คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเพื่อนในห้องเราเป็นอิสลาม เป็นคนที่สามารถอยู่ตัวคนเดียวได้ อายุ16แต่ความคิดเหมือนผู้ใหญ่มาก เค้าเป็นเพื่อนสนิทเรา เค้าเป็นคนพูดตรง คิดอะไรก็พูดออกมาเลย จนเพื่อนในห้องที่รร.ต่างไม่ชอบนาง เวลานางโมโหนางจะไม่สนใจใครเลย เราก็ทำอะไรไม่ได้ได้แต่บอกให้ใจเย็นๆ แต่เราว่าเพื่อนในห้องก็ทำเกินไปนะ คือเวลามีกิจกรรมภายในรร.เพื่อนในห้องไม่มีคนฟังที่เพื่อนเราพูดเลย พออาจารย์เข้ามาในห้องมาคุยมาดุว่าทำไมไม่คุยเรื่องกิจกรรม ก็เงียบกัน จนมาวันหนึ่ง เราได้คุยกับสายรหัสตัวเอง พี่รหัสเราบอกว่า เนี่ยรู้ป่าวไม่มีใครชอบเพื่อนเราเลยนะ เราก็ถามว่าทำไมอะ พี่รหัสก็บอกว่า ก็เพื่อนเราอะ ชอบสั่งนู่นสั่งนี่ ชอบโวยวาย ไม่รู้จักมารยาท เราก็ตกใจ เราก็ไปบอกเพื่อนแบบที่พี่เค้าเล่ามา. เพื่อนเลยบอกว่า ก็รู้ว่าห้องเราเป็นยังไง บางทีกูก็เหนื่อยนะ แต่ทำอะไรไม่ได้ ถ้าเกิดกิจกรรมหรืองานอะไร กูจะไม่ช่วยแล้ว  ก็ชอบมาว่ากู ว่าไม่ชอบเลยทำไมต้องพูดจาแบบนั้นแบบนี้ เราก็พูดว่า ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ผ่านไป แต่มีบางครั้งที่เรายอมเพื่อนคนนี้มากไป เราเองก็โดนด่าอยู่บ่อยๆ จนชิน
ปล.อยากขอความเห็นเพื่อนๆว่าคิดอย่างไรกับคนที่พูดตรงๆ