ตามหัวข้อเลยคือเรารู้ตัวว่าฝันในฝัน ไม่ว่าเราจะฝันอะไร เราจะรู้ตัว แรกๆมานานทีหน แต่3วันมานี้ ก็รู้ตัวตลอด ล่าสุดก็เมื่อกี้นี้แหละ พึ่งตื่นเลยจำได้แม่น เลยมาบันทึกไว้ คือในฝันมันเป็นที่ๆ เราไม่เคยไป มันเป็นที่ๆมีชาวบ้านอาศัยอยู่ สร้างบ้านติดกันมาก มีทางถนนเล็กๆ เล็กที่รถใหญ่ๆขับเข้ามาไม่ได้ ละในฝันก็ไม่เห็นมีรถสักคัน
รถเล็กก็ไม่มี ละทางซับซ้อนมาก เราก็ยังไม่รู้ว่าฝันนะแต่มารู้ ตอนเดินไปเจอจรเข้ตัวเบ่อเร้อจ้องหน้า นอนขวางทางเลย เราเลยถอยหลังออกได้3ก้าว นรกมากหางตาไปเจอหางจรเข้ตัวเบ่อเร้อกว่าอยู่ข้างๆใกล้มากเพราะถนนมันแคบโคตร ยอมตายละหลับตาปี๋เลย หัวเริ่มคิดละ นี่มันเหตุการณ์อะไรเนี้ยะ เรารู้ตอนนี้ละว่าฝัน พอเราคิดได้เราก้สบายใจ ลืมตามาจรเข้หายหมด ก็เดินไปต่อ ไม่ยอมตื่นอยากสำรวจฝันนี้ต่อ มีชาวบ้านพูดคุย ทักทายกัน บางหลังก็ ทักเราด้วยนะมาเที่ยวหรอ เดินไปจนสุดทางรู้สึกโล่งหน่อย ไม่มีบ้านแออัด หรือทางเดินแคบๆละ มีบ้าน 2-3หลัง มีลานกว้าง มองออกไปซ้ายมือสุดก็เห็นทะเล ละเป็นหน้าผาสูง เราถึงรู้ว่านี้เป็นเกาะนี่เอง เราก็เดินลงไปลานกว้าง ก็มีชาวบ้านพูดคุยกัน จนมีคุณลุงคนนึงโดนสวนเราไป แต่เราได้ยินว่าลุงแกพูดภาษาอะไรเบาๆ เราเลยหันหลังกลับไปมองลุง ละเห็นว่าลุงก็หยุดยืนมองเราอยู่แล้ว ละลุงแกก็พูดภาษาไรไม่รู้กับคนในฝันเราฟังไม่ออก แต่ดูละน่าจะเกี่ยวกะเรานี่แหละ เพราะทุกคนหันมองเราหมดเลย เราเลยบอกไปว่า อย่ามาทำให้กลัว เพราะไม่กลัวนี่มันก็แค่ฝัน รู้ตัวแล้วว่าฝัน ทุกคนคือคนที่หนูสร้างมา ทำหน้าที่ตัวเองต่อได้แล้ว อยากตื่นจะตื่นเอง แต่ลุงแกก็ทำน่ากังวลใจ ละพูดเหมือนออกคำสั่งละลุงและชาวบ้าน ก็พยายามจะจับตัวเรา ใครจะยอมให้จับนี่มันฝันชั้ลนะ เราก็ลอยตัวขึ้นเลย ละลุงแกก็พูดกับเราประโยคนึงว่า ตื่นแล้วก็ต้องกลับไป เรามองหน้าลุงนะแต่จำไม่ได้ละ แต่เรารู้สึกว่าลุงแกไม่ได้มีเจตนาร้าย เหมือนจะช่วยมากกว่า เราก็เลยยอมโดยการปล่อยตัวเองลงหน้าผา ก่อนจมลงน้ำเราได้โปกมือลาด้วยว่าไปแล้วนะทุกคน เป็นฝันที่สนุกมาก และเราก็ลืมตาตื่นมา
เราพบว่าตัวเองตื่นสายจากเวลาเดิม3ชั่วโมงกว่าเลย นาฬิกาปลุกก็ไม่ตื่น หลับลึกมาก
