ความรักระหว่างคนสองคน
เปรียบเสมือนการเดินทางร่วมกัน
ของคนสองคน..หัวใจสองดวง
สองมือจับจูงพากันก้าวเดินไปด้วยกัน
คงต้องมีบ้างในบางครั้งที่การพูดคุย
ตลอดเส้นทางการก้าวเดินของคนสองคน
ต้องหยุดลง...เพราะความคิดเห็นที่ไม่ตรงกัน
คนหนึ่งสับสนน้อยใจ..อีกคนไม่เข้าใจว่าสิ่งที่พูดผิดตรงไหน..???(ซึ่งมันอาจไม่ผิด..แต่อาจกระทบใจคนรักของเรา โดยเราไม่รู้ตัว)

การพูดขอโทษกับคนรัก..พูดได้โดยไม่คำนึงว่าตอนนั้นใครผิดใครถูก...การพูดก่อนไม่ใช่เพราะยอมแพ้...จากเหตุการณ์ตอนนั้น
แต่ที่พูดเพราะรัก  
การเอ่ยคำบางคำไม่ใช่
เพราะยอมแพ้..แต่เพราะรักจึงยอม..
ยอมเพราะอยากให้เหตุการณ์เบาลง..
ยอมเพราะอยากเห็นรอยยิ้มของคนรักกลับคืนมา
ยอมเพราะอยากมีเธออยู่ข้างๆเสมอ

สิ่งหนึ่งที่ซ่อนอยู่..ในคำนั้น
เมื่อคนพูดได้เอ่ยและคนฟังได้ยินและรับรู้ได้ว่า
คนพูดนั้นรักและแคร์เธอเสมอ.....

กว่าจะเริ่มต้นพูดคำว่าชอบจนกลายเป็นคำว่า..รัก
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย...เมื่อผิดใจกันเราอยากให้มองย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้น..วันเวลาความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน ความโกรธ จะค่อยๆหายไป...และหันกลับมาคุยกันว่าเราทั้งสองควรปรับตัวเข้าหากันอย่างไร...ตรงกลางคือจุดไหนที่ทั้งสองยอมรับได้


คำพูดพูดเหล่านี้ทำให้คนฟังยิ้มได้เสมอ....

หากคนรัก..ทำอะไรเพื่อคุณ..จงพูดขอบคุณ
หากคนรักของคุณทำอะไรให้คุณเสียใจไม่สบายใจและเค้าเอ่ย...คำขอโทษ....
จงพูดคำขอโทษกลับให้เค้าได้รับฟัง..เพราะการที่คุณไม่สบายใจ..เคัาเองก็รู้สึกไม่สบายใจเช่นกัน


เอิ่ม...☺
ถ้าตัวได้อ่าน...อยากบอกว่า
....รักนะคับ..MMที่รักของเค้า....
อยากเห็นตัวยิ้มและหัวเราะทุกวันนะคร๊าบบ..😊