เราอายุ  25 ปี โสดมา4 หลังจากเลิกกับแฟนคนแรก  จนเรียนจบมาทำงานอยู่ที่ๆนึงและได้มารู้จักผู้ชายคนนึง  เราก็เฉยๆนะ  แต่เขาพยายามเข้าหาเรามาก ประมาน3เดือน เราเลยลองคุย ตอนนั้นกะว่าคุยขำๆเล่นๆไม่คิดอะไร  จนคบมาได้4เดือน  ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ารักเขาตอนไหน เราดูแลเอาใจใส่ เทคแคร์ทุกอย่าง  จนวันนึงเขามาหาเราแล้วบอกว่าพรุ่งนี้เราแต่งงานแล้วนะ  เราแฟนที่เขาคบมา เกือบ10ปีท้อง  เราอึ้ง เจ็บ  จุก  แล้วถามตัวเองว่าที่ผ่านมาคืออะไร  ก็จากกันไปไม่ได้พูดอะไรซักคำ  หลังจากวันแต่งงานหนึ่งวันเขามาหาเรามาร้องไห้บอกว่าเจาคิดถึงเรารักเราอยากกอดเรา  เขสบอกว่ามันเป็นวันแต่งงานที่ทำไมในหัวมีแต่เรา  เรากอดเขาแล้วบอกว่าเรารักเธอมากนะ  เธอแต่งงานแล้ว เธอมีครอบครัวแล้ว  และที่สำคัญเธอกำลังจะเป็นพ่อคน"   เรากอดเขาแล้วพูดว่าเรารักเธอมากนะ เราจะอยู่กับเธอก็ได้  แต่เราไม่อยากให้ครอบครัวเธอพัง  เธอจำไว้นะเรายอมเลิกกับเธอเพราะเราอยากให้เธอมีความสุขกับครอบครัวเธอ  เราไม่ต้องการให้ครอบครัวเธอพัง  เพราะฉะนั้นเธอห้ามเอาใครเข้ามาเพื่อทำให้ครอบครัวเธอพังอีกนะ!!!   สุดท้ายเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นะ  ถึงจะเป็นตอนนี้ไม่ได้ก็ตาม  เราเจ็บมากนะ  แต่เรื่องนี้ต้องมีคนใดคนนึงต้องปล่อยมือไป  เราจะไม่ยอมให้เธอมาคิดเสียใจในวันที่แฟนเธอจับได้ว่า  วันนั้นทำไมไม่เลิกกับเราทั้งที่เลิกได้ ขอให้เธอและครอบครัวเธอมีความสุขมากๆๆ    


รักและคิดถึง.....