สวัสดีค่ะ วันนี้เราขอระบายนะค่ะ
คือเรามาอาศัยอยู่บ้านป้าได้5ปีแล้ว เราย้ายมาตั้งแต่ ม.1 เพราะบ้านเราอยู่ชนบท ย้ายมาเรียนในตัวเมืองเพื่อเรียนหนังสือ และอีกอย่าง ตอนเราอยู่ ป.4 ลุง( พี่ของพ่อ )เราบอกว่าอยากให้เรียนในตัวเมือง ลุงจะส่งค่าใช้จ่ายเอง ตอนนั้นเราอยากเรียนในตัวเมืองมาก แต่แม่เราไม่ให้เรียน พอใกล้ จบ ป.6 แม่เรากลับให้เรียน แต่เราเริ่มไม่อยากไปจากบ้านแล้ว เราอยากอยู่กับเพื่อน ตอนนั้นพ่อกับแม่ก็ว่าไปเถอะ อนาคตเรานะ เราก็แอบไปร้องไห้ ตอนวันที่พ่อพาไปสมัครเรียน พอวันที่ไปสอบ ป้า ( พี่ของพ่อ) ก็พามาสอบ ผลประกาศคือเรา สอบผ่าน พอตอนปิดเทอมก่อนขึ้น ม.1 เราก็ขนของย้ายบ้านเลขที่ มาอยู่ในตัวเมืองหมด ลุงพี่ของพ่อให้เดือนละ 3,000 เราอยู่กับป้า คนที่พาเรามาสอบ ป้าอยู่กับลุง (สามี) ซึ่งเราคิดว่าไม่มีใครอยากให้เราอยู่ เหมือนสามี เขาจะไม่ชอบเรา เราไม่สนิทกับพวกเขาเลย เราเป็นคนพูดน้อย เขาก็พูดน้อย มาอยู่ช่วงแรกๆ เรารู้สึกคิดถึงบ้าน อึดอัด ร้องไห้บ่อยมาก เราไม่กล้าทำอะไรเลย แม้จะกินข้าว ดูทีวี เรายังไม่กล้าเปิดทีวีบ้านเขาเลย เราจะช่วยงานบ้าน ถูบ้าน รดน้ำต้นไม้ ล้างห้องน้ำ ตอนที่พวกเขาไม่อยู่ค่ะ เราไม่กล้าทำต่อหน้า แต่เวลากรองน้ำ ล้างจาน เราจะทำตอนพวกเขาอยู่บ้าน เราเก็บตัวเงียบอยู่แต่ในห้อง จนป้าโทร.ไปหาแม่ เราโดนแม่ด่าบ่อยมากเพราะเอาแต่อยู่ในห้อง ตอนนั้นป้ากับลุงรับราชการอยู่ จ-ศ พอได้กินข้าวเช้าบ้าง ป้าได้ไปส่งที่ รร. บ้าง แต่ไปสายตลอดเพราะป้าเราไปช้า, รร เราอยู่ในซอยป้าส่งแค่หน้าปากซอย เราต้องเดินเข้าไปอีก200 m. ตอนนั้นไปสายโดนหักคะแนน หลังจากนั้นเราเลยขอไปเองโดยนั่งรถ2แถวบ้าง ตุ๊กๆบ้าง แต่พอ ม.2 ค่าใช้จ่ายเริ่มไม่พอเราบอกว่าเดือนละ 3,000 ฿ จ่ายไม่พอลุงเลยให้เดือนละ 4,000฿ ป้าและลุง2คนเกษียณราชการ เราต้องหาข้าวเช้ากินเอง เพราะป้าเราจะไปออกกำลังกายทุกเช้ากลับมา เราก็ไป รร แล้ว พอ ม.3 เราก็ได้รถมอไซจากพี่เนื่องจากพี่ย้ายไปเรียน กทม. ตอนที่พี่เรียนในตัวเมือง พี่อยู่หอกับเพื่อนค่ะ ตอนนั้นป้าอีกคนไม่อยากให้เราขับรถไป รร. เขาก็บอกว่าอันตราย รถมันเยอะ แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะขับรถไป รร. ตอนนั้นเราเริ่มโตมีบ้างที่จะไปเดินตลาดนัดกลางคืนกับเพื่อน ไปสังสรรค์กัน เราก็ขอไปนอนหอของลูกพี่ลูกน้องบ้างเป็น ผญ. นะค่ะ บ้านเพื่อนผญบ้าง ป้าเราก็ให้ไป แต่เขาก็จะโทร.บอกแม่เรา ซึ่งแม่เราไม่ชอบ เขาก็จะโทร.มาต่อว่า ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเขาเป็นห่วง
