บทนำ
กริ๊งงงงงงงงง....
เสียงของนาฬิกาดังขึ้นปลุกฉันให้ตื่นจากการหลับฝันหวานถึงชายในฝัน หากแต่เป็นเสียงนาฬิกาปลุกของฉันเพียงเรือนเดียวมันคงไม่สามารถดึงฉันออกจากภวังค์แห่งนั้นได้ แต่นี้ฉันกลับได้ยินเสียงนาฬิกาเกือบร้อยเรือนในบริเวณที่ห่างจากบ้านฉันไม่เกิน 500 เมตร ที่พร้อมใจกันดังเพื่อนปลุกเจ้าของตัวเองจากการหลับฝันเพื่อไปอาบน้ำแต่ตัวไปเรียนให้ทัน แฟนต้า สวนน้อยผู้น่ารัก และน่าสงสาร ที่มีสิ่งพอเศษมาพร้อมกับตัวตั้งจำความได้ ครั้งแรกเลยที่ฉันรับรู้ได้ถึงการมีสิ่งพิเศษนี้คือ ตอน 7 ขวบ ฉันกำลังนอนหลับฝันถึงการ์ตูนน้อยสุดน่ารักอยู่นั้น ฉันก็ได้ยินเสียงนาฬิกานับร้อยเรือนดังปลุกฉันขึ้นมา อีกทั้งยังเสียงอแจพูดคุยของผู้คนต่างๆที่อยู่ใกล้บ้านโดยที่ฉันไม่ต้องแอบฟังให้เสียงเวลาเลย ไม่ว่าจะเสียงด่ากันของแม่ลูกที่อยู่บ้าน 3 หลังถัดไป เสียงแฟนหนุ่มสาวจู้จี้กันในตอนเช้าก่อนออกไปทำงาน อีกทั้งเสียงที่ได้ยินชัดที่สุด คือเสียงแม่ที่บ่นพ่ออยู่ชั้นล่างของบ้านนั้นเอง
“ ยัยแฟนต้า!!!!! ตื่นรึยังไม่รีบอาบน้ำแกจะไปเรียนไม่ทันแล้วน่ะ มัวนอนอยู่ได้ “
“ว๊ายยยยย ทำไมแม่ไม่รีบเตือนหนูอะ สายแล้วๆ “
สาธยายมาเสียนานเอาเป็นว่าสั้นๆ เลยน่ะฉันมีสัมผัสพิเศษที่มนุษย์ธรรมดาๆเขาไม่มีกัน และที่สำคัญฉันกำลังจะไปโรงเรียนสายเพราะมัวแต่สาธยายเรื่องตัวเองให้ฟัง
....ณ โรงเรียนชินโด.....
“สายอีกแล้วน่ะต้า เสียงนาฬิกาปลุกมันไม่ช่วยแกเลยเหรอ “ เสียงทักทายอันคุ้นเคยของเพื่อนสาวที่แสนสนิทอย่างตัวเล็กดังขึ้น
“โทษทีแก ฉันชินไปแล้วทำไงได้ล่ะ 555” ฉันตอบไปแบบขำๆ และได้ยินไม่ผิด ยัยตัวเล็กรู้ถึงสิ่งพิเศษที่ฉันมี เพราะฉันกับยัยนี้เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่อนุบาล เราเลยไม่เคยมีเรื่องปิดบังกันแม้แต่เรื่องเดียว รวมถึงเรื่องหนุ่มในสต๊อกคุณเธอด้วย ของอวยเพื่อนหน่อยล่ะกัน ตัวเล็ก เป็นลูกคุณหนูไฮโว ที่มีนิสัยเปรี้ยวซ่ามากกกกกกก( กอไก่ล้านตัวก็ไม่พอ) แต่ชีจะเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้มากตอนอยู่ที่โรงเรียน หากแต่ไปเจอกันข้างนอกหรือผับ คุณจะไม่มีทางเชื่อเลยว่าจะเป็นคนเดียวกับที่เจอที่โรงเรียน อีกทั้งวงในยังให้ฉายาเธออีกว่า “ แม่คาสโนว่าเสือสาว” เพราะว่าเธอทั้งสวย เก่ง ตัวเล็ก ผิวขาว ผมยาวสลวย อีกทั้งยังมีดวงตาที่กลมโต ปากได้กระจับ อีกทั้งยังมีดวงตาที่เป็นประกายทีเขียวมรกตที่ยิ่งมองยิ่งหลงไหล หนุ่มจึงพากันเดินต่อแถวมาจีบคุณเธอแบบไม่ขาดสายเลยทีดะ.......เดียว
