ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลยค่ะ เพราะคนอื่นอาจจะไม่เชื่อเลยมาลงในนี้
เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหนก็จำไม่ได้ค่ะแต่จำได้ลางๆว่าตั้งแต่ตอนประถม (ตอนนี้ปี3ค่ะ) แล้วเป็นคนที่ฝันทุกคืน
ช่วงใกล้ๆจะตื่นก็ฝันแบบคนทั่วไป ที่ผ่านมาเป็นคนที่ควบคุมความฝันได้ แต่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองควบคุมได้อะค่ะ คือนึกว่าฝันธรรมดาๆใครๆก็ฝัน
จนกระทั่งมาดูหนังเรื่อง inception ตอนปีที่แล้ว แล้วก็ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับ lucid dream(เอาทฤษฎีจริงๆนะคะอย่าหาว่าดูหนังมากไปหรืออะไรเลยเพราะหนังทำมาจากทฤษฎีจริงเหมือนกันและปัญหาเราเกิดขึ้นจริงๆ) ก็เพิ่งรู้ตัวเลยค่ะว่า
ที่ผ่านมาเราควบคุมฝันได้นี่นา เราสังเกตตัวเองจะรู้สึกตัวในฝันตลอดเวลา เราตัดสินใจได้ว่าจะตื่นตอนไหน และปัญหาก็คือ
สมงสมองเราสับสนมากค่ะ เพิ่งมารู้ตัวว่าเรามักจะเอาความฝันไปปะปนกับความจริง ก็ว่าเอ๊ะทำไมที่ผ่านมาจำอะไรที่แน่นอนแทบไม่ได้เลย
บวกกับด้วยความที่เป็นคนคิดเยอะด้วยก็ยิ่งไปกันใหญ่ เรามักจะเก็บเรื่องค้างคาเรื่องเครียดไปฝัน
เช่น วันนี้เราคุยกับเพื่อนคนหนึ่ง แต่พอตกเย็นดันนึกได้ว่าลืมพูดเรื่อง X กับเพื่อนคนนั้น ก็คิดไว้ในใจว่าเดี๋ยวไปคุยต่อพรุ่งนี้ พอคืนนั้นกลับกลายเป็นว่าเราฝันว่าคุยเรื่อง X กับคนๆนั้นแล้วเสร็จสรรพเรียบร้อย ด้วยความที่ทุกอย่างเหมือนจริงมากๆ เราจดจำว่าเราคุยกับเพื่อนไปเรียบร้อยแล้ว พอมาเจอหน้าเพื่อนอีกทีถ้าเราพูดถึงเรื่อง x ขึ้นมาเพื่อนก็งงเลยค่ะ เพราะเราดันจำไปเองว่าที่ฝันตอนนั้นคือคุยแล้วจริงๆ
อีกตัวอย่าง สมมติว่าเราฝันกำลังทะเลาะกับแฟนอยู่ ในฝันมันเหมือนจริงมากๆ(แต่รู้อยู่ว่าฝัน) แล้วแฟนพูดไม่ดีกับเราในฝัน เราจำความรู้สึกนั้นเลย ด้วยความเป็นคนเซนซิทีฟด้วย จำแบบฝังใจ พอตื่นขึ้นมาก็เพลียรู้ว่าฝัน แต่พอในชีวิตจริงมาทะเลาะกับแฟนอีกแล้วเราดันไปว่าแฟนว่า เขาพูดไม่ดีกับเรา แฟนก็งงไปเลยค่ะ เราจำผิดไปเองซะงั้น มันไม่ได้เกิดขึ้นจริง
อีกอย่างไม่ค่อยฝันแฟนตาซีค่ะจะชอบฝันเกี่ยวกับเรื่องราวในชีวิตประจำวันซะมากกว่า
เหมือนกับว่าเราดำเนินชีวิตประจำวันตามปกติ เราอยู่ในโลกจริงๆยังไงอย่างงั้นแหละค่ะ แต่เรารู้ว่าฝัน
สิ่งที่ตามมาคือ เวลามีคนมาถามเรื่องนู้นเรื่องนี้ ว่าตอนนั้นทำอะไร เราก็สับสนไปหมดว่า อันไหนเราทำในฝันอันไหนเราทำเรื่องจริงกันแน่
อาจจะเผลอไปเล่าความลับคนอื่นหรือเข้าใจผิดเกี่ยวกับคนอื่นหรือพูดเรื่องที่เราคิดว่าจริงให้ข้อมูลผิดๆกับคนอื่นไป (ซึ่งก็เคยเกิดขึ้นจริงแล้ว)
กระทบกับชีวิตประจำวันพอสมควรค่ะ
นี่เป็นผลกระทบจาก Lucid dream ที่มากเกินไปใช่มั้ยคะ
การแก้ปัญหาที่ใช้ได้ผลของเราคือ คือ การตั้งนาฬิกาปลุกก่อนเวลาจะเริ่มฝัน
ั้เราเป็นคนนอน ประมาณ8ชม. สมมตินอนเที่ยงคืน จะตั้งไว้ 6-7โมงเช้า เว้นไว้ก่อนฝันซัก1ชม.
