ตั้งขึ้นมานี่ รู้นะครับว่าผมผิด แต่ปัญหามันเยอะมากครับ คือตอนเด็กๆผมมีนิสัยน่ารักมากครับ เด็กดีเลยว่างั้นเถอะ
แต่ผมไม่รู้นะครับว่าอะไรทำให้ผมเปลี่ยนไป ถามว่าผมรักยายมั้ย รักมากครับ แต่ไม่ค่อยพูดถ้าไม่ใช่วันแม่หรือได้ของที่อยากได้นี่ไม่เคยพูดเลยครับ ผมเคยคิดอยากจะหนีออกจากบ้าน อยากฆ่าตัวตาย แต่สุดท้ายก็นี่แหละครับคิดถึงยายตลอดเลยจะตายก็ยังไงอยู่ ยายจะอยู่กับใครอะไรงี้แหละครับ จะไปเรียนที่นู้นแล้วยายล่ะ? จะทิ้งไว้? ไม่ได้หรอกครับแลดูเลวเกินไป - -^ แต่อยู่กับยาย ยายก็เอาแต่บ่นครับ เสื้อผ้าถอดไม่เป็นที่ ทำห้องรก บ้านรก สกปรก บลาๆๆๆ ส่วนผมก็เอาแต่เถียงครับ เถียงแม*งทุกอย่าง เมื่อกี้ตอนตั้งกระทู้อยู่ก็เถียงอีกแล้วล่ะครับ   คือผมเป็นคนไม่ชอบแพ้ครับชอบเอาชนะยกเว้นเรื่องเกมส์กับการเรียนครับ จะชนะก็เอาไปเถอะ ถามว่าเรียนดีมั้ย 3 ขึ้นทุกปีครับ แต่ก็สู้กับเด็กเก่งๆไม่ได้ครับ อย่างผมต้องนู่น ใครกากมาเดี๋ยวสอยเอง55  ส่วนยาย ยายก็รักผมมากครับ แต่ชอบบ่นไปหน่อย แล้วก็ชอบเอาชนะเหมือนกันนี่แหละครับ เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ ยายงอลเร็วมากครับ ยายเป็นพวกจริงจังครับ ส่วนผมสายฮา เล่นได้เล่นไปแต่ยายนี่สิไม่เคยเล่นด้วยเล้ยยยยยย โกรธอย่างเดียวพอโกรธปุ๊ปไอ้ผมก็ไม่ง้อครับ งอลคืน บางวัน ทะเลาะกันแรงมากไม่คุยกันเป็นอาทิตย์จากเรื่องแค่ ไม่ซักผ้ามั่ง เล่นไรนักหนาห๊ะเกมส์เนี่ย (ยายไล่ผมไปนอน23:00 หลังจากนั้นยายเล่นต่อครับ - -' ) อ่าาา สรุปละกัน
คำถาม: ผมควรทำไงดีครับ อีโก้ผมสูงเหลือเกิน????? ปล. ผมอยู่ม.ปลายนะ