สวัสดีคะ พอดียืมของเพื่อน เข้ามาอ่าคะ ผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยนะคะ พอดีว่า เรื่องของเราคือ ทะเลาะกับเพื่อน กลุ่มเดียวกันที่ คบกันมาประมาน 2 ปีกว่าๆ อ่าคะ เพื่อนมหาลัย
ตอนแรกๆ ก็ดีนะคะ ดีมาก รักมาก แต่ตอนนี้คือไม่เหลือคำว่ารักให้แล้วอ่าคะ เรื่องของเรื่องคือเรื่องงาน ที่ต้องทำส่งจารย์ เชื่อว่า ทุกคนอาจจะผิดใจกันเรื่องนี้ก็เยอะอยู่ แต่เหมือนกันเรา ไม่เคยด่าใครจริงๆ จังๆ แบบนี้มาก่อน ทั้งหยาบก็มี ทั้งว่า ก็มี แต่เพื่อนเราที่เค้าเถียงด้วยไม่มี จิตสำนึกเลยอ่าคะ
แขวะ เรา มาประมาณ 3-4 รอบ เฉยๆ ไม่อะไร จนสุดท้าย ในแชทกลุ่มคะ แขวะ เพราะไม่พอใจที่เรา กับเพื่อน จะแยกกันอยู่กลุ่มที่ทำงาน เพราะพวกเราไม่ค่อยจะเก่งอะไรมากอ่าคะ ก็เลยว่า เออลองกระจายกันดู และ เรากับเพื่อน อาจจะผิดนะคะ ที่เรามีแชท กันแค่ 4 คนเพราะ กลุ่มตามจริง มี 6 คนคะ แต่... ในแชทต้องบอกตรงๆ ว่าไม่เรื่องไร้สาระ ทะเลาะกับ ปั๋ว หรือ ระบายเรื่อง ปั๋ว ของพวกนางๆ ก็ไม่มีไรเลยคะ 😑 เปลืองแบต ปิดแจ้งเตือน ทำทุกอย่างคะ
: พวกอะไม่ยอมไรตรงๆอ่าคะ
เรา : เงียบ ( ไม่อยากให้เป็นเรื่อง ออกไปแบบเงียบๆจะดีกว่า เพราะดูแล้วนางยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นคนยังไง ไม่ค่อยมีจิตสำนึก )
: มีไรไม่บอก ชอบไปคุย กัน 3-4 คน พอมีงานก็ไม่บอกพวกกู ก็ว่า กุไม่ทำงาน เหอะๆ
เรา : ขึ้นสิคะ เถียงกลับคะ !!
เรา : ปากมีไว้ทำไมอะ ? ทำไมไม่ถาม ? สนใจมั้ยกับงาน กับ การบ้านอ่า พอไม่มีใคร ก็สุดท้าย ก็พวกกุนี่แหละ
: ก็รู้ว่ากูไม่เคยจำเรื่องงาน กูจำได้ซะที่ไหน ?
เรา : มาเรียนทำไม ? วันๆ เห็นแก่ปั๋ว
: ก็ไม่มาคุยกันในไลน์ กลุ่มนี้อะ ก็คุยกันแค่ 4 คน ใครจะไปรู้ต้องการไร
เรา : จะคุยในไหนมันก็สิทธิของกุ ทำไม แยากรู้ ไม่ทักมาถาม หรือ ถามว่า มีไรให้ช่วยมั้ย ? ไม่มี นี่
: ก็บอกกันแค่พวกอะ ไม่บอก พวกกุ
เรา : ไม่เกี่ยวไร้สาระ
: มีสาระมากอ่าคะ
เรา : ไม่มีสาระ แต่ตามงานอะ อีกอย่างไม่ได้เห็นปั๋ว แล้วไป แหก...ให้เค้าละกัน มีจิตสำนึกบ้างป้ะ ? เพื่อนทำงานมาตั้งเยอะ แทนที่จะถามงาน หรืออะไร มีไรให้ช่วยมั้ย ทำให้เต็มที่ ถามอะ
: กูก็ทำปะ ? ก็ถามมะ ? นี่ถูกไม่ถูก แล้วอีกอย่างให้กูมาแค่นี้ บอกกูแค่นี้ กูก็ทำแค่นี้อะ.
