ดีครับวันนี้ผมมีเรื่องจะมาเล่า ผมขอใช้ชื่อสมมุติน่ะครับ ผมชื่อ F ตอนนี้อายุ 20 ปี เรียนอยู่ชั้นปี.2
ผมขอย้อนกลับไปสมัย ม.4 น่ะครับคือตอนนั่นพึ่งเข้าเรียนใหม่ยังไม่รู้จักใครผมเป็นห้องบ๋วยที่ถูกคละห้องมาอยู่ห้องต้นเป็นคนขี้เกียจชอบเล่นเกมส์กินขนมเวลาเรียนขอบอกไว้ก่อนอยู่ รร ผมหน้าตาดีระดับหนึ่งเลยน่ะครับ
ส่วนผู้หญิงที่แอบชอบผมเป็นคนขยันเรียนเก่งน่ารักระดับหนึ่ง ผมก็ไม่รู้ว่าเขาแอบชอบผมจริงหรือป่าวตอนนั่ยเพราะเพื่อนของเขาเป็นคนมาบอก แต่ผมสังเกตได้เวลาทำงานกลุ่มคือเขาจะไม่ค่อยสบตาผม จนมีเพื่อนสนิทของเขามาบอก
เพื่อน s :เฮ้ยยัย s แอบชอบเว้ยย
ผม :จริงหรอว่ะมันจะมาชอบกูได้ไงว่ะ
เพื่อน s :จริงเว้ยมันบอกกูตั้งแต่สัปดาห์แรกที่เข้าเรียนล่ะเว้ย
ผม :เออๆ
เพื่อน s :ไม่ชอบมันหน่อยหรอว่ะ
ผม :ไม่ว่ะกูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว
จนเวลาผ่านไปจนพวกเราจบ ม.6 ผมก็ยังคิดกับ s แค่เพื่อนต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียนคนล่ะที่และทุกอย่างก็ทำให้เราพบกันอีกครั้งเมื่อเพื่อนๆชวนกันไปเที่ยวภูกระดึงและเราก็เจอกันอีกครั้งแต่ครั้งนี้กับทำให้ผมหวั่นไว้เพราะเราสองคนได้คุยกันมากขึ้นและคราวนี้ผมเป็นฝ่ายที่แอบชอบเธอแทนผมรู้สึกว่าเขาน่ารักแบบอธิบายไม่ถูกเราอยู่ที่ภูกระดึง3วัน2คืนมันคือช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมากเวลาที่ผมได้มองหน้าเขาเห็นเขายิ้มคืนก่อนลงเขาพวกเราแอบกินเหล้า
และ s นั่งข้างผมใช้ผ้าผืนเดียวกันสองต่อสองเราทุกคนก็กินกันจนเมาและเราก็แยกกันเข้าเต้นใครเต้นมันเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเพื่อนของ s อ๊วกใส่เต้นจนเธอนอนไม่ได้เธอเลยขอมานอนเต้นผมตอนนั่นผมใจเต้นมากที่จะได้นอนกับเธอและตอนนั่นมันดึกมากแล้วเธอก็หลับไปส่วนผมได้แต่จ้องหน้าเธอแล้วคิดทำไมตอนนั่นกุถึงไม่ชอบเขาว่ะและเวลาก็ได้ผ่านไปอย่างรวดเร็วจนเช้าเราได้ลงเขาเพื่อกับบ้านเวลาเดินลงเขาผมก็คิดอยู่ตลอดกูจะบอกชอบเขาดีไหมหว่า
และจนถึงบ้านเราก็ไม่กล้าบอกกว่าเสียเพื่อน
ถ้าใครอ่านจบช่วยคอมเม้นบอกที่ว่าผมควรบอกชอบเขาไหมหรือปล่อยไว้อย่างงี้แหละดีแล้ว?