เมื่อกล่าวคำว่า สิ่งไหน คำชี้ขาดว่า สิ่งนั้น ย่อมตามมาเป็นการระบุให้เห็นว่า สิ่งนั้นๆเป็นอย่างไร เช่น

.....ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุเป็นของไม่เที่ยง สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา

.....หมายความว่าสิ่งไหนก็แล้วแต่ที่มันเป็นของไม่เที่ยง สิ่งนั้นทั้งหมดเป็นทุกข์ และสิ่งที่เป็นทุกข์ทั้งหมดนั้น
เป็นอนัตตาทั้งหมด จึงเรียกว่าไตรลักษณ์ เพราะมีลักษณะ 3 อย่าง หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าสามัญญลักษณ์
เป็นกฏ เป็นธรรมนิยาม คือ สิ่งใดสิ่งหนี่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งหมด ย่อมดับไปเป็นธรรมดา  

.....หรือที่เรียกกันติดปากว่า เกิดขึ้นแล้ว  ตั้งอยู่ขณะหนึ่ง  และดับไปในที่สุด และเรียกสิ่งที่อาการเหล่านี้ว่า
เป็นอนัตตา คือไม่ใช่ตัวตน

......แต่ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) วงเล็บไว้ว่า
(ไม่สามัญแก่ธรรมที่เป็นอสังขตะ คือวิสังขาร ซึ่งมีเฉพาะลักษณะที่สาม คืออนัตตาอย่างเดียว ไม่มีลักษณะสองอย่างต้น);


จึงอยากจะถามท่านผู้มีปัญญาทั้งหลายว่า ท่านเห็นเป็นอย่างนั้นด้วยหรือไม่  ถ้าเห็นด้วยเพราะอะไร
และถ้าไม่เห็นด้วย เพราะอะไร ?