ต่อจากกระทู้ที่แล้วค่ะ  https://ppantip.com/topic/36182467




ตอน...ชารลส์ เดอ โกลล์ วีรบุรุษกระดูกเหล็ก...!!


ดิฉันได้สัญญาไว้ในกระทู้ที่แล้วว่าจะเล่าเรื่องสตาลิน....แต่เผอิญว่ามีเหตุต้องเปลี่ยนแปลงนิดนึง คือว่า
เมื่อวานซืน...ดิฉันไปเล่นกอล์ฟกับพรรคพวก รวมสามคน...เพื่อนคือคู่สามีภรรยา ที่ชื่นชอบอาหารไทยสุดฤทธิ์  สามีเป็นสมาชิกนักล่าหมูป่าสมัครเล่น ที่ได้นำเนื้อหมูป่ามาให้ดิฉันร่วมห้ากิโล
ที่ยังนอนนิ่งอยู่ในช่องแช่แข็งในตู้เย็น...
การสนทนาส่วนใหญ่ก็จะอยู่ในวงแม่บ้าน เช่นเรื่องทำกับข้าว ทำขนม  ไปหาเก็บดอกไม้ป่าประมาณนั้น...
แต่เมื่อวานซืน...เราได้คุยกันถึงเรื่อง"ยามว่าง" นอกจากไม่เล่นกอล์ฟ หรือ ไปฟังเพลงแจ๊ส แล้วทำอะไรกันบ้าง?
ดิฉันก็เลยบอกว่า อ่านหนังสือเป็นส่วนใหญ่...เพราะชอบอ่านประวัติศาสตร์สงครามยุโรป...
ทีนี้ก็คุยต่อไปว่า...อ่านแล้วเรียบเรียงแปลลงออนไลน์ให้เพื่อนๆที่เมืองไทยได้อ่านด้วย...แล้วดิฉันก็พูดต่อมาถึง ชารลส์ เดอ โกลล์  ด้วยความศรัทธาในความเป็นคนรั้นเพื่อประเทศชาติที่ไม่เหมือนผู้นำคนไหนในโลก
ที่พูดออกไปนี่ก็เสี่ยงนะคะ เพราะคนฝรั่งเศสที่ไม่ชอบชารลส์  เดอ โกลล์ ก็มีเยอะ...
แต่ดิฉันพูดไปตามที่คิด และ เชื่อ....จากการอ่านชีวประวัติและติดตามข่าวสารการเมืองสั่งสมมานานหลายปี

ปรากฏว่า สองสามีภรรยานั่นตบเข่าฉาด...เพราะที่ดิฉันพูดมามันเหมือนกับไปนั่งในกลางใจของเขาทั้งสอง...คือ สรุปว่า เราคอเดียวกันที่เห็นว่า คนฝรั่งเศสรุ่นใหม่ควรที่จะยอมรับความจริงว่า
เพราะการตัดสินใจอย่างดื้อรั้นของชารลส์ เดอ โกลล์ในหลายๆเรื่อง  ทำให้พวกเขาได้อยู่ในโลกหลังสงครามได้อย่างมีศักดิ์ศรี และ ไม่ได้เป็นลูกไล่ของอเมริกา หรือ อังกฤษ....
แม้ว่า...เขาจะอยู่ในฐานะผู้นำของประเทศอย่างเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย...เพราะคนหลายกลุ่มรวมทั้งการแทรกแซงจากสายใต้ดินของต่างประเทศที่ต้องการจะ"ล้ม"เขาได้ออกไปจากทิศทางของการเมือง
เพื่อจะได้ฉวยโอกาสเพื่อประโยชน์ของตัวเอง...
เขารอดมาจากการถูกลอบสังหารมากว่าสามสิบกว่าครั้ง...ถือว่าติดเรคคอร์ดของผู้นำที่เฮงที่สุด...
ความคิดเห็นที่ดิฉันได้แลกเปลี่ยนในบ่ายวันนั้น....ได้สร้างความประทับใจให้เพื่อนถึงขนาดบอกว่า เดือนหน้าจะพาไปเที่ยวชมอนุสรณ์สถานและพิพิธภัณฑ์ของ ชารลส์ เดอ โกลล์ (ที่ Colombey-les-deux-Églises)
ที่อยู่ห่างจากเราไปประมาณสองร้อยกว่ากิโล...