“ เหมออะไรของแกยัยแฟน ฝันถึงผู้ชายคนไหนอยู่เหรออออออ” ที่สำคัญคุณเธอยังปากคอเลาะร้ายด้วยจ้า
“ ใครมันจะไปมีหนุ่มไม่ขาดสต๊อกแบบแกล่ะคุณหนูตัวเล็ก”ฉันเองก็ไม่ยอมให้กัดฝ่ายเดียวหรอกน่ะ555
“ จุ๊ๆ อย่าดังซิเดียวคนอื่นเค้ารู้กันหมด”
“จ้าแม่คนเรียบร้อย” ฉันพูดพลางหันหน้าหนีแล้วมองไปยังประตูที่ตอนนี้มีชาย 3 คนเดินเข้ามาอย่างแปลกใจ เพราะฉันเองก็ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน สงสัยจะมีนักเรียนใหม่ย้ายมาอีกตามเคย
....ผู้หญิง2คนนั้นสวยว่ะ สงสัยต้องตีสนิท....(เสียงความคิดของชายคนแรก)
....สเปกเลยคนที่ตัวเล็กๆอะ.....(เสียงความคิดของชายคนที่2)
...คนอะไรสวยแต่นมเล็ก แถมใสกางเกงในลายการ์ตูนด้วย555...(เสียงความคิดของชายคนสุดท้าย) แต่เดี่ยวน่ะ....เมื่อฉันว่านายคนสุดท้ายจะหมายถึงฉันน่ะ เพราะจากสายตาเขามองตรงมาที่ฉันต่างจากอีก 2 คนที่กำลังมองยัยตัวเล็กประดุจว่าต้องมนต์คุณเธอเข้าให้แล้ว และที่สำคัญนานนั้นรู้ได้ยังไงว่าฉันใส่กางเกงในลายการ์ตูน
“ไอ้ลามก!!!!!!” ฉันตะโกนใส่หน้าหมอนั้น จนเพื่อนๆในห้องหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว รวมไปถึงอาจารย์ดอกไม้ อาจารย์ประจำชั้นที่ควบตำแหน่งฝ่ายปกครอง อีกทั้งยังไม่ค่อยถูกชะตากับฉันที่เดินเข้ามาด้วยอีกคน
“เป็นอะไรของเธอแฟนต้า” เสียงของอาจารย์ดอกไม้นั้นเอง
“เออ......เปล่าค่ะ” ฉันตอบแบบรู้สึกผิด แต่ทันทีที่มองยังมันนายนั้นฉันก็แทบระเบิดลงเมื่อเห็นว่าเขากำลังกลั้นขำฉันอยู่จนน่าแดง
“เอาล่ะๆ วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มาเพิ่ม 3 คนน่ะค่ะอ้าวหนุ่มๆแนะนำตัวกันหน่อย”
“สวัสดีคับ ผม ที่รัก คับ” นายคนแรกแนะนำตัวพร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆในห้อง ดูจากลักษณะแล้วหมอนี่จะเจ้าชู้ไม่เบา เห็นโปรยเสน่ห์จะทั่วห้องแล้วล่ะตั้งแต่เข้ามา
“สวัสดีกับ ผม แก้วน้ำ คับ”นายคนที่สองแนะนำ ดูน่านายนี่จะเรียบร้อยที่สุดในกลุ่มล่ะเพราะตั้งแต่เข้ามาเห็นยืนยิ้มอย่างเดียว
“สวัสดี ฉัน กีต้าร์ “ทันทีที่นายนั้นเอ่ยแนะนำตัวจบเขาก็หันไปยิ้มให้ฉันราวกับว่าจะสื่อให้ฉันรู้ว่าจำชื่อฉันให้ดีๆน่ะ และก่อนที่อาจารย์จะเริ่มสอนท่านก็ได้เอ่ยประโยคที่ฆ่าฉันออกมา
“กีต้าร์ไปนนั่งข้างแฟนต้าล่ะกัน ส่วนแก้วน้ำไปนั่งข้างตัวเล็ก แล้วก็ที่รักไปนั่ง.....เอ๊ะเหมือนจะขาด....”
“ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ” เสียงของคนที่อาจารย์ถามถึงแทรกเข้ามาพอดี ยัยยาหยีนั้นเอง เพื่อนสนิทของฉันอีกคนที่เธอมักจะมาเรียนสายประจำ จนแทบจะว่าได้ สายชนิดที่ว่าเกือบเที่ยง ยาหยีเป็นผู้หญิงที่น่าตาน่ารัก ผมสั้นปะบ่า ดวงตากลมโตสีฟ้า คล้ายกับตุ๊กตาบาร์บี้
“งั้น เทอไปนั่งคู่กันตรงนั้นล่ะกัน” เสียงอาจารย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับหน้าบอกบุญไม่รับของยัยยาหยี
“ O__T” >> หน้าของยาหยี
“มาเรามาเริ่มต้นเรียนกันเลยแล้วกัน” อาจารย์พูดจบก็หันหลังให้พวกเรา แล้วเริ่มลงมือเขียนกระดานทันที
“เมื่อกี้เธอว่าใคร” เสียงของน่ากีต้าร์เอ่ยขึ้นแต่สายตากลับมองตรงไปที่กระดาน
“............” ฉันทำเป็นไม่สนใจแล้วหันไปจดตามอาจารย์ต่อ
“ฉันถามว่าเธอว่าใคร” หมอนั้นเอ่ยขึ้นเสียงราบอีกครั้ง แต่ฉันก็ยังนั้นเงียบไม่ตอบเหมือนเดิม
......ผู้หญิงอะไรหยิ่งชะมัด หัวก็ฟู ถามยังใส่กางเกงในลาย....
“นี่นายจะอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย” ฉันพูดออกไปด้วยความโมโห ทำให้อาจารย์หยุดเขียนที่กระดานดำ แล้วหันมามองที่ฉันก่อนจะขยับแว่นนิดนึง เป็นสัญญาณเตือนถึงหายนะที่กำลังจะมาเยือนฉันในอีกไม่ช้า
“เธอสองคน ออกไปยืนน่าห้อง เดี่ยวนี้!!!” นั้นไง...
“อาจารย์ค่ะ คือหนูไม่ได้...” ฉันพยายามที่จะอธิบายให้อาจารย์ฟัง แต่กลับไม่เป็นผลแต่อย่างใดเพราะ
“เดี่ยวนี้!!!”ฉันและนายกีตาร์จำต้องเดินก้มน่าออกจากห้องไปแต่โดยดี
รักร้ายร้ายของยัยจอมซ่า
กริ๊งงงงงงงงง....
เสียงของนาฬิกาดังขึ้นปลุกฉันให้ตื่นจากการหลับฝันหวานถึงชายในฝัน หากแต่เป็นเสียงนาฬิกาปลุกของฉันเพียงเรือนเดียวมันคงไม่สามารถดึงฉันออกจากภวังค์แห่งนั้นได้ แต่นี้ฉันกลับได้ยินเสียงนาฬิกาเกือบร้อยเรือนในบริเวณที่ห่างจากบ้านฉันไม่เกิน 500 เมตร ที่พร้อมใจกันดังเพื่อนปลุกเจ้าของตัวเองจากการหลับฝันเพื่อไปอาบน้ำแต่ตัวไปเรียนให้ทัน แฟนต้า สวนน้อยผู้น่ารัก และน่าสงสาร ที่มีสิ่งพอเศษมาพร้อมกับตัวตั้งจำความได้ ครั้งแรกเลยที่ฉันรับรู้ได้ถึงการมีสิ่งพิเศษนี้คือ ตอน 7 ขวบ ฉันกำลังนอนหลับฝันถึงการ์ตูนน้อยสุดน่ารักอยู่นั้น ฉันก็ได้ยินเสียงนาฬิกานับร้อยเรือนดังปลุกฉันขึ้นมา อีกทั้งยังเสียงอแจพูดคุยของผู้คนต่างๆที่อยู่ใกล้บ้านโดยที่ฉันไม่ต้องแอบฟังให้เสียงเวลาเลย ไม่ว่าจะเสียงด่ากันของแม่ลูกที่อยู่บ้าน 3 หลังถัดไป เสียงแฟนหนุ่มสาวจู้จี้กันในตอนเช้าก่อนออกไปทำงาน อีกทั้งเสียงที่ได้ยินชัดที่สุด คือเสียงแม่ที่บ่นพ่ออยู่ชั้นล่างของบ้านนั้นเอง
“ ยัยแฟนต้า!!!!! ตื่นรึยังไม่รีบอาบน้ำแกจะไปเรียนไม่ทันแล้วน่ะ มัวนอนอยู่ได้ “
“ว๊ายยยยย ทำไมแม่ไม่รีบเตือนหนูอะ สายแล้วๆ “
สาธยายมาเสียนานเอาเป็นว่าสั้นๆ เลยน่ะฉันมีสัมผัสพิเศษที่มนุษย์ธรรมดาๆเขาไม่มีกัน และที่สำคัญฉันกำลังจะไปโรงเรียนสายเพราะมัวแต่สาธยายเรื่องตัวเองให้ฟัง
....ณ โรงเรียนชินโด.....