เรา : แล้วทำไมไม่ศึกษา หรือ ถามใครเพิ่มก็ได้ บางอย่าง อันนี้ต้องยอมรับว่าก็ไม่รู้ บางอย่างต้องมานั่งแก้อีก เยอะ ทำเหมือน ให้ได้ใส่ชื่อว่า กุก็ทำ เหมือนเอามือ มาแตะแล้วได้บุญอะ ถ้าอยากทำจริง เอาไปทำ แล้วส่งมาให้ด้วยนะ มันเป็นงานแก้ทำได้ปะ ?
: ประชดทำไมอะ ?
เรา : ( เถียงไปอีกเยอะ เยอะมาก แต่ เรามีคำว่าขอโทษให้นาง แต่นางไม่มีแม้แต่ขอโทษ หรือ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เคยให้อาศัยคะแนน )
ปล. นางก็ยังสำนึกไม่ได้และบอกว่า ไม่พูดลับหลัง บอกเลยว่า เป็นไปไม่ได้ นางเลือกไปกลุ่มอื่นก่อน ไปเดินกับ กลุ่มอื่น แล้วนางมาถามพวกเราว่า... ทำไมพวกทำตัวแปลกๆ วะ ? *คือตอนนแรกนี่ไม่ได้คิดไรเลยนะ แค่คิดว่าคุยเท่าที่คุย หัวเราะทำไรงี้เหมือนเดิม แล้วนางออกจากกลุ่มไปกลุ่มอื่น แล้วนางมาถามพวกเรา ? คือ เราจะมีคำตอบให้นางหรอ ? ในเมื่อนางยังไม่รู้ตัวเอง แล้วนางก็มาถามพวกเรา ?
ปล.1 อาจจะงงๆ บ้างนะ แต่เราก็คิดได้แหละว่าบางอย่างเราก็ด่าแรงไป แต่นางบอกให้พูดตรงๆ . เราก็ตรงๆ บ้างละกันเอาให้แตกหักกันไปข้าง
อยากทราบว่า ด่าเพื่อนที่ไม่สนใจงาน แบบนี้แรงไปมั้ยคะ ?
ตอนแรกๆ ก็ดีนะคะ ดีมาก รักมาก แต่ตอนนี้คือไม่เหลือคำว่ารักให้แล้วอ่าคะ เรื่องของเรื่องคือเรื่องงาน ที่ต้องทำส่งจารย์ เชื่อว่า ทุกคนอาจจะผิดใจกันเรื่องนี้ก็เยอะอยู่ แต่เหมือนกันเรา ไม่เคยด่าใครจริงๆ จังๆ แบบนี้มาก่อน ทั้งหยาบก็มี ทั้งว่า ก็มี แต่เพื่อนเราที่เค้าเถียงด้วยไม่มี จิตสำนึกเลยอ่าคะ
แขวะ เรา มาประมาณ 3-4 รอบ เฉยๆ ไม่อะไร จนสุดท้าย ในแชทกลุ่มคะ แขวะ เพราะไม่พอใจที่เรา กับเพื่อน จะแยกกันอยู่กลุ่มที่ทำงาน เพราะพวกเราไม่ค่อยจะเก่งอะไรมากอ่าคะ ก็เลยว่า เออลองกระจายกันดู และ เรากับเพื่อน อาจจะผิดนะคะ ที่เรามีแชท กันแค่ 4 คนเพราะ กลุ่มตามจริง มี 6 คนคะ แต่... ในแชทต้องบอกตรงๆ ว่าไม่เรื่องไร้สาระ ทะเลาะกับ ปั๋ว หรือ ระบายเรื่อง ปั๋ว ของพวกนางๆ ก็ไม่มีไรเลยคะ 😑 เปลืองแบต ปิดแจ้งเตือน ทำทุกอย่างคะ
: พวกอะไม่ยอมไรตรงๆอ่าคะ
เรา : เงียบ ( ไม่อยากให้เป็นเรื่อง ออกไปแบบเงียบๆจะดีกว่า เพราะดูแล้วนางยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นคนยังไง ไม่ค่อยมีจิตสำนึก )
: มีไรไม่บอก ชอบไปคุย กัน 3-4 คน พอมีงานก็ไม่บอกพวกกู ก็ว่า กุไม่ทำงาน เหอะๆ
เรา : ขึ้นสิคะ เถียงกลับคะ !!
