เท่าที่ทราบ ยุคล่าอาณานิคมจริงๆนั้นเกิดเมื่อร้อยกว่าปีก่อนหลังจากเกิดการปฏิวัติอุตสาหกรรม ทำให้เกิดเรือกลไฟ ปืนแบบใหม่ ยุโรปต้องการวัตถุดิบมาป้อนดรงงาน และต้องการตลาดใหม่ๆเพื่อขายสินค้า ซึ่งอาหรับและเปอเซียในยุคนั้นอ่อนแอและแตกแยก ไร้เทคโนโลยี่ เช่นอาณาจักรไบเซนไทร์ที่ยึดครองกรีกและตุรกีมาหลายร้อยปีก็ล่มสลาย แตกออกเป็นประเทศกรีซและตุรกี

ส่วนในยุคเมื่อสามร้อยกว่าปีก่อนที่พวกฮอลันดาและโปรตุเกสออกมาหาเครื่องเทศไปขายนั้น การล่องเรือใบสามเสากระโดงนั้นใช้เวลาแปดเดือนจากยุโรปมาเอเชีย และไม่สามารถเดินเรือในหน้ามรสุมได้ การเดินทางไปกลับยุโรปเอเชียจึงต้องใช้เวลาเกือบสองปี พวกฮอลันดากับโปรตุเกสจึงนิยมยึดเกาะสำคัญที่ใช้เป็นทางผ่านแนวร่องน้ำมากกว่า ไม่ได้ยึดทั้งประเทศเพราะไม่มีปัญญา อย่างตอนฮอลันดากับอังกฤษทำสงครามทางเรือกับฝรั่งเศส(พระเจ้าหลุยส์ที่14)ในสงครามเก้าปีแล้วถูกจมเรือไป13ลำรวมกัน(ฝรั่งเศสไม่เสียเลย) ทำให้อังกฤษเกือบล้มละลาย และฮอลันดาก็ล้มละลายไปจนทำให้หมดอิทธิพลในเอเชียไปเลยหลังจากนั้น(และอีกร้อยปีต่อมาก็ถูกนโปเลียนยึดได้ทั้ปงระเทศ)

แสดงว่าทั้งประเทศ(ที่รวยๆ)ก็มีเรือใบขนาดใหญ่สามเสากระโดง(จุทหารได้เป็นร้อย)อยู่ไม่เกินสิบลำเท่านั้น และกระสุนก็เป็นแบบยิงทีละนัด ยุคนั้นจึงไม่ใช่ยุคล่าอาณานิคม แต่เป็นยุคที่ฮอลันดาและปอตุเกสทำตัวเป็นโจรสลัดมากกว่า เช่นฮอลันดาส่งเรือรบมาปิดปากแม่น้ำเจ้าพระยาเพื่อไม่ให้เรือสำเภาเล็กๆจากจีนและญี่ปุ่นล่องทวนน้ำเข้าไปค้าขายที่อยุธยาได้ แล้วก็เรียกค่าไถ่จากอยุธยา(ในสมัยพระเจ้าปราสาททอง) คือทหารแค่หลักร้อยคนกับปืนแบบบรรจุดินปืนยิงทีละนัดนั้นมันยึดประเทศไม่ได้หรอกครับ

ส่วนอิสลามน่าจะแผ่อิทธิพลด้วยการบุกยึดอินเดีย(ทางบก)มากกว่านะครับ ที่ตั้งราชวงศ์โมกุล