พอ7โมงปุ๊ปตื่นเลยโดยไม่ต้องฝัน
แต่จะกลายเป็นว่าเรานอนไม่พอแทน แล้วพอนอนไม่พอก็จะกลายเป็นยิ่งเพลียแล้วฝันอีก555 ใครๆก็อยากนอนให้พอ
จะ ทำยังไงดีคะ ตอนแรกก็เฉยๆแต่ยิ่งทับถมกันทุกวัน นับวันเราก็เจอเหตุการณ์ต่างๆมากขึ้น มีแต่ความสับสนค่ะ ฮรือ
อันนี้เป็นผลกระทบของLucidDreaming Effect
ไม่รู้ว่าเชื่อได้มากน้อยแค่ไหน
https://www.facebook.com/permalink.php?id=188701177945070&story_fbid=232997930182061
**********เพิ่มเติมคือมีคนถามว่าทำไมไม่เปลี่ยนเริ่องไปเลยในเมื่อบังคับได้**********
ในฝันเรารู้นะคะว่าฝัน แต่เราไม่ทำ Lucid dreamอีกแล้ว เวลาที่รู้ัตัวปุ๊ปจะรีบตื่นเลย ป้องกันเราแต่งเติมเรื่องราวไปมากกว่านี้
ที่จำคือเรื่องราวก่อนหน้าจะรู้ตัวพอรู้ตัวเรื่องก็ดำเนินอยู่สักพักแล้วเราจะรีบตื่นเอง การเปลี่ยนฉากไม่ได้แก้ให้เราเลิกจำแบบผิดๆได้
อาจจะจำแบบทวิสไปอีก
แยกความจริงกับความฝันไม่ออกค่ะทำยังไงดี
เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหนก็จำไม่ได้ค่ะแต่จำได้ลางๆว่าตั้งแต่ตอนประถม (ตอนนี้ปี3ค่ะ) แล้วเป็นคนที่ฝันทุกคืน
ช่วงใกล้ๆจะตื่นก็ฝันแบบคนทั่วไป ที่ผ่านมาเป็นคนที่ควบคุมความฝันได้ แต่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองควบคุมได้อะค่ะ คือนึกว่าฝันธรรมดาๆใครๆก็ฝัน
จนกระทั่งมาดูหนังเรื่อง inception ตอนปีที่แล้ว แล้วก็ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับ lucid dream(เอาทฤษฎีจริงๆนะคะอย่าหาว่าดูหนังมากไปหรืออะไรเลยเพราะหนังทำมาจากทฤษฎีจริงเหมือนกันและปัญหาเราเกิดขึ้นจริงๆ) ก็เพิ่งรู้ตัวเลยค่ะว่า
ที่ผ่านมาเราควบคุมฝันได้นี่นา เราสังเกตตัวเองจะรู้สึกตัวในฝันตลอดเวลา เราตัดสินใจได้ว่าจะตื่นตอนไหน และปัญหาก็คือ
สมงสมองเราสับสนมากค่ะ เพิ่งมารู้ตัวว่าเรามักจะเอาความฝันไปปะปนกับความจริง ก็ว่าเอ๊ะทำไมที่ผ่านมาจำอะไรที่แน่นอนแทบไม่ได้เลย
บวกกับด้วยความที่เป็นคนคิดเยอะด้วยก็ยิ่งไปกันใหญ่ เรามักจะเก็บเรื่องค้างคาเรื่องเครียดไปฝัน
เช่น วันนี้เราคุยกับเพื่อนคนหนึ่ง แต่พอตกเย็นดันนึกได้ว่าลืมพูดเรื่อง X กับเพื่อนคนนั้น ก็คิดไว้ในใจว่าเดี๋ยวไปคุยต่อพรุ่งนี้ พอคืนนั้นกลับกลายเป็นว่าเราฝันว่าคุยเรื่อง X กับคนๆนั้นแล้วเสร็จสรรพเรียบร้อย ด้วยความที่ทุกอย่างเหมือนจริงมากๆ เราจดจำว่าเราคุยกับเพื่อนไปเรียบร้อยแล้ว พอมาเจอหน้าเพื่อนอีกทีถ้าเราพูดถึงเรื่อง x ขึ้นมาเพื่อนก็งงเลยค่ะ เพราะเราดันจำไปเองว่าที่ฝันตอนนั้นคือคุยแล้วจริงๆ
