สวัสดีค่าาาา หลังจากที่อ่านพันทิปมานาน รู้สึกอยากแชร์เรื่องราวประสบการณ์ที่เคยเจอมา อิอิ
* ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยยนะคะ กระทู้แรกเลยย
ด้วยความเป็นวัยรุ่นที่มีความทรงจำดีๆ
...เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนเวลากลับไปในความทรงจำดีๆ ในครั้งที่เราเรียนอยู่ชั้นม.ปลาย ได้พบเจอกับคนๆหนึ่ง เขาอยู่ชั้นเดียวกับเรา แต่อยู่คนละห้องกัน เรารู้สึกแอบรักเขาตั้งแต่เจอเลยยง่า ฮ่าๆๆ ก็เลยถามเพื่อนว่า เขาคนนั้นเป็นใครอะไรยังไง ก็ได้ทราบมาว่าเขาชื่อ..ต้า (นามสมมุติ) หลังจากนั้น ต้าแอดเฟสเรามา ตอนแรกตกใจนิดๆ ว่าเขาเอาเฟสเรามาจากไหน แต่ก็ดีใจจ เขิลด้วย ฮ่าๆ >< เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เกือบ 4 เดือน เราก็ตกลงคบหาดูใจกันค่ะ (แหม๋รวดเร็ว5555) ในช่วงที่เราคบกันมันเป็นที่ปิดเทอม เราก็ไปเรียนบ้าง ติวบ้าง แทบไม่มีเวลาเจอกันเลย เจอกันครั้ง สองครั้งต่ออาทิตย์ ดูหนังบ้าง กินข้าวบ้าง ตามประสาคนเป็นแฟนกันนั่นแหละค่ะ   แต่เราก็คุยกันตลอด เราเป็นผู้หญิงที่เล่นกีตาร์ และต้าก็เล่นด้วยเหมือน เวลาว่างก็ต่างเล่นกีตาร์ให้กันฟัง พูดแล้วคิดถึง555  ต้าเป็นคนตรงๆ อยากพูดไรก็พูด จนบางครั้งเราก็เกือบจะทนไม่ไหว แต่เราก็ต้องยอมรับนิสัยกันและกันด้วย เราไว้ใจกันและกัน หรือบางครั้งมันอาจมากเกินไป จนเราไม่คิดว่าเขาจะนอกใจเราหรือป่าว ช่วงนั้นเราไม่รู้เลยค่ะว่าเขานอกใจเรามั้ยย ในช่วงนั้นก็ช่วงวัยรุ่นอ่ะค่ะ ตามประสาเด็กวัยรุ่น อยากรู้อยากลอง เราคบกันมาหลายเดือน จนวันหนึ่ง ความรักของเราก็จบลง (แง่วว) อาจเป็นเพราะทัศนคติของเรามันต่างกันมั้งค่ะ หรือเขามีคนใหม่ หรือเขาเบื่อ ตอนนั้นเราไม่ยื้อค่ะ เลิกก็เลิก คือความรู้สึกตอนนั้น ไม่รู้ทำไมถึงไม่ยื้อว่ะ เสียดายเวลามาก แต่เราเลิกกันแบบที่ไม่มีใครบอกเลิกค่ะ ต่างคนก็ต่างเงียบหายไป แต่ไม่บล็อกอะไรทั้งสิ้น ไม่ได้ขาดการติดต่อกัน ช่วงนั้นเราก็เศร้าอ่ะค่ะ รู้สึกแย่ไปหมด โทษตัวเองเสมอว่าตัวเองไม่ดีพอ แต่ก็ทำใจได้นิดนึง แต่ลืมไม่ได้  TT ในช่วงที่เราเลิกกัน รู้สึกว่าการอยู่คนเดียวมันก็แย่อ่ะ เราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบดื่มเท่าไหร่ แต่พออกหักหน่อย เอาหน่อยละค่ยลละค๊าา ฮ่าๆๆๆ แต่เราก็ต้องไม่จมอยู่กับตัวเอง เรายังเชื่อว่าเราต้องเจอใครอีกมากมาย  พอเปิดเทอมมา เราก็เจอกันที่รร.เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ แทบจะมองหน้ากันไม่ได้ ไม่รู้สิ พอเราเจอหน้าเขาทีไร ใจสั่นไปหมด ทำไรไม่ถูก แทบไม่อยากเจอเลยค่ะ แต่สุดท้ายก็เจอค่ะ บ่อยซ่ะด้วยย (เห้อออม) ตอนเปิดเทอมเราได้ทำกิจกรรมร่วมกันทั้งระดับเลย ห้องต้ากับห้องเราอยู่ติดกันอีก (ไรว๊าา) ด้วยความคำว่าเพื่อน แซวแทบอยากจะเดินหนีเลยค่ะ พวกเมิงงจะแซวทำไมตรูเลิกกันแล้ว ต้าเดินมายืนข้างๆเรา แล้วมองเรา ช่วงนั้นพูดกับตัวเองเสมอว่า อย่ามอง อย่ามองเขาเด็ดขาด ต้องใจแข็ง สุดท้าย ไงล่ะ
ต: เอ่อ..หวัดดี..ดาว(ชื่อเรา)(นามสมมุติ)
ด: อือ หวัดดีต้า
และหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยไรอีก แล้วเมิงจะทักกูเพื่อ ?? จ้าา เราก็เนียนๆเปลี่ยนที่กับเพื่อน ฮ่าาๆ มีความเล่นตัว พอหลังจากที่ทำกิจกรรมเสร็จ ก็เลิกเรียนกลับบ้าน ถึงบ้านเราก็เหนื่อยอ่ะ นอนสิค่ะรอไร ฮ่าๆ รู้สึกตัวอีกคร้งก็เกือบๆ สามทุ่มละ ก็เลยตื่นไปอาบน้ำ กินข้าว บลาๆๆ เสร็จก็กลับมานอนอีก อ้ะจ้าา การบ้านไม่มี นอนอย่างเดียว ฮ่าาๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็ค อ่าว กำ ชื่อเฟสต้า : เป็นไงบ้าง ตอนนั้นช็อคค่ะ โอเคตั้งสติแล้วตอบเขาไป (มีความ..555)
ด: ก็งั้นๆอ่ะ มีไรป่าว
ต: ป่าวๆ ไม่มีไร
ด: สติ๊กเกอร์ยิ้มเบาๆ
หลังจากวันนั้น เรากับต้าก็เรื่อมกลับมาคุยกัน สานสัมพันธ์กันอีกครั้ง แต่ยังไม่คบกัน...(งื้ออ คิดถึง) ในเวลาที่เราคุยกับต้า ทุกอย่างเหมือนจะเหมือนเดิม เราห้ามความรู้สึกไม่ได้จริงๆ ยิ่งคุยกัน เหมือนยิ่งรู้สึกยังรักกันเหมือนเดิม จนเราคุยกันมาเรื่อยๆ เจอกันที่รร.ก็มีเจอกันบ้าง เลี้ยงหนมบ้าง อยู่รอแม่มารับเป็นเพื่อนบ้าง (ไปรร.ไม่แม่ก็พ่อจะรับส่งเราตลอดค่ะ ด้วยความทางผ่าน) (ทางครอบครัวรู้ค่ะว่าเรากับต้าเคยคบกัน แต่แม่จะไม่ค่อยพูดเรื่องนี้เท่าไหร่) คือตอนนั้น ยอมรับว่ากลับมารู้สึกดีอีกครั้ง และมากกว่าทุกครั้งด้วย..ไงละชีวิต


ปล.มีต่ออีกนิดๆ 55555