เราชอบเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ(แอร๊ยยย>-<) ชอบมาสักพักละ เราก็สังเกตตลอดนะ สรุปได้ความประมาณนี้:
•คุยเก่งนะ เขาตลกดีค่ะ แต่พออยู่ในกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง(ซึ่งมีเราอยู่) ถามคำตอบคำค่ะ(อ้าวเฮ้ยย)
•แต่พออยู่กันสองต่อสอง โหหห คุยเก่งมาก คุยบรรลัยเลย เริ่มคุยอีกต่างหาก
•คลุกคลีกับผู้หญิงบ้างค่ะ (4-5คน) รวมเราด้วย แต่ทำไมรู้สึกด้อยค่าอย่างนี้นะ...
•แต่ก่อนเคยจ้องตาได้นานมากค่ะ เดี๋ยวนี้เป็นอะไร หลบไปยิ้มไป(คิดไปเองมั้ยนี่)
ถามเพราะไม่อยากคิดไปเองค่ะ.....ไม่อยากหลงตัวเองด้วย แต่เซ้นส์มันแรงมาก...
*ด่าได้แต่อย่าแรง
ผู้ชายที่คุยเก่งกับเพื่อน/ผู้หญิงคนอื่น ทำไมถึงถามคำตอบคำกับเราคะT-T
•คุยเก่งนะ เขาตลกดีค่ะ แต่พออยู่ในกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง(ซึ่งมีเราอยู่) ถามคำตอบคำค่ะ(อ้าวเฮ้ยย)
•แต่พออยู่กันสองต่อสอง โหหห คุยเก่งมาก คุยบรรลัยเลย เริ่มคุยอีกต่างหาก
•คลุกคลีกับผู้หญิงบ้างค่ะ (4-5คน) รวมเราด้วย แต่ทำไมรู้สึกด้อยค่าอย่างนี้นะ...
•แต่ก่อนเคยจ้องตาได้นานมากค่ะ เดี๋ยวนี้เป็นอะไร หลบไปยิ้มไป(คิดไปเองมั้ยนี่)
ถามเพราะไม่อยากคิดไปเองค่ะ.....ไม่อยากหลงตัวเองด้วย แต่เซ้นส์มันแรงมาก...
*ด่าได้แต่อย่าแรง