คือพ่อเป็นคนกินเหล้า และเป็นแบบนี้มาแต่เด็ก กินเหล้า เมาแล้วชอบโวยวาย ไม่เคยส่งเสียเล่าเรียน แม่ก็เป็นคนรับภาระทุกอย่าง แต่เราก็พยายามเรียนจนจบปวส. พี่ชายเราก็จบ ม.3 และก็ไปฝึกงานอู่ลุงจนเชี่ยวชาญ น้องสาวแฝดก็จบปวช.  จนทุกคนมีงานทำช่วยเหลือตัวเองได้หมด มีเงินมากก็ให้มาก มีน้อยก็ให้ กัน กับพ่อ ก็ให้แต่ที่ให้ ไปไม่พอกลายเป็นไถ ที่ละ100 200 เพื่อเอาไปกินเหล้า แต่บอกว่า เอาไปทำอย่างอื่น ไม่ให้ก็มองว่าเนรคุณ พูดอะไรมากไม่ได้เลย พูดแม่ก็ห้ามปราม ว่าบาป ก่อนหน้านี้ ตั้งแต่เด็กเราก็บอกพ่อตลอด ว่าเลิกนะ เลิก หนูเปนห่วง แต่ทุกครั้งจะได้รับคำตอบว่าเรื่องของกู  มีวันนึงโมโหมาก คือกิน แล้วเมาผลักแม่ ผลักเรา จนขาเราชำ้ไปทั้งขา เราโกรธมาก จึงด่าไป พูดทุกอย่างที่เขาเคยทำเราเจ็บ แม่เจ็บ ใจ หลังจากนั้น เขาก็สงบลง ไม่กินเหล้า นานมาก อยู่ช่วงนึง บ้านเรามีความสุขมาก แต่มาปี สองปี นี้ พอกลับมาเป็นแบบเดิมอีกแล้ว ไม่รู้ทำไม คราวนี้หนักกว่าเดิมที่พูดแล้ว ตอกกลับว่า เรื่องของกู กูจะกินให้ตาย เหนื่อยมาก ใครเคยเจอแบบนี้ และมีวิธีรับมือยังไงบ้าง
**ขออภัยหากใช้คำพูดไม่เหมาะสม และอาจจะพูดวกวนไป***