แต่เรารู้สึกเหมือนไม่ได้หลับเลย รู้สึกเหนื่อยมากด้วย เหนื่อยแบบว่า ระหว่างตื่นมาเขียนนี้ได้ไม่ถึง10บรรทัด เราก็พล้อยหลับต่อโดยไม่รู้ตัวเลย มันหนักหนังตามาก หลับไปประมาณ 30นาทีได้ แต่ไม่ฝันไรเลยนะ ตื่นมาสดชื่นดีมาก เลยมาเขียนต่อจนจบนี่แหละ
รู้ตัวว่าฝัน ในฝันค่ะ
รถเล็กก็ไม่มี ละทางซับซ้อนมาก เราก็ยังไม่รู้ว่าฝันนะแต่มารู้ ตอนเดินไปเจอจรเข้ตัวเบ่อเร้อจ้องหน้า นอนขวางทางเลย เราเลยถอยหลังออกได้3ก้าว นรกมากหางตาไปเจอหางจรเข้ตัวเบ่อเร้อกว่าอยู่ข้างๆใกล้มากเพราะถนนมันแคบโคตร ยอมตายละหลับตาปี๋เลย หัวเริ่มคิดละ นี่มันเหตุการณ์อะไรเนี้ยะ เรารู้ตอนนี้ละว่าฝัน พอเราคิดได้เราก้สบายใจ ลืมตามาจรเข้หายหมด ก็เดินไปต่อ ไม่ยอมตื่นอยากสำรวจฝันนี้ต่อ มีชาวบ้านพูดคุย ทักทายกัน บางหลังก็ ทักเราด้วยนะมาเที่ยวหรอ เดินไปจนสุดทางรู้สึกโล่งหน่อย ไม่มีบ้านแออัด หรือทางเดินแคบๆละ มีบ้าน 2-3หลัง มีลานกว้าง มองออกไปซ้ายมือสุดก็เห็นทะเล ละเป็นหน้าผาสูง เราถึงรู้ว่านี้เป็นเกาะนี่เอง เราก็เดินลงไปลานกว้าง ก็มีชาวบ้านพูดคุยกัน จนมีคุณลุงคนนึงโดนสวนเราไป แต่เราได้ยินว่าลุงแกพูดภาษาอะไรเบาๆ เราเลยหันหลังกลับไปมองลุง ละเห็นว่าลุงก็หยุดยืนมองเราอยู่แล้ว ละลุงแกก็พูดภาษาไรไม่รู้กับคนในฝันเราฟังไม่ออก แต่ดูละน่าจะเกี่ยวกะเรานี่แหละ เพราะทุกคนหันมองเราหมดเลย เราเลยบอกไปว่า อย่ามาทำให้กลัว เพราะไม่กลัวนี่มันก็แค่ฝัน รู้ตัวแล้วว่าฝัน ทุกคนคือคนที่หนูสร้างมา ทำหน้าที่ตัวเองต่อได้แล้ว อยากตื่นจะตื่นเอง แต่ลุงแกก็ทำน่ากังวลใจ ละพูดเหมือนออกคำสั่งละลุงและชาวบ้าน ก็พยายามจะจับตัวเรา ใครจะยอมให้จับนี่มันฝันชั้ลนะ เราก็ลอยตัวขึ้นเลย ละลุงแกก็พูดกับเราประโยคนึงว่า ตื่นแล้วก็ต้องกลับไป เรามองหน้าลุงนะแต่จำไม่ได้ละ แต่เรารู้สึกว่าลุงแกไม่ได้มีเจตนาร้าย เหมือนจะช่วยมากกว่า เราก็เลยยอมโดยการปล่อยตัวเองลงหน้าผา ก่อนจมลงน้ำเราได้โปกมือลาด้วยว่าไปแล้วนะทุกคน เป็นฝันที่สนุกมาก และเราก็ลืมตาตื่นมา
เราพบว่าตัวเองตื่นสายจากเวลาเดิม3ชั่วโมงกว่าเลย นาฬิกาปลุกก็ไม่ตื่น หลับลึกมาก
แต่เรารู้สึกเหมือนไม่ได้หลับเลย รู้สึกเหนื่อยมากด้วย เหนื่อยแบบว่า ระหว่างตื่นมาเขียนนี้ได้ไม่ถึง10บรรทัด เราก็พล้อยหลับต่อโดยไม่รู้ตัวเลย มันหนักหนังตามาก หลับไปประมาณ 30นาทีได้ แต่ไม่ฝันไรเลยนะ ตื่นมาสดชื่นดีมาก เลยมาเขียนต่อจนจบนี่แหละ