โสดอย่างนี้มานานเท่าไหร่เล่าใครจะรู้
โสดเป็นปีกี่เดือนกี่วัน ไม่เห็นจะมีใคร
เข้ามาเติมเต็มท่วงทำนอง
ช่วงชีวิตที่มันขาดหาย
ไม่รู้เมื่อไหร่ ใครหนอ

อยู่ลำพังมันเหงาเหลือเกิน โอ้ใจเอ๋ย
วอนสายลมลำเพยช่วยเอื้อนเอ่ย ความรักไป
ฝากเจ้านกที่เหินลม ช่วยหอบรักของข้านี้ไป
มีใครได้ยินไหมช่วยตอบที

รถไฟขบวนสุดท้าย ผ่านชานชาลาหรือยัง
ใครหนอคือความหวัง จะมอบใจให้กับฉัน
คนอื่นมีคู่รัก ปลอบตัวเองต้องมีสักวัน
จูงมือเดินเบียดกัน อยู่ที่ไหนเนื้อคู่ฉัน

คนโสดมีบ้างไหม ลองยกมือขึ้นหน่อย
จะได้ไม่ต้องคอยแอบมองแฟนคนอื่นอยู่อย่างนี้
อยากมีใครอย่างเขา มันอิจฉาน้ำตาตกในทุกที
กอดหมอนอยู่ทั้งปี อยากจะมีใครสักคนไว้ให้กอด

อยากจะเมมเบอร์โทรสักคนว่าที่รัก
ความคิดถึงมีที่หยุดพัก คงอุ่นในหัวใจ
ฟ้าดลใจช่วยเร่งที บอกผ่านเพลงนี้ไป
จะรักให้สาใจ ทิ้งความโสด

รถไฟขบวนสุดท้าย ผ่านชานชาลาหรือยัง
ใครหนอคือความหวัง จะมอบใจให้กับฉัน
คนอื่นมีคู่รัก ปลอบตัวเองต้องมีสักวัน
จูงมือเดินเบียดกัน อยู่ที่ไหนเนื้อคู่ฉัน

คนโสดมีบ้างไหม ลองยกมือขึ้นหน่อย
จะได้ไม่ต้องคอยแอบมองแฟนคนอื่นอยู่อย่างนี้
อยากมีใครอย่างเขา มันอิจฉาน้ำตาตกในทุกที
กอดหมอนอยู่ทั้งปี อยากจะมีใครสักคน

คนโสดมีบ้างไหม ลองยกมือขึ้นหน่อย
จะได้ไม่ต้องคอยแอบมองแฟนคนอื่นอยู่อย่างนี้
อยากมีใครอย่างเขา มันอิจฉาน้ำตาตกในทุกที
กอดหมอนอยู่ทั้งปี อยากจะมีใครสักคนไว้ให้กอด

ฝากเพลงรักของข้านี้ไป กล่อมเธอให้ฝันดี
จากใจหนึ่งดวงนี้ ของคนโสด