สวัสดีครับ

คือมีเพื่อนที่เคยสนิทกันมาก่อน แต่ก็ไม่ได้ติดต่อนานแล้ว แต่ก็พอรู้ข่าวเป็นระยะว่าทำงานอยู่รัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ในตำแหน่งที่สูงพอสมควร

ทีนี้แกก็มีเงินเก็บอยู่ส่วนหนึ่ง บวกกับอยากเป็นเจ้าของกิจการเอง เลยลาออกมาลงทุนเปิดโรงงานแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นธุรกิจที่ยังไม่เป็นที่แพร่หลายมากนัก

แกก็เลยมาชวนผม ไปทำงานด้วย คือไม่ใช่ไม่ไว้ใจเพื่อนนะครับ เพราะจากที่เคยรู้จักกันมา เค้าเป็นคนดีที่เก่งมากๆ คนนึง ขยัน มานะ มีเป้าหมายในชีวิต

แต่ดันเป็นความกลัวของเราเอง ที่คิดไปเองว่า เค้าคงจะคาดหวังความสามารถในการทำงานของเราประมาณหนึ่ง แต่เราก็รู้ตัวเราดี ว่าอาจจะไม่ได้ดั่งที่เค้าหวังไว้

ทุกวันนี้ก็ทำงานพอเลี้ยงตัวได้อยู่ แต่อีกใจก็อยากไปผจญอะไรใหม่ๆเหมือนกัน เพราะอายุก็เริ่มมากแล้ว งานที่เคยได้ทำๆมาก็อิ่มตัวมานานแล้ว ไฟก็เริ่มจะมอด

อีกใจ ก็นึกกลัว ไม่อยากไป กลัวไปทำงานให้เค้าไม่ได้ เพราะเรามีจุดด้อยอยู่มาก ถ้าเทียบกับเค้า กับสังคม หรือเพื่อนๆ ที่เค้าเคยคลุกคลีมา มีแต่ระดับเก่งๆ ทั้งนั้น ความสามารถเราไปเทียบกับพวกเค้าเหล่านั้นไม่ได้เลย และใจก็ยังกลัวๆอยู่ (สมมติว่านะครับ) ว่าถ้ากิจการเค้าไปไม่รุ่ง เค้าก็ยังมีเงินเก็บมากมาย มีเงินทุนสำรอง แต่ถ้าเราออกจากบริษัทเดิมมาทำกับเค้า ถ้าเค้าไปไม่ไหว เราก็ไปต่อไม่ได้ แล้วเราไม่มีทุนสำรอง ไม่มีเงินเก็บอะไรเหมือนเค้า ถ้าหากว่ามีวันนั้น เราคงจะลำบากกว่าเค้ามาก


เพื่อนๆ พี่ๆ มีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไรบ้างครับ?