“สายอีกแล้วน่ะต้า เสียงนาฬิกาปลุกมันไม่ช่วยแกเลยเหรอ “ เสียงทักทายอันคุ้นเคยของเพื่อนสาวที่แสนสนิทอย่างตัวเล็กดังขึ้น
“โทษทีแก ฉันชินไปแล้วทำไงได้ล่ะ 555” ฉันตอบไปแบบขำๆ และได้ยินไม่ผิด ยัยตัวเล็กรู้ถึงสิ่งพิเศษที่ฉันมี เพราะฉันกับยัยนี้เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่อนุบาล เราเลยไม่เคยมีเรื่องปิดบังกันแม้แต่เรื่องเดียว รวมถึงเรื่องหนุ่มในสต๊อกคุณเธอด้วย ของอวยเพื่อนหน่อยล่ะกัน ตัวเล็ก เป็นลูกคุณหนูไฮโว ที่มีนิสัยเปรี้ยวซ่ามากกกกกกก( กอไก่ล้านตัวก็ไม่พอ) แต่ชีจะเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้มากตอนอยู่ที่โรงเรียน หากแต่ไปเจอกันข้างนอกหรือผับ คุณจะไม่มีทางเชื่อเลยว่าจะเป็นคนเดียวกับที่เจอที่โรงเรียน อีกทั้งวงในยังให้ฉายาเธออีกว่า “ แม่คาสโนว่าเสือสาว” เพราะว่าเธอทั้งสวย เก่ง ตัวเล็ก ผิวขาว ผมยาวสลวย อีกทั้งยังมีดวงตาที่กลมโต ปากได้กระจับ อีกทั้งยังมีดวงตาที่เป็นประกายทีเขียวมรกตที่ยิ่งมองยิ่งหลงไหล หนุ่มจึงพากันเดินต่อแถวมาจีบคุณเธอแบบไม่ขาดสายเลยทีดะ.......เดียว
“ เหมออะไรของแกยัยแฟน ฝันถึงผู้ชายคนไหนอยู่เหรออออออ” ที่สำคัญคุณเธอยังปากคอเลาะร้ายด้วยจ้า
“ ใครมันจะไปมีหนุ่มไม่ขาดสต๊อกแบบแกล่ะคุณหนูตัวเล็ก”ฉันเองก็ไม่ยอมให้กัดฝ่ายเดียวหรอกน่ะ555
“ จุ๊ๆ อย่าดังซิเดียวคนอื่นเค้ารู้กันหมด”
“จ้าแม่คนเรียบร้อย” ฉันพูดพลางหันหน้าหนีแล้วมองไปยังประตูที่ตอนนี้มีชาย 3 คนเดินเข้ามาอย่างแปลกใจ เพราะฉันเองก็ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน สงสัยจะมีนักเรียนใหม่ย้ายมาอีกตามเคย
....ผู้หญิง2คนนั้นสวยว่ะ สงสัยต้องตีสนิท....(เสียงความคิดของชายคนแรก)
....สเปกเลยคนที่ตัวเล็กๆอะ.....(เสียงความคิดของชายคนที่2)
...คนอะไรสวยแต่นมเล็ก แถมใสกางเกงในลายการ์ตูนด้วย555...(เสียงความคิดของชายคนสุดท้าย) แต่เดี่ยวน่ะ....เมื่อฉันว่านายคนสุดท้ายจะหมายถึงฉันน่ะ เพราะจากสายตาเขามองตรงมาที่ฉันต่างจากอีก 2 คนที่กำลังมองยัยตัวเล็กประดุจว่าต้องมนต์คุณเธอเข้าให้แล้ว และที่สำคัญนานนั้นรู้ได้ยังไงว่าฉันใส่กางเกงในลายการ์ตูน
“ไอ้ลามก!!!!!!” ฉันตะโกนใส่หน้าหมอนั้น จนเพื่อนๆในห้องหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว รวมไปถึงอาจารย์ดอกไม้ อาจารย์ประจำชั้นที่ควบตำแหน่งฝ่ายปกครอง อีกทั้งยังไม่ค่อยถูกชะตากับฉันที่เดินเข้ามาด้วยอีกคน
“เป็นอะไรของเธอแฟนต้า” เสียงของอาจารย์ดอกไม้นั้นเอง
“เออ......เปล่าค่ะ” ฉันตอบแบบรู้สึกผิด แต่ทันทีที่มองยังมันนายนั้นฉันก็แทบระเบิดลงเมื่อเห็นว่าเขากำลังกลั้นขำฉันอยู่จนน่าแดง
“เอาล่ะๆ วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มาเพิ่ม 3 คนน่ะค่ะอ้าวหนุ่มๆแนะนำตัวกันหน่อย”
“สวัสดีคับ ผม ที่รัก คับ” นายคนแรกแนะนำตัวพร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆในห้อง ดูจากลักษณะแล้วหมอนี่จะเจ้าชู้ไม่เบา เห็นโปรยเสน่ห์จะทั่วห้องแล้วล่ะตั้งแต่เข้ามา
“สวัสดีกับ ผม แก้วน้ำ คับ”นายคนที่สองแนะนำ ดูน่านายนี่จะเรียบร้อยที่สุดในกลุ่มล่ะเพราะตั้งแต่เข้ามาเห็นยืนยิ้มอย่างเดียว
“สวัสดี ฉัน กีต้าร์ “ทันทีที่นายนั้นเอ่ยแนะนำตัวจบเขาก็หันไปยิ้มให้ฉันราวกับว่าจะสื่อให้ฉันรู้ว่าจำชื่อฉันให้ดีๆน่ะ และก่อนที่อาจารย์จะเริ่มสอนท่านก็ได้เอ่ยประโยคที่ฆ่าฉันออกมา
“กีต้าร์ไปนนั่งข้างแฟนต้าล่ะกัน ส่วนแก้วน้ำไปนั่งข้างตัวเล็ก แล้วก็ที่รักไปนั่ง.....เอ๊ะเหมือนจะขาด....”
“ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ” เสียงของคนที่อาจารย์ถามถึงแทรกเข้ามาพอดี ยัยยาหยีนั้นเอง เพื่อนสนิทของฉันอีกคนที่เธอมักจะมาเรียนสายประจำ จนแทบจะว่าได้ สายชนิดที่ว่าเกือบเที่ยง ยาหยีเป็นผู้หญิงที่น่าตาน่ารัก ผมสั้นปะบ่า ดวงตากลมโตสีฟ้า คล้ายกับตุ๊กตาบาร์บี้
“งั้น เทอไปนั่งคู่กันตรงนั้นล่ะกัน” เสียงอาจารย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับหน้าบอกบุญไม่รับของยัยยาหยี
“ O__T” >> หน้าของยาหยี
“มาเรามาเริ่มต้นเรียนกันเลยแล้วกัน” อาจารย์พูดจบก็หันหลังให้พวกเรา แล้วเริ่มลงมือเขียนกระดานทันที
“เมื่อกี้เธอว่าใคร” เสียงของน่ากีต้าร์เอ่ยขึ้นแต่สายตากลับมองตรงไปที่กระดาน
“............” ฉันทำเป็นไม่สนใจแล้วหันไปจดตามอาจารย์ต่อ
“ฉันถามว่าเธอว่าใคร” หมอนั้นเอ่ยขึ้นเสียงราบอีกครั้ง แต่ฉันก็ยังนั้นเงียบไม่ตอบเหมือนเดิม
......ผู้หญิงอะไรหยิ่งชะมัด หัวก็ฟู ถามยังใส่กางเกงในลาย....
“นี่นายจะอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย” ฉันพูดออกไปด้วยความโมโห ทำให้อาจารย์หยุดเขียนที่กระดานดำ แล้วหันมามองที่ฉันก่อนจะขยับแว่นนิดนึง เป็นสัญญาณเตือนถึงหายนะที่กำลังจะมาเยือนฉันในอีกไม่ช้า
“เธอสองคน ออกไปยืนน่าห้อง เดี่ยวนี้!!!” นั้นไง...
“อาจารย์ค่ะ คือหนูไม่ได้...” ฉันพยายามที่จะอธิบายให้อาจารย์ฟัง แต่กลับไม่เป็นผลแต่อย่างใดเพราะ
“เดี่ยวนี้!!!”ฉันและนายกีตาร์จำต้องเดินก้มน่าออกจากห้องไปแต่โดยดี