อีกตัวอย่าง สมมติว่าเราฝันกำลังทะเลาะกับแฟนอยู่ ในฝันมันเหมือนจริงมากๆ(แต่รู้อยู่ว่าฝัน) แล้วแฟนพูดไม่ดีกับเราในฝัน เราจำความรู้สึกนั้นเลย ด้วยความเป็นคนเซนซิทีฟด้วย จำแบบฝังใจ พอตื่นขึ้นมาก็เพลียรู้ว่าฝัน แต่พอในชีวิตจริงมาทะเลาะกับแฟนอีกแล้วเราดันไปว่าแฟนว่า เขาพูดไม่ดีกับเรา แฟนก็งงไปเลยค่ะ เราจำผิดไปเองซะงั้น มันไม่ได้เกิดขึ้นจริง
อีกอย่างไม่ค่อยฝันแฟนตาซีค่ะจะชอบฝันเกี่ยวกับเรื่องราวในชีวิตประจำวันซะมากกว่า
เหมือนกับว่าเราดำเนินชีวิตประจำวันตามปกติ เราอยู่ในโลกจริงๆยังไงอย่างงั้นแหละค่ะ แต่เรารู้ว่าฝัน
สิ่งที่ตามมาคือ เวลามีคนมาถามเรื่องนู้นเรื่องนี้ ว่าตอนนั้นทำอะไร เราก็สับสนไปหมดว่า อันไหนเราทำในฝันอันไหนเราทำเรื่องจริงกันแน่
อาจจะเผลอไปเล่าความลับคนอื่นหรือเข้าใจผิดเกี่ยวกับคนอื่นหรือพูดเรื่องที่เราคิดว่าจริงให้ข้อมูลผิดๆกับคนอื่นไป (ซึ่งก็เคยเกิดขึ้นจริงแล้ว)
กระทบกับชีวิตประจำวันพอสมควรค่ะ
นี่เป็นผลกระทบจาก Lucid dream ที่มากเกินไปใช่มั้ยคะ
การแก้ปัญหาที่ใช้ได้ผลของเราคือ คือ การตั้งนาฬิกาปลุกก่อนเวลาจะเริ่มฝัน
ั้เราเป็นคนนอน ประมาณ8ชม. สมมตินอนเที่ยงคืน จะตั้งไว้ 6-7โมงเช้า เว้นไว้ก่อนฝันซัก1ชม.
พอ7โมงปุ๊ปตื่นเลยโดยไม่ต้องฝัน
แต่จะกลายเป็นว่าเรานอนไม่พอแทน แล้วพอนอนไม่พอก็จะกลายเป็นยิ่งเพลียแล้วฝันอีก555 ใครๆก็อยากนอนให้พอ
จะ ทำยังไงดีคะ ตอนแรกก็เฉยๆแต่ยิ่งทับถมกันทุกวัน นับวันเราก็เจอเหตุการณ์ต่างๆมากขึ้น มีแต่ความสับสนค่ะ ฮรือ
อันนี้เป็นผลกระทบของLucidDreaming Effect
ไม่รู้ว่าเชื่อได้มากน้อยแค่ไหน https://www.facebook.com/permalink.php?id=188701177945070&story_fbid=232997930182061
**********เพิ่มเติมคือมีคนถามว่าทำไมไม่เปลี่ยนเริ่องไปเลยในเมื่อบังคับได้**********
ในฝันเรารู้นะคะว่าฝัน แต่เราไม่ทำ Lucid dreamอีกแล้ว เวลาที่รู้ัตัวปุ๊ปจะรีบตื่นเลย ป้องกันเราแต่งเติมเรื่องราวไปมากกว่านี้
ที่จำคือเรื่องราวก่อนหน้าจะรู้ตัวพอรู้ตัวเรื่องก็ดำเนินอยู่สักพักแล้วเราจะรีบตื่นเอง การเปลี่ยนฉากไม่ได้แก้ให้เราเลิกจำแบบผิดๆได้
อาจจะจำแบบทวิสไปอีก