ขอเริ่มเรื่องจากการที่เราเพิ่งมานั่งวิเคราะห์สถานการณ์ค่ะ และมีความคิดมากรวมอยู่ในเรื่องนี้ด้วย 
แต่อยากให้ทุกคนวิเคราะห์ตากสถาณการณ์ที่เจอ มีทั้งเรื่องดีและไม่ดีที่เราทำ
เนื่องจากเราไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเกิดจากอะไรแต่ยากที่เราสังเกตตัวเอง และคนรอบข้าง
ที่เปรียบเสมือนคำของยุคนี้ที่ใช้กันว่า เพื่อนก็เป็นเหมือนกระจกสะท้อนตัวเอง
แต่เรากลับมองว่ามันไม่ใช่แค่การสะท้อน เราอาจจะคิดมากเกินไปในช่วงนี้แต่
    เริ่มจากการที่เราออกมาจากที่ทำงาน และพักงานได้สักพักนึง
ที่เราสังเกตคือคนรอบข้างเหมือนทำการทำทุกสถานการณ์ทุกอย่าง
ให้ภเราเห็นาพเกี่ยวกับสิ่งล่าสุดที่เราทำมา หรือเจอมา และการโต้ตอบของเรา
ตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่สิ่งที่เราเจอคือทุกด้านมุมและทุกกลุ่มคนที่เราคุ้นเคย
ซึ่งมันแปลกมากกับการที่เราทำงานที่นึง แล้วย้ายไปอีกที่นึง
   เหตุการเดิมๆย้อนกลับมา พอเราย้ายไปอีก เหตุการณ์เดิมก็ย้อนกลับมาอีก  ทั้งหมด 3 สถาณที่ด้วยกัน
และเหตุการณ์นั้นเราคงต้องยอมรับว่ามันมีทั้งมุมดีและมุมไม่ดีที่เราเคยทำและเคยเผชิญ
แต่เรารู้สึกเหนื่อยกับสิ่งที่เจอ เหมือนการที่เราหมุนตัวเองกลับไปอยู่จุดเดิมทั้งที่เราออกมาตั้งนานแล้ว
ทั้งในชีวิตจริงและความคิด แต่ยกเว้นกลุ่มคนที่เราคบหาด้วยยังเป็นกลุ่มเดิม
เพราะเรารักคนพวกนั้นจริงๆแม้จะเป็นเงาสะท้อนเราก็ตาม เราเลยอาจจะมองสิ่งดีสิ่งไม่ดีไม่ออก
    แต่เนื่องจากเป็นแบบนี้กันมาตลอด เหมือนเพื่อนที่ไปไหนไปกัน แต่เราไม่โทษเพื่อนนะ
เพราะมีจุดนึงที่เราเคยสับสนกับสิ่งรอบตัวแล้วออกมาจากสังคมนั้นเลยก็มี
ซึ่งตอนนี้เหมือนมันวนกลับมา และแปลกที่ทั้งชื่อ และการกระทำของสิ่งต่างๆกลับมาด้วย เราคิดว่ามันเกินสิ่งที่โชคชะตาจะพามา
เราไม่รู้ว่าหลังจากเรื่องนี้จบ ตอนสุดท้ายของเรื่องนี้จะมีคนโพสต์พันทิปมั้ย ฮ่าๆ แต่ก็เราแค่อยากหาความเห็นทั้งดีและไม่ดีจากทุกคนเพราะอย่างน้อยเราก็สามารถปรับมุมมอง และมองเห็นความจริงได้