อึดอัดมาก อาศัยอยู่บ้านญาติแต่ไม่สนิท
คือเรามาอาศัยอยู่บ้านป้าได้5ปีแล้ว เราย้ายมาตั้งแต่ ม.1 เพราะบ้านเราอยู่ชนบท ย้ายมาเรียนในตัวเมืองเพื่อเรียนหนังสือ และอีกอย่าง ตอนเราอยู่ ป.4 ลุง( พี่ของพ่อ )เราบอกว่าอยากให้เรียนในตัวเมือง ลุงจะส่งค่าใช้จ่ายเอง ตอนนั้นเราอยากเรียนในตัวเมืองมาก แต่แม่เราไม่ให้เรียน พอใกล้ จบ ป.6 แม่เรากลับให้เรียน แต่เราเริ่มไม่อยากไปจากบ้านแล้ว เราอยากอยู่กับเพื่อน ตอนนั้นพ่อกับแม่ก็ว่าไปเถอะ อนาคตเรานะ เราก็แอบไปร้องไห้ ตอนวันที่พ่อพาไปสมัครเรียน พอวันที่ไปสอบ ป้า ( พี่ของพ่อ) ก็พามาสอบ ผลประกาศคือเรา สอบผ่าน พอตอนปิดเทอมก่อนขึ้น ม.1 เราก็ขนของย้ายบ้านเลขที่ มาอยู่ในตัวเมืองหมด ลุงพี่ของพ่อให้เดือนละ 3,000 เราอยู่กับป้า คนที่พาเรามาสอบ ป้าอยู่กับลุง (สามี) ซึ่งเราคิดว่าไม่มีใครอยากให้เราอยู่ เหมือนสามี เขาจะไม่ชอบเรา เราไม่สนิทกับพวกเขาเลย เราเป็นคนพูดน้อย เขาก็พูดน้อย มาอยู่ช่วงแรกๆ เรารู้สึกคิดถึงบ้าน อึดอัด ร้องไห้บ่อยมาก เราไม่กล้าทำอะไรเลย แม้จะกินข้าว ดูทีวี เรายังไม่กล้าเปิดทีวีบ้านเขาเลย เราจะช่วยงานบ้าน ถูบ้าน รดน้ำต้นไม้ ล้างห้องน้ำ ตอนที่พวกเขาไม่อยู่ค่ะ เราไม่กล้าทำต่อหน้า แต่เวลากรองน้ำ ล้างจาน เราจะทำตอนพวกเขาอยู่บ้าน เราเก็บตัวเงียบอยู่แต่ในห้อง จนป้าโทร.ไปหาแม่ เราโดนแม่ด่าบ่อยมากเพราะเอาแต่อยู่ในห้อง ตอนนั้นป้ากับลุงรับราชการอยู่ จ-ศ พอได้กินข้าวเช้าบ้าง ป้าได้ไปส่งที่ รร. บ้าง แต่ไปสายตลอดเพราะป้าเราไปช้า, รร เราอยู่ในซอยป้าส่งแค่หน้าปากซอย เราต้องเดินเข้าไปอีก200 m. ตอนนั้นไปสายโดนหักคะแนน หลังจากนั้นเราเลยขอไปเองโดยนั่งรถ2แถวบ้าง ตุ๊กๆบ้าง แต่พอ ม.2 ค่าใช้จ่ายเริ่มไม่พอเราบอกว่าเดือนละ 3,000 ฿ จ่ายไม่พอลุงเลยให้เดือนละ 4,000฿ ป้าและลุง2คนเกษียณราชการ เราต้องหาข้าวเช้ากินเอง เพราะป้าเราจะไปออกกำลังกายทุกเช้ากลับมา เราก็ไป รร แล้ว พอ ม.3 เราก็ได้รถมอไซจากพี่เนื่องจากพี่ย้ายไปเรียน กทม. ตอนที่พี่เรียนในตัวเมือง พี่อยู่หอกับเพื่อนค่ะ ตอนนั้นป้าอีกคนไม่อยากให้เราขับรถไป รร. เขาก็บอกว่าอันตราย รถมันเยอะ แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะขับรถไป รร. ตอนนั้นเราเริ่มโตมีบ้างที่จะไปเดินตลาดนัดกลางคืนกับเพื่อน ไปสังสรรค์กัน เราก็ขอไปนอนหอของลูกพี่ลูกน้องบ้างเป็น ผญ. นะค่ะ บ้านเพื่อนผญบ้าง ป้าเราก็ให้ไป แต่เขาก็จะโทร.บอกแม่เรา ซึ่งแม่เราไม่ชอบ เขาก็จะโทร.มาต่อว่า ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเขาเป็นห่วง