เรา : ปากมีไว้ทำไมอะ ? ทำไมไม่ถาม ? สนใจมั้ยกับงาน กับ การบ้านอ่า พอไม่มีใคร ก็สุดท้าย ก็พวกกุนี่แหละ
: ก็รู้ว่ากูไม่เคยจำเรื่องงาน กูจำได้ซะที่ไหน ?
เรา : มาเรียนทำไม ? วันๆ เห็นแก่ปั๋ว
: ก็ไม่มาคุยกันในไลน์ กลุ่มนี้อะ ก็คุยกันแค่ 4 คน ใครจะไปรู้ต้องการไร
เรา : จะคุยในไหนมันก็สิทธิของกุ ทำไม แยากรู้ ไม่ทักมาถาม หรือ ถามว่า มีไรให้ช่วยมั้ย ? ไม่มี นี่
: ก็บอกกันแค่พวกอะ ไม่บอก พวกกุ
เรา : ไม่เกี่ยวไร้สาระ
: มีสาระมากอ่าคะ
เรา : ไม่มีสาระ แต่ตามงานอะ อีกอย่างไม่ได้เห็นปั๋ว แล้วไป แหก...ให้เค้าละกัน มีจิตสำนึกบ้างป้ะ ? เพื่อนทำงานมาตั้งเยอะ แทนที่จะถามงาน หรืออะไร มีไรให้ช่วยมั้ย ทำให้เต็มที่ ถามอะ
: กูก็ทำปะ ? ก็ถามมะ ? นี่ถูกไม่ถูก แล้วอีกอย่างให้กูมาแค่นี้ บอกกูแค่นี้ กูก็ทำแค่นี้อะ.
เรา : แล้วทำไมไม่ศึกษา หรือ ถามใครเพิ่มก็ได้ บางอย่าง อันนี้ต้องยอมรับว่าก็ไม่รู้ บางอย่างต้องมานั่งแก้อีก เยอะ ทำเหมือน ให้ได้ใส่ชื่อว่า กุก็ทำ เหมือนเอามือ มาแตะแล้วได้บุญอะ ถ้าอยากทำจริง เอาไปทำ แล้วส่งมาให้ด้วยนะ มันเป็นงานแก้ทำได้ปะ ?
: ประชดทำไมอะ ?
เรา : ( เถียงไปอีกเยอะ เยอะมาก แต่ เรามีคำว่าขอโทษให้นาง แต่นางไม่มีแม้แต่ขอโทษ หรือ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เคยให้อาศัยคะแนน )
ปล. นางก็ยังสำนึกไม่ได้และบอกว่า ไม่พูดลับหลัง บอกเลยว่า เป็นไปไม่ได้ นางเลือกไปกลุ่มอื่นก่อน ไปเดินกับ กลุ่มอื่น แล้วนางมาถามพวกเราว่า... ทำไมพวกทำตัวแปลกๆ วะ ? *คือตอนนแรกนี่ไม่ได้คิดไรเลยนะ แค่คิดว่าคุยเท่าที่คุย หัวเราะทำไรงี้เหมือนเดิม แล้วนางออกจากกลุ่มไปกลุ่มอื่น แล้วนางมาถามพวกเรา ? คือ เราจะมีคำตอบให้นางหรอ ? ในเมื่อนางยังไม่รู้ตัวเอง แล้วนางก็มาถามพวกเรา ?
ปล.1 อาจจะงงๆ บ้างนะ แต่เราก็คิดได้แหละว่าบางอย่างเราก็ด่าแรงไป แต่นางบอกให้พูดตรงๆ . เราก็ตรงๆ บ้างละกันเอาให้แตกหักกันไปข้าง