ขอเกริ่นเลยปีนี้กำลังจะ30แล้วค่ะ 🥹

เริ่มเรื่องเลยนะคะ เรามีคนคุยอยู่คนนึงค่ะ เพื่อนแนะนำมาให้ซึ่งเราก็คุยมาได้เกือบครึ่งปีแล้ว

นิสัย : ดีเลยค่ะ รักสัตว์ รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้ ดูแลเทคแคร์ทุกอย่าง เรียกได้ว่าถ้าแค่บอกว่าอยากให้มาหา หรืออยากกินอะไร เขาจะพาเราไปแน่นอน เป็นผชที่อะไรก็ได้ตามใจทุกอย่าง อาจจะมีข้อเสียตรงที่ขาดความเป็นผู้นำ พวกการตัดสินใจอะไรเด็ดขาด ซึ่งเราชอบคนแนวนั้นมากกว่าค่ะ
การเงินก็ไม่ต้องห่วง ค่าข้าว หรือค่าเที่ยวใดๆ เขาจะออกให้หมดเลย เราก็ต้องพยายามแย่งเขาออกบ้าง เกรงใจอะ
สรุปโดยรวม คือไม่เคยมีแฟนคนไหนดูแลใส่ใจเราดีเท่าเขาเลยค่ะ 

แต่เรื่องของเรื่องคือ เราก็คุยด้วยโอเคค่ะ พิมคุยกันทุกวัน เจอกันสักเดือนละ2-3ครั้ง เขาให้เกียรติเรามากแทบไม่แตะเนื้อต้องตัวเราเลยค่ะ5555 แต่นั่นแหละไม่รู้ทำไม เราไม่ได้มีฟิลแบบตื่นเต้น คลั่งรัก หรือโหยหาเขาแบบสมัยมีแฟนแต่ก่อนเลย จำได้สมัยมีก่อนเราคลั่งรักมากกกๆๆๆ 
ไม่รู้ว่าเพราะแก่แล้วรึป่าว เลยอาจจะด้านชา หรือโสดมานานเกินไปรึป่าว
บางทีเขาอยากโทรหา เราก็จะขกโทรคุยบ้าง จริงๆเราเป็นคนไม่ชอบคุยโทรศัพท์ค่ะ แต่ให้โทรคุยก็โทรได้นะคะแค่ไม่ได้จอยมากแบบตอนเด็กๆที่โทรกันทั้งคืน

ใจก็คือ อยากจริงจังคบใครสักคนนานๆสักที ก็คิดว่าคนๆนี้แหละ น่าจะดูแลรักเราจริงๆแน่นอน ฝากฝังชีวิตน่าจะได้ แต่ใจนึงกลัวตัวเองค่ะ เราจะเบื่อเขามั้ย หรือมันจะมีวันที่เราคลั่งรักเขาได้รึป่าว หรืออยู่ๆไปก็น่าจะคลั่งรักขึ้นเอง
หรือทุกคนคิดว่าจริงๆแค่อยู่ด้วยแล้วสบายใจก็น่าจะพอแล้วคะ ไม่ต้องคลั่งรักก็ได้ พออายุเริ่มเยอะก็เลยเริ่มคิดหลายๆอย่างค่ะ กลุ้มใจมาก แงงง

ปัจจัยที่คนอายุ 30 เลือกคบแฟนของเพื่อนๆมีอะไรบ้างคะ หรือถ้าคุณเจอคนที่ใช่มันจะรู้สึกยังไงคะ ช่วยแนะนำจะดีมากเลยค่ะ ขอบคุณมากค่า