณตี4-5 เรียน9โมง เลิก5โมง คือเราได้นอนแค่วันละไม่กี่ชั่วโมงแล้วเหนื่อยมากท้อมาก ไม่รู้จะทำยังไง คุยกับที่บ้านก็แล้ว แต่เหมือนเขาไม่ได้สนใจอะไร ถ้าเราไม่ไปทำงานก็ไม่ได้เพราะไม่มีใครทำเราก็ต้องทำ ไปเรียนก็ต้องขับรถไป-กลับ
ไม่มีเวลาหาเพื่อน เวลาจะปรึกษาอาจารย์ยังไม่มี ขอคำแนะนำหน่อยครับ เก็บหน่อยกิตมาได้ครึ่งทางแล้ว แต่เหนื่อยจริง ทำงานโปรเจกคนเดียวท้อมาก ใบปริญญาแรกของบ้านด้วยครับ เข้าเรียนช่วงโควิดพอดีปี1ก็เลยได้เรียนออนไลน์ ปี2 เปิดมาไป ม ไม่มีเพื่อนเลย ตอนนี้ปี4 เพื่อนจะหนีจบกันหมดแล้วแต่เรายังเดินมาได้แค่ครึ่งทาง (ที่บ้านบอกให้รีบจบจะได้มาช่วยงาน)
หมดไฟในการเรียน
ไม่มีเวลาหาเพื่อน เวลาจะปรึกษาอาจารย์ยังไม่มี ขอคำแนะนำหน่อยครับ เก็บหน่อยกิตมาได้ครึ่งทางแล้ว แต่เหนื่อยจริง ทำงานโปรเจกคนเดียวท้อมาก ใบปริญญาแรกของบ้านด้วยครับ เข้าเรียนช่วงโควิดพอดีปี1ก็เลยได้เรียนออนไลน์ ปี2 เปิดมาไป ม ไม่มีเพื่อนเลย ตอนนี้ปี4 เพื่อนจะหนีจบกันหมดแล้วแต่เรายังเดินมาได้แค่ครึ่งทาง (ที่บ้านบอกให้รีบจบจะได้มาช